Karadeniz kıyısında, 74 kilometrekare alan üzerine, gece yaklaşık 3 milyon, gündüz ise 3.5 milyon insanın yaşayacağı Yeni İstanbul kuruluyor...

Dün Gazeteport sitesi, “Tayyip Erdoğan’ın Çılgın Projesi” başlığıyla 16 uluslararası şehir planlamacısı ve mimarın, Yeni İstanbul’u tüm detaylarıyla hazırladığını duyurdu...

***

Amerika’daki Michigan Üniversitesi direktöründen, Çinli ve Güney Koreli mimarlık ve tasarım uzmanlarına kadar dünyanın dört bir yanından uzmanlar hazırlıyorlar Yeni İstanbul projesini...

İş Merkezi, Karadeniz’e kıyısı ve Göller bölgesi diye üçe ayrılıyor Yeni İstanbul...

New York’taki Central Park, Londra’daki Green Park’la boy ölçüşecek büyüklükte bir Atatürk Parkı inşa etmeyi düşünüyorlar...

***

Yeni İstanbul’da önemli binaların girişleri Mekke’ye yani Kıble yönüne bakacak...

Eminönü’ne kadar ulaşan su kanalı, Karadeniz’e yapılacak yeni liman ve yeni bir havaalanı projesinin bulunduğu kent 3 Hilal biçimine göre şekillenecek...

Anlaşıldığı kadarıyla Atatürk Parkı’yla, İslami motifler harmanlanmaya çalışılıyor...

Detaylar çıktıkça, elbette konuşulacak Yeni İstanbul projesi...

***

Ancak bir gerçek var ki önümüzdeki yıllarda bir depremden geçecek kent için, böylesi bir proje insana umut ve heyecan veriyor...

Yeni İstanbul aynı enlemde olacağı New York’la Tokyo’nun tam ortasında, onlarla rekabet edecek şekilde planlanıyor...

Tayyip Erdoğan’ın, Hıncal Uluç’a “mega bir proje olarak söz ettiği” sanılan projede Atatürk Parkı yakınlarında büyük bir üniversite, lüks konutlar, şirketler, kafeler, restoranlar, müzeler, konser salonları, dükkanlar olacak...

Ulusal kütüphane, karşılaştırmalı Türk Sanat müzesi, Doğal Tarih müzesi, Bilim ve Teknoloji müzesi ve Büyük Cami yer alacak...

***

İlk bakışta kültürel merkezler ve müzelerde Cumhuriyet ve Atatürk dönemine ait “park” dışında bir vurgu yok...

Ancak sanıyorum bilgiler geldikçe, ayrıntılar da ortaya çıkacak...

3. Köprü’nün civarına yapılacak Yeni İstanbul projesini gördüğümde içten içe hayıflanıyorum...

***

Bu kadar büyük hayalleri olan bir ülke neden tarihiyle ve kendisiyle barışmıyor...

Neden demokrasi ve özgürlükler temelinde diniyle Cumhuriyet’iyle, Osmanlı’yla objektif gerçekler ışığında yüzleşip barışmıyor...

Özgür, laik ve demokrat olan bir Türkiye’nin Yeni İstanbul gibi nice muhteşem projeleri yapabileceği neden görülmüyor?..

Kanuni’nin haremi ve içkisi olsa ne yazar olmasa ne?..

Atatürk’ün Çankaya sofralarında rakı içilmişse ne olmuş?..

Bu insanlar değil mi, bu muhteşem İstanbul’u bize armağan eden?..

Kanuni ve Osmanlı olmasa bugün İstanbul’da yaşıyor olur muyduk?..

Atatürk olmasa, İstanbul’da nefes almak bize nasip olur muydu?..

Yeni İstanbul, İstanbul’u bu millete kazandıranların değerlerinin üzerinde inşa edilmeli...

Yeni İstanbul, Türkiye’yi kendisiyle ve tarihiyle barıştırmalı...

***

KIZLARLA ERKEKLER 45 SANTİMDEN FAZLA YAKINLAŞAMAZ...

Lise yıllarımda Kağan isminde çok yakın bir mahalle arkadaşım vardı...

Ankara Atatürk Lisesi’nde okurdu...

O yıllarda onun devam ettiği Atatürk Lisesi “erkek” lisesiydi...

Sınıflarında ve okullarında kız öğrenci yoktu...

Ben TED Koleji’ndeydim...

Kız erkek karışık okurduk...

***

Karşı karşıya olan evlerimizde buluştuğumuzda, saatler süren Cat Stevens albümleri eşliğindeki gençlik sohbetlerimizde, bizlerden başka bir dünya olduğunu farketmeye başladığımız kız arkadaşlarımızla “samimiyet kurma biçimimizi” konuşurduk...

O bu konuda “dezavantajlı” olduğunu söylerdi...

Okulunda ve sınıfında kız öğrenci yoktu...

Kafelerde, pastanelerde, Kız Lisesi civarında, fazla doğal olmayan yollarla kız arkadaş edinebilirdi ancak...

***

Kızlarla aynı sınıfta birarada yaşamamak, hayatla yeni tanışan genç bir erkek için “kızların dünyasını öteki dünya” haline getiriyordu...

İster istemez oluyordu, çünkü günlük yaşamda kız öğrencilerle haşır neşir değillerdi...

Arada bir “Onlar başka dünyaların insanı değil... Bizim gibiler...” derdim...

Lisedeyken genç kızların dünyasını hatmedecek büyük deneylerden geçmemiştim...

Sadece birbirimizle haşır neşir olarak büyürdük...

Çok yakın kız arkadaşlarım vardı...

O samimiyetin, beni “Erkek Lise”li arkadaşlarımdan ayırdığını fark etmiştim o günlerde...

Bu söylediğim olay 1975 yılında geçiyordu...

***

Mersin Nevit Kodallı Güzel Sanatlar ve Spor Lisesi’ndeki kız ve erkek öğrencilerin birbirinden 45 santimetre uzaklıkta ayrık duran fotoğraflarını görünce bu olay gözümün önüne geldi...

Otuzbeş yıl sonra Mersin’de üstelik Güzel Sanatlar Lisesi’nde kız ve erkek öğrencilerin birbirlerine 45 santimden fazla yaklaşmaları yasaklanıyordu...

Daha doğrusu öğrenciler öyle söylüyor, velileri de bu durumu protesto ediyordu...

“Bizi erkek ve kız diye ayırıyorlar... İnsanız biz... Okulda yemekhanelerimiz bile ayrıldı...” diyorlardı...

***

İronik bir durum vardı ortada...

Öğrencilerin velileri yani çocuklarının yaşamı konusunda en duyarlı olacak anne babalar, okulun bu uygulamasını eleştiriyorlardı...

Onlar çocuklarının birbirleriyle yakın oturmalarının sorun olmadığına inanıyor, okul idaresi “Hayır, olmaz” diyordu...

16 yaşında, Cat Stevens dinlerken Kağan’la kızların başka dünyalardan gelmediğini konuşurduk...

Şimdi yeni İstanbul gibi hayaller ötesi projelerin yapıldığı bu ülkede, genç kızlarla genç erkeklerin birbirlerine 45 santimetreden fazla yaklaşmalarını yasaklayan okul idareleri çıkıyor ortaya...

Yazık bu projlere de, yazık bu ülkeye de...

Yazık oluyor Türkiye ve çocuklarımız için muhteşem olacak bir yüzyıla..

***

ÇARŞI KARTALIN ESARETİNE KARŞI...

Beşiktaş Çarşı grubu İnönü Stadı’nın üzerinde “Kartal uçurulmasına” karşı çıktı...

“Çarşı Kartal’ın esaretine karşı” diyorlar...

Kartalların özgür olduğunu, evcilleştirilerek şov amacıyla kullanılmalarına karşı çıkıyorlar ve “cesaretin bittiği yerde esaret başlar” diyerek, bu şovu benimsemiyorlar...

Çarşı’nın özgür ruhu böyle diyor...

Karşı çıkmam...

Ancak onlara bir hatırlatmam var...

Sitede “kartalların hayatının anlatıldığı ve internette çok kullanılan 40 yaşındaki kartalın önündeki iki yol anekdotu” bilimsel ve doğru bir anekdot değil...

Neden doğru olmadığını bir ara anlatırım... Ama “kartallar esaret istemez, cesaretin olmadığı yerde esaret başlar” demeleri ilginç bir Çarşı tepkisi...

Tartışılmaya değer...