Haberin Devamı
Meclis’te MHP, Meclis dışında da CUMOK adıyla örgütlenen “Cumhuriyet Gazetesi okurları” DTP’nin kapatılması için çeşitli faaliyetlerde bulunuyor. Adını da “PKK’yı Meclis’ten atmak” olarak koyuyorlar. Bunların yanında DTP’nin birçok il ve ilçelerdeki binalarına saldırılar oluyor.
DTP’li milletvekilleriyle ilgili bazı suçlamaların “ucuzluğu” bir yana, siyasileşmiş hukuk sistemimiz içinde bu partinin ve aslında her partinin kapatılması son derece kolaydır. Kamuoyunun bir kesimi harekete geçirilir, hızlı bir hukuki süreç başlatılır ve kapatma gerekçeleri nasıl olsa bulunur.
Bu gerekçeler, istenildiği anda her parti için bulunur.
DTP’nin çizgisindeki birçok parti daha önce kapatıldı. HEP, DEP ve HADEP kapatıldı, bu partilerin yöneticileri çeşitli cezalar aldı. Sonra DEHAP kuruldu ve kolayca örgütlendi. DEHAP için de bir kapatılma süreci başlamışken bu parti kendisini lağvetti ve DTP’ye dönüştü.
Buradan çıkarılması gereken birinci sonuç, partilerin kapatılmasının, yöneticilerinin, milletvekillerinin hapse atılmasının asla derde deva olmadığıdır. Toplumsal kökleri, dayanakları bulunan hiçbir siyasi hareket parti kapatmalarıyla yok edilemez.
DTP’nin üzerinde de bir “İmralı gölgesi” vardır ama bu parti, oy oranı açısından ülkenin 5 büyük siyasi partisi arasındadır, Meclis’teki varlığıyla da 4’üncü siyasi gücüdür.
DTP’yi kapatmak bugünün koşullarında bütün demokratik çözüm yollarını tıkamak anlamına gelir. DTP’ye oy vermiş milyonlarca vatandaşın dışlanması anlamına gelir. Bu da en basit sonucuyla o vatandaşların kendi gelecekleriyle ilgili güvenlerini kaybetmelerine yol açar ki bundan kimlerin fayda sağlayacağı da çok bellidir.
Milliyetçi Kürt siyasi hareketleri Cumhuriyet tarihi boyunca varolmuş, bazı dönemlerde değişik siyasi partilerin içinde varlığını korumaya çalışmış, son dönemde de açık olarak ortaya çıkmıştır. Terör başlamadan çok önce de milliyetçi Kürt hareketleri vardı. Bugün bu konu üzerine çene yoranların birçoğu “Kürt” kelimesini son yirmi yıl içinde duymuş oldukları için bol miktarda saçmalamaya devam ediyor.
Bu aşamada DTP’nin görevi değişmemiştir ve giderek daha fazla önem kazanmaktadır.
O görev, her türlü demokratik çözümün serbestçe tartışılabildiği, Türk-Kürt savaşı heveslerinin tümüyle boşa çıkarıldığı ve güven duygularının gelişebildiği bir ortamın yaratılmasıdır. DTP’nin kapatılması bunun tam tersine bir sürecin körüklenmesi anlamına gelir ve tekrar başa dönmüş oluruz.
DTP’lilerin zaman zaman kendi tabanlarının en radikal kesiminin hoşuna gidecek sivrilikler yapmaları da yine onların zararına, güven ortamının zararına, demokratik arayışların zararına işlemektedir.
Terörün arkasında sürekli ertelenmiş bir Kürt sorununun bulunduğunu ve bu sorunun çözümüne giden yolda ilk büyük adımın silahların bırakılması olduğunu gören DTP’liler ya da DTP dışında Kürt siyasi hareketleri de vardır. DTP’yi kapatmak onların çabalarının da boşa çıkması anlamına gelecektir ve bunun hayattaki karşılığı, daha çok kan dökülmesidir.
