Gazete Vatan Logo
Magazin Bu kabare ezber bozuyor

Bu kabare ezber bozuyor

38 yaşındaki trans kadın oyuncu Seyhan Arman, yıllardır tiyatroya emek verdi.

Bu kabare ezber bozuyor

Bu sezon kendi yazdığı tek kişilik oyunu ‘Küründen Kabare’ ise ezber bozuyor. “Bir dönmenin merak uyandıran dehşetengiz hikayesi: Çiççuuuuvvvv. Nasıl döndüm?” cümlesiyle tanıtılan ‘Küründen Kabare’ izleyiciyi tam yumuşak karnından yakalarken, konuya yabancı olanları da aydınlatıyor, eğitiyor. Oyunun kahramanı “Diyarbakırlı Deli Serpil” ne Diyarbakırlı, ne deli. Gerçek adı da Serpil değil zaten! Arman ile tek başına oynadığı oyunu konuştuk.

Siz neden bu oyunu yazmaya karar verdiniz?

Aslında hedefim bir transseksüel hikayesi yazmak değildi ama cebimden bu çıktı. Demek ki derdim bir trans hikayesi anlatmakmış. Ama tüm gerçekçiliği ile... O yüzden bazıları için sert ya da diğerlerinden ‘farklı’ gelebilir. Fakat
gerçek!

Oyunu kaç kez sahnelediniz ve tepkiler nasıldı?

18 kez oynadım. Her hafta en az 1 oyun oynuyorum. Gelen tepkiler inanılmaz; oyunda anlatmak istediğim her şeyi seyirci dönüp geri söylüyor bana. Bazen bu kadar anlaşılmış olmasına, seyircinin böyle etkilenmesine çok şaşırıyorum. Tabii çok mutlu oluyorum o ayrı. Şu ana kadar birbirinden farklı kitlelere oyun oynadık ve hemen hemen hepsinin tepkisi aynı ve çok olumluydu.

Haberin Devamı

LGBTİ çevreler oyunu nasıl buldu?

Çoğu kendi hikayesini yazdığımı düşünüyor. “Sahnede kendimi gördüm” diyen de var, beklentisinin ötesinde bir işle karşılaştığını düşünen de... Ama mutlaka ikinci kez gelip annesini, babasını getirenler çoğunlukta.

Her sahnede oynamak istiyorum

Sizce seks işçiliği kader mi?
Kader mi, değil mi uzun uzun tartışmak gerekir. Ama şu bir gerçek ki; trans bireyler istedikleri için seks işçiliği yapmıyor; varoluşlarını yaşamak için ‘fark etmeden’ o nehre itilmiş oluyor. Sebeplerini, aşamalarını ve tam olarak ne demek istediğimi de oyunda anlatıyorum zaten.
Bundan sonraki hedefiniz nedir?
Mümkün olduğunca çok insanın oyunu görmesini sağlamak. Şu an tiyatro sahnelerinde izleyiciye ulaşıyorum. İlgi sürdükçe oynamaya devam edeceğim. Büyük kentlerdeki tiyatro salonları tükenince elime bavulumu alıp köylere, kasabalara, küçük şehirlere gitmek istiyorum. Ne dekor, ne ışık, ne asistan… Hiç kimse olmadan, tek başıma, belki bir köy kahvesinde, bir sandalyenin üzerinde anlatacağım derdimi. Ezber bozmaya devam edeceğim. Tabii bir yandan da o kent sahnelerinde, umarım bambaşka yeni hikayeler anlatıyor olacağım.
Küründen Kabare Şubat Programı
5 Şubat-Kadıköy Emek Tiyatrosu
12 Şubat-Kadıköy Oyun Atölyesi
19 Şubat-Kadıköy Emek Tiyatrosu
26 Şubat-Karaköy İkincikat
28 Şubat-Bursa Sanat Mahal

Haberin Devamı