CHP/MHP’nin Ekmeleddin İhsanoğlu’nu açıklaması ülkedeki asıl sorunun muhalefet olduğunu birkez daha gösterdi. Adayın muhafazkar olması, sağ’dan gelmesi, siyasal portresi hepsi bir yana ortada büyük bir usul problemi var. Açıklanan adayı halk tanımıyor.
Sözü uzatmaya hiç gerek yok. Parti yönetiminin haberinin olmadığı, teşkilatların bilmediği, halkın tanımadığı, istişarelerde adı geçmeyen, anketlerde ismi çıkmayan bir ismi cumhurbaşkanı adayı yapmak, sadece Erdoğan’ın köşke çıkmasını hızlandırır. Nokta. Ekmeleddin İhsanoğlu tutar mı, tutmaz mı okuyun ve kararı siz verin...
Yalova seçiminde, Cumhurbaşkanlığının test edildi: CHP/MHP bloğu hiçbirşey yapmayıp sadece Yalova’da yapılan seçimleri dikkate alsa ortaya yeni bir sonuç çıkabilirdi. Yalova’da tekrar edilen seçimler bir anlamda cumhurbaşkanlığı seçiminin ikinci turunun test edildiği seçim oldu. Ancak muhalefet bu örneği okuyamadı.
CHP sekiz seçimdir sağa açılıyor: CHP eğer sağ’a açılmakla oy artırabileceğini düşünüyorsa bunu daha önce denedi. 2002 seçimlerinde Yaşar Nuri Öztürk büyük umutlarla transfer etti ancak hayal kırıklığına uğradı. 2007’de İlhan Kesici ithal edildi beklenen faydayı sağlayamadı. 2011’de Sinan Aygün, Mehmet Haberal davet edildi, sonuç değişmedi. Bu isimlerin paydası partiye katma değer üretememeleridir.
Yani CHP’nin sağ’dan bir ismi cumhurbaşkanı adayı yapması daha önce denendi. Ancak CHP yönetimi bunu unutmuş görünüyor.
Her parti kendi adayıyla seçime girmeliydi: Çatı yerine her parti en güçlü adayıyla seçime girse bambaşka sonuç alınacaktı. Düşünsenize CHP, Yılmaz Büyükerşen’le, MHP Meral Akşener veya Tuğrul Türkeş’le iddiasını ortaya koysa muhtemelen Erdoğan birinci turda köşke çıkmayacaktı.
Psikolojik üstünlük muhalefet bloğuna geçecek ve Yalova’da test edilen model hayata geçecekti. Ancak bu yapılmadı ve anketlerde adı dahi geçmeyen bir isim önerildi.
CHP’nin kurtuluşu AK Partilileşmek mi: CHP’nin sağ’a açılması politik tercihler bakımından anlaşılabilir. Ancak ithal edilen adayların partiye artı değer üretmemeleri büyük sorun oluşturuyor. Bu kadar çok sosyal bilimcinin olduğu bir partide CHP’yi, AK Partilileştirme çabasını anlamak mümkün değil.
Gezi’den sonra ortaya çıkan toplumsal resmi okuyamayan CHP çareyi AK Partilileşmekte görüyor. Sekiz seçimdir denedi, olmadı. Olsun dokuzuncu da şansını yeniden denemek istiyor..
CHP’de fırtına öncesi sessizlik: CHP’de yaşanan sessizlik fırtına öncesinin sessizliği. Yakında fırtına, 10 Ağustos’tan sonra kasırga kopacak. Tecrübelerim ve tüm okumalarım İhsanoğlu’nun seçilmesinin imkansız olduğunu söylüyor.
İhsanoğlu seçilemediği takdirde MHP’de değişiklik olmaz. Ancak CHP’de kurultay hazırlıkları yapılmaya başlanır ve Kılıçdaroğlu’nu oraya getiren irade onu CHP’nin başında tutamaz.
CHP’ye en büyük zararı CHP’li medya veriyor: Medya RP’yi eleştire eleştire onu önce ana muhalefet, sonra iktidar yaptı. Benzer durum AK Parti için yaşandı. Bu partileri eleştiren medya aslında büyük iyilik yaptı. Onların hatalarını görme imkanı sağladı.
Ancak aynı medya CHP söz konusu olduğunda ‘korumacı’ bir tutum geliştirdi. CHP yönetimi şimdi yaşandığı gibi ne yaparsa yapsın medya onu eleştirmedi. Genel Başkanlar parti içi iktidar ve CHP’li medya üzerinden sanal bir dünyaya hapsoldu. Tüm bunların sonucunda bugünkü durum ortaya çıktı.
Not : CHP yönetimi, başkalarını dinlemiyorsa partide danışmanlık yapan Ali Haydar Fırat’ı dinlesin ve yazdıklarını okusun. Ali Haydar Fırat, CHP ve AKP Ekseninde Türkiye’nin Siyaseti , Tekin yayınları, 2014.
Aslında HDP/BDP’yi bugün yazacaktık ancak mevcut durumu tartışıp, bir sonraki yazı da HDP’den devam edeceğiz.
Sonuç olarak, CHP/MHP’nin bu tercihi Erdoğan’ın köşke çıkmasını hızlandırmak yanında CHP’de karışıklıklara neden olacak ve AK Partideki Post-Erdoğan tartışmalarını konsolide edecektir.
