Oturduğum ofis odasında her gün sabahtan akşama dek çeşitli ruhsal problemi olan kişileri dinler ve onlara çözümler üretmeye, olumsuz giden süreçlerini olumluya çevirmeye gayret ederim. Baharın gelmesi ve havaların da ısınmaya başlaması ile birlikte geçtiğimiz hafta içi bir gün küçük bir kaçamak yapmaya karar verdim. Planım basitti. Bir gün işe gitmeyecektim. Sadece sabah noterde küçük bir işim vardı. Onu da hallettikten sonra tüm gün benimdi. Günü kaçırmamak ve hafta içi bir gün işe gitmemenin lüksünü maksimumda yaşamak adına sabah erkenden notere gittim. Yolda günün geri kalanını nasıl geçireceğimle ilgili planlar yapıyordum. Ilık bir bahar sabahı başlıyordu.
Ben içeri girdiğimde noterlikte çalışanlar dışında henüz başka kimse yoktu. İşlemler için resmimi ve nüfus cüzdanımı verip beklemeye başladım. Görevli hanımlar bir taraftan benim işlemlerimi hazırlıyorlar bir taraftan da kendi aralarında dertleşiyorlardı. Sohbetlerinin konusu; hanımlardan birisinin bir Avrupa ülkesinde yaşayan yakınının yanına gidebilmek ve sonra da nasıl dönmemeyi planladığı üzerineydi. Genç hanımın neden bu kadar yılgın olduğuna hiç kafamı takmadım. Bugün benim izin günümdü ve kafamı camdan dışarı çevirip ağaçlardaki bahar dallarının güzelliğini seyretmeye başladım.
Beklemem çok kısa sürdü. Görevli hanım nüfus cüzdanımda bir problem olduğunu ve işlemi yapamayacağını söylüyordu. Yıllardır kullandığım nüfus cüzdanı üzerinde yazılı olan TC Kimlik numaram doğru değildi. İnternet üzerinden çıkardıkları numara ile kimlik üzerinde yazan numaralar arasında tek bir benzer rakam olmadığı gibi, ayrıca bir hanede fazla rakam bulunuyordu. Bunun neden böyle olduğu, yıllardır bu cüzdanı nasıl kullanabildiğime kafayı takmayacaktım. Nüfus idaresi yakındaydı ve hemen başvurup yenisiyle değiştirebileceğimi söylediler.
Nüfus Dairesi’ne gittim. Acele etmiştim. Bana önce bağlı bulunduğum muhtarlıktan bir belge almam gerektiğini ve ondan sonra başvurmam gerektiğini aksi takdirde işlemi yapamayacaklarını anlattılar. Hiç önemli değildi. Muhtarlığın yerini biliyordum, hatta muhtar ile ahbaplığım bile vardı. Muhtarlığa gittim.

Şanslı günümdeydim!
Günü yarılamaya yakın beni yeni bir sürpriz bekliyordu. Muhtarlık yerinde yoktu. “Herhalde taşınmıştır” diye düşündüm. Yakındaki benzin istasyonuna girip mahallemin muhtarlığının nerede olduğunu sordum. At yarışı kuponları üzerinden kafasını kaldırıp bana bakan pompacı, muhtarlığın kapandığını, zaten yıllardır yaşadığım mahallenin de artık mahalle olmadığını, başka bir muhtarlığa bağlandığını anlattı. Yeni mahallemin adını ve muhtarlığının yerini öğrenip, pompacıya at yarışlarında bol şans dileyip ayrıldım.
Ben de şanslı günümdeydim. Kısa sürede değişen mahalleme uyum sağlayıp, yeni muhtarımı buldum. İçerisi kalabalıktı. Nüfus İdaresi öğle tatiline girmeden gerekli belgeyi almak istediğimi söyledim. Mümkün değildi. Çünkü elektrikler kesikti ve bilgisayar çalışmıyordu. Beklerken açılan sohbette doktor ve psikiyatr olduğumu söylediğim andan itibaren, odadakilerin en az yarısı bir şeyler sordu, pek çoğunun bazı depresyon ilaçları kullandığını kısa sürede öğrenmiştim. Önündeki Milli Piyango listesi ile pek meşgul görünen bir emekli amca bile aylardır kullandığı antidepresan bir ilaçla ilgili sorular sordu. Elektrikler gelmiyordu.
Ama artık bana güvenmişlerdi. Bekleyenler sıralarını verdi. Muhtarda sözlü olarak verdiğim adrese güvendi ve bana istediğim belgeyi elle yazıp, imzaladı. Öğle tatili sonrası tekrar nüfus idaresindeydim. Belgelerimi verdiğim şef, bir ilaç prospektüsü okuyordu. Göz ucuyla baktım. Depresyon tedavisinde kullandığımız bir ilacın prospektüsüydü. Hiç sesimi çıkarmadım. İşlemlerimi kısa sürede tamamladılar. Yeni nüfus cüzdanımla noterliğe doğru giderken, “İddia” büfesinin önündeki maç tahmini kuponlarını yatırmak isteyen insanların kuyruğunu gördüm. Gün bitmeden işimi bitirmiştim. Hafta içi tatil kaçamağım çok parlak geçmese de üç önemli gözlem getirmişti. Eve döndüğümde internette yaptığım küçük bir araştırma bu gözlemlerimin rakamsal olarak da ne kadar geçerli olduğunu bana gösterdi. Gözlemlerim:
Depresyon çok önemli bir halk sağlığı sorunu haline geliyor. Depresyon tedavisinde kullanılan bazı ilaçlar, bir yıl içinde Türkiye’de “en fazla” reçete edilen ilaçlar olmuşlar. Çok yaygın olduğunu düşündüğünüz başka birçok hastalık için yazılan ilaçlar depresyon ilaçlarının gerisinde kalmışlar.
İnsanlar umutlarını şans oyunlarına bağlamışlar. Şans oyunlarına yatırılan para, son yıllarda korkunç bir artış göstermiş.
Türkiye’de her zaman sürprizlere hazırlıklı olun.
Hepinize iyi haftalar.