Yunanistan‘da iktidara gelen Syriza...
Lideri Aleksis Çipras.
41 yaşında.
Aktif politikaya, daha lise öğrencisiyken girmiş.
Komşu’nun ‘Che’-pras’ı.
H H H
İspanya‘da iktidar adayı Podemos...
Lideri Pablo Iglesias Turrion.
Henüz 37’sinde.
Adını, Pablo Iglesias olarak tanınan, İspanyol sosyalizminin temel taşı Paulino Iglesias Tosse’den almış.
***
İkisi de aileden solcu...
İkisi de sosyalist gelenek içinde yoğrulmuş...
İkisi de genç...
Güler yüzlü...
Enerjik...
Spor giyiniyorlar...
Evli değil, hayat arkadaşları ile birlikteler.
***
Akdeniz’in iki ucundaki iki ülkede, gündemi bu iki genç adam belirliyor.
Çipras ile Iglesias, Avrupa’nın yeni politikacı modelinin yaratıcı temsilcileri.
Birlikte hareket ediyorlar.
Söylemleri, mesajları, ekonomik, sosyal, siyasi vaatleri örtüşüyor.
Hedefleri ortak: “Daha iyi bir Avrupa.”
Yani, ‘Yeni Avrupa’yı birlikte yaratmayı düşlüyorlar.
Arkalarında, yaşlı Avrupa’nın, arayış içindeki heyecanlı gençlerinin yarattığı rüzgar var.
Ve bu nedenle, sadece kendi ülkelerinin değil, aslında üyesi oldukları Avrupa Birliği’nin gündemini de şekillendiriyorlar.
Avrupa’nın bu iki ‘yenilikçi’ solcu lideri, aynı Avrupa’nın ‘gelenekçi / ak saçlı’ liderlerini tedirgin ediyor.
***
Atina - Madrid hattında doğan ve ezber bozan bu gücün kıta Avrupasında, özellikle de yakın gelecekte, etkili ve belirleyici olacağına şüphe yok.
Ancak ‘ÇiprIglesi-as’ın işi, medyanın görmeyi ve göstermeyi tercih ettiği kadar kolay değil.
‘Podemos’un kelime anlamı ‘Yapabiliriz’. Yapabilecekler mi, yapamayacaklar mı göreceğiz.
Avrupa Birliği’nin siyasi ve ekonomik bütünlük kriterleri bir yanda...
FransAlmanya gerçeği ile İngiltere faktörü diğer yanda.
ABD - AB eksenindeki yeni denge, Rusya‘nın son dönem hamleleri...
Avrupa’nın yaşamakta olduğu terör gerçeği...
Bu durumun da etkisiyle, ırkçılık ve yabancı düşmanlığının ulaştığı nokta...
İki genç liderin çıktığı yoldaki ‘engeller’ listesi uzun.
***
Ve tabii Türkiye...
Komşu‘daki yeni yönetimin, ‘özel’de Türk - Yunan ilişkilerine muhtemel yansımaları ayrı bir konu başlığı; onu şimdilik bir yana bırakıp, ‘genel’e bakıyorum.
“Kürt diye bir şey yok. O sözcük, ‘kart - kurt’tan türemiş” diyen devletten; Diyarbakır’da Kürtçe konuşup “Kürtçe öğrenmeye başladım” diyen başbakanın görevde olduğu günlere gelen Türkiye...
‘Yeni Avrupa’ hedefiyle yola çıkan ‘ÇiprIglesi-as’ rüzgarı, ‘Yeni Türkiye’de nasıl bir esintiye yol açar? Ya da açar mı?
İlk bakışta, birilerinin hemen aralarında bağlantı kurmasına bakmayın...
Çözüm sürecindeki Türkiye’nin siyasetinde kritik bir merkeze dönüşen ‘Kürt politik hareketi’, gerçekten İspanya ya da Yunanistan’daki bu iki ‘yükselen değer’ örnekleri ile benzeşiyor mu sizce?
Ve bu soru üzerine öncelikli olarak kafa yorması gerekenler kimler sizce?
