Duygu Yetiş, Krem dizisinin başrol oyuncusu. Dizide şişman ve çirkin bir genç kızın sihirli bir krem sürüp hayal ettiği kadına dönüşmesi anlatılıyor. Yetiş, “Böyle bir krem gerçek hayatta olsaydı mutlaka denerdim”diyor.
Oyunculuk
Oyunculuk için tam olarak, çocukluk hayalim diyemem çünkü hayatım zaten hep sanatla içiçe gelişti, ilerledi. Dolayısıyla oyuncu olacağım belliydi her zaman. Annem resim öğretmeni, tüm ailem de sanatla ilgili. Babam da grafiker. Annem esas "Ben bankacı ya da mühendis olacağım" deseydim muhtemelen buna karşı çıkardı.
Güzellik
"Aman aman ne kadar güzelim" diye gezmiyorum. Güzellikten ziyade sevimli tiplerdenim. Doğallık çok önemli bence. Normalde kaşlarımı bile almam ama dizi için alıyoruz. Saçımda boya da yok. Kuaföre de hiç gitmem; evde kendi başıma yaparım saçımı. Güneşe hiç çıkmam. Neredeyse 8 yıldır 50 faktö koruyucu sürüp öyle dolaşıyorum.
Diziler
Oynadığım dizilerde farklı roller seçmeye özen gösteriyorum. Hiç birbirinin benzeri rol oynamadım. Dizinin ilk 3 bölümü en önemli kısmıdır. İlk 3 bölümde rolü çıkartırsanız, bir ritme oturuyor. Ama gerçek oyunculuk tatminini tiyatroda yaşıyorum. Tiyatro tabii ki bambaşka bir duygu. Sahneye çıktığımda aldığım haz bambaşka. Benim içinde olduğum "Ekip Tiyatrosu" üniversiteden sınıf arkadaşlarımdan oluşuyor. Haftada iki gece tiyatromuzda hem Largo Desolato'yu hem de Parti adlı başka bir oyunu oynuyoruz. Hatta Çek Cumhuriyeti'nden ödül aldık
Moda
Kendime ait bir tarzım var; maskülen diyebiliriz. Pantolon giymem; sadece röportajlarda ve televizyon çekimlerinde giyiyorum. Devamlı elbise ve etek giyerim. Kadınlara en çok etek yakışıyor bence. İnsanlarda olmayan kıyafetleri bulurum; butiklerden alışveriş yaparım. Gardırobum siyah-beyaz ağırlıklı.
Zaman
Hiç bir şey için vaktim yok. Eve gidiyorum yemek yiyip yatıyorum; sabah tekrar sete gidiyorum. Arada çok nadiren dışarı çıkıyorum. Bir kadın olarak alışveriş yapmaya bile zamanım yok öyle söyleyeyim. Çok acil ihtiyaçlarımı annem alıyor; zaten dışarı da pek çıkamadığım için kıyafete de ihtiyacım olmuyor. En çok ayakkabı konusunda hassasım ama o kadar çok var ki, şu aralar alamamak sorun olmuyor.
Kariyer
Şu an Duygu Başara Ajans’ın oyuncusuyum. En büyük planım; fiziksel özelliklerim el verdiğince oyunculuk yapmak. 80 yaşıma geldiğimde de "oynamak" istiyorum. Bir de yurtdışında da tiyatro yapmak istiyorum...
Şöhret
Şöhret kavramına inanmıyorum ve star havalarından hoşlanmıyorum. Öyle bir modum yok. Sadece işimi yapıyorum ve paramı kazanıyorum. Öğretmen çocuğuyum, öyle büyütülmedim; egom yok. Etrafımdaki oyuncu ve yönetmen arkadaşlarım da öyle insanlar değiller. Sokakta yürürken birilerinin gelip "merhaba" demesi de çok mutlu ediyor. Demek ki işimi iyi yapıyorum.
Kilo
Son dönemde aşırı yoğunluktan 8 kilo verdim. Yazın en sıcak günlerinde yastıklarla yapılan ve beni 44 bedene çıkaran şişman kostümünü giydim ve ciddi anlamda terledim. Bundan dolayı da kilo kaybım oldu. 34 bedenim.
Karakter
Kendime güvenim çok yüksektir ama canlandırdığım Aslı'nın özgüveni yok. Beni bu rolde en çok zorlayan da bu özgüven eksikliğini oturtabilmek oldu... Ben 6 yaşındayken 20 dakika uzaklıktaki anneanneme sırt çantamı takıp giderdim. Hep tek başıma gittiğimi sandım; meğer annem hep arkamdan takip etmiş beni. Ben bunu sonradan, büyüyünce öğrendim. Bu tarz şeyler güvenimi iyice yükseltmiştir.
