Demokrasinin açık düşmanları bellidir. Bir de “gizli” düşmanları vardır ki, onların en başında “kendine demokratlar” gelir.
Kendine demokratlar, demokrasinin getirdiği avantajların sadece kendilerine ait olmasını ister ve bekler, başkalarının da aynı haklara sahip olmasından hazzetmez.
AKP de kendine demokrat. Kapatılması için dava talebinin ortaya çıkmasıyla birlikte kendine demokrat olduğu bütün açıklığıyla ortaya çıktı.
HADEP için kapatılma davası açıldığında AKP iktidardaydı, ağzını açmadı. DEHAP için kapatma davası açıldığında AKP iktidardaydı, ağzını açmadı. HAK-PAR için kapatma davası talep edildiğinde AKP iktidardaydı, ağzını açmadı. DTP için kapatma davası açıldığında AKP’nin en demokrat sözcüleri ağızlarını açmadı. Ama AKP için dava açılması söz konusu olduğu zaman ortalığı en ağırından demokrasi nutukları kapladı. İşte kendine demokratlık budur.
AKP sözcüleri, yüzde 47 oy almış olan bir parti için kapatma davası açılmasını halkın iradesine en büyük saygısızlık olarak görüyor.
Demokraside yüzde 47 de halkın iradesidir, yüzde 1 de halkın iradesidir, yüzde 0.1 de halkın iradesidir. Oyu az olan parti için kapatma davası açılınca bunu halkın iradesine saygısızlık olarak görmeyenlerin bugün kendileri için kapatma davası açıldığında bağırması kendine demokratlıktır.
AKP kendisini özgürlükler partisi olarak görüyor, göstermek istiyor. Bunun için de türban mücadelesi verdiğini söylüyor. Türbanın kadının özgürlüğü olarak görülmesini istiyor. Kadının özgürlüğü mücadelesi verdiğini iddia eden AKP, töre cinayetleri davalarında hafifiletici nedenlerin kalkması için elini kımıldatmadı. Kadınların iş hayatına daha çok katılmalarını sağlayacak tedbirleri aklından bile geçirmedi. Aile içi şiddet diye ciddi bir sorun olduğunu, bütün uyarılara rağmen görmezden geldi. Kadının özgürlük hakkı olarak sadece türbanı görmek kendine demokratlıktır.
Başbakan hafta sonu konuşmalarında demokrasi ve özgürlüklerin AKP’nin temel misyonu olduğunu çeşitli şekillerde tekrar etti. Aynı Erdoğan, TCK 301’inci maddeden yargılamaların devam etmesi karşısında ne kılını ne de elini kımıldattı. Özgürlüğün sadece kendisini ilgilendiren alanlarda geçerli olduğunu düşünmek ve öyle davranmak kendine demokratlıktır.
Kendine demokratlık, demokrasiye en büyük zararları veren bir iki yüzlülüktür. Türk demokrasisi bu yüzden hâlâ kör topal ayakta durmaya çalışıyor.
