Kur'an-ı Kerim astronomi kitabı değil

SORU: Kur'ân'ın mealini okuyorum ama bir türlü uzayla ilgili kavramlara ulaşmadım. Mantığım sayısız yıldızın olma sebebini çözemiyor. Neden bu sonsuzluk ve evren?

CEVAP: Kur'ân astronomi kitabı değil, mutluluk yolunu göstericidir. Ama Kur'ân'da gök, yer, dünya, ahiret iç içedir. Bütün doğa Kur'ân'da cıvıl cıvıldır. Kur'ân galaksilere Arapça adıyla macarrat demez çünkü bunu o zamanki insanlar anlamaz. Fakat "Gökler", "Burçlu gök" der. İşte Kur'ân'ın burç dediği yıldız kümeleri, galaksilerdir. Ayrıca Kur'ân, göğü çoğul olarak "gökler" şeklinde kullanır.

"Burçlar sahibi göğe andolsun" (Bürûc: 27/1), "Andolsun biz, gökte burçlar yaptık. Ve onu, bakanlar için süsledik" (Hicr: 54/16). Burç, göze çarpacak biçimde açık, yüksek yer demektir ki köşk, kale surlarının üzerinde yapılan gözetleme kuleleri gibi yüksek yerlere denilir. İşte gökte açıkça görülen yıldızlara ve yıldız kümelerine ve bunların en ünlüsü ve en büyüğü kabul edilen "Hamel (koç), Sevr (öküz), Cevza (ikizler), Seretan (yengeç), Esed (aslan), Sünbüle (başak), Mizan (terazi), Akrep, Kavs (yay), Cediy (oğlak), Delv (kova), Hut (balık)" adlı yıldız kümelerine burç denmiştir. Ayette, saydığımız isimler anılmaz. Sadece burçlara yani yüksek dolaşım alanlarına sahip göğe yemin edilir ki, "Çeşitli yolları (yörüngeleri) olan göğe andolsun" (Zâriyat: 67/7) ayetinde de bu anlam vardır.

Asıl din, ibadetler ve güzel ahlaktır

SORU: Cezalar o dönemin şartlarına uygun düşüyor ama şu anki dönemde birçok şeyin uygulanması işi zorlaştırmıyor mu?

CEVAP: Kur'ân'ın koyduğu cezalar toplumda uygulanan cezalardır. Bunların bir kısmı Tevrat'ta, bir kısmı şifahi Arap Ceza hukukunda vardır. Kur'ân mevcut cezalar içinde o zaman için toplum yararına olan şeylerin uygulanmasını emretmiş, zararlı olanlarını kaldırmış, kimini de seçime bırakmıştır. Bunlar dünya düzeni için gerekli olan şeylerdir ama asıl din bunlar değildir. Asıl din, Allah ile bireyin bağlantısını sağlayan takva, dürüstlük, ibadetler, güzel ahlaktır. Bundan dolayı Kur'ân ceza konusunda ayrıntıya girmez, ayrıntıyı bilginlerin içtihadına bırakır. Kur'ân'da toplumu engelleyen bir hüküm yoktur.