Benim bildiğim, tek konutu olan ve çalışmayan ev kadınlarına, uzun yıllardan beri emlak vergisi mükellefiyeti yok. Rahmetli annemi hatırlıyorum. Emlak vergisi dönemi geldiğinde ödemek zorunda olmadığı için çok sevinirdi.

Tabii her kişinin durumu değişik olmalı. Ev hanımı olup da "Amway" veya "Avon" kozmetik mamulleri pazarlayarak para kazanan hanımlarımızın gelirleri kayda geçmediği için onlar da bu yasadan faydalanabilirler. Evinde çocuk bakarak veya pastanelere pasta yaparak geçimini sağlayan hanımlarımız da olabilir. Hatta bu arkadaşlarımızın gelirleri çok yüksek miktarlara da ulaşabilir. Bu kazançların hepsi kayıt altında mı bilmiyorum? Şahsi veya başka türde şirket kurmadıkça, fatura kesmedikçe, vergi numarası olmadıkça kişiler vergiye tabi olmuyorlar.

Emlak vergisi ve hatta her türlü vergi dönemi geldiği zaman, vatandaşlarımızın endişeli dönemleri de başlıyor demektir. Büyük kentlerimizde oturan bilinçli vatandaşlarımız kendi başlarına formları doldurabiliyorlarsa ne mutlu onlara. Bakınız, ben şahsen beceremiyorum bu işi. İnce yazılar okunacak, sorulan soru doğru anlaşılacak, doğru yanıtlanacak, imzalar, pullar, sonra da bitmek bilmez bir kuyruk cenderesine girilecek.

İşte bu yüzden, şimdi rahmetli olmuş ama benim bağlı olduğum Beşiktaş Vergi Dairesi'nin tam karşısında, 2 metrekarelik bir camekanın içinde çalışan vergi memuru emeklisi beyefendiyi tanıdığım zaman o kadar sevinmiştim ki! Benim bilir bilmez doldurduğum forma bakıp, "Olmamış efendim. Baştan hazırlayacağız" diyerek kontrolü ele alması beni sonsuz mutluluğa gömmüştü. Kapısının önüne benim için minik bir tabure atar, içeride 60 yıllık daktilosuna formları, karbonlarıyla geçirir, iki parmak yazılarını benden aldığı cevaplara uygun olarak yazardı. İmzaları attığımda taahhüt edilen parayı kendisine verdiğimde, derhal karşıya koşar, kuyruğa girer, ben taburede otururken işimi bitirip dönerdi. Bu hizmet karşılığında da fazla bir ücret almazdı.

Rahmetli olduğunu öğrendiğimde çok üzülmüştüm. Şimdi başka bir bey bakıyor işlerime, rahatım. Söylemek istediğim şu ki, vergi ödeme ve muaf kalma işlemleri hiç de kolay ve pratik bir sisteme bağlı değil. Kuyruklar, hele hele son günlere kalınırsa bitmek bilmiyor. Vergi dairelerinde çalışan arkadaşlar da bu dönemde çok yoruluyorlar.

ABD'de de durum farklı değil. İnanın bana orada da doldurulacak formlar karışık. Bu yüzden bu işlerden anlayan vergi uzmanları hemen hemen her mahallede yazıhane açmış durumda. Ödeyeceğiniz vergi miktarı üzerinden küçük bir yüzde alıyorlar. Bu işin kolay yolu olsaydı, çağdaş ülkelerde geliştirilirdi. Ancak korkanm yok. Emlak vergisi, çile olmaya devam edecek gibi görünüyor!

Okuyucu mektubu
"Reklam süreleri bir yasaya bağlanmalıdır"
* ABD'de eğitim gördüğüm günlerde, televizyonlarda reklam araları çok değildi. Yasaya göre 25 dakikalık bir programda sadece iki reklam arası verilebiliyor, bunun toplam süresi de 5 dakikayı geçmiyordu. Bizdeki program aralarındaki reklam süreleri o kadar uzun sürüyor ki konsantrasyon bozuluyor, başka kanallara geçiliyor. Oysa kanalların gelirleri reklamlar. Bunu biliyorum ama bir yasayla durum daha çekilir duruma getirilemez mi? (İlhami Aydın)

* İlhami Bey, sizin ABD yıllarınız çok eskilerde kalmış olabilir çünkü inanınız bana ABD'de reklam araları artık çok daha fazla. Sanırım 5-6 dakikada bir reklama giriyorlar. Ben olaya şöyle bakıyorum: "Televizyon bir reklam aracı ama aralara programlar yerleştirilmiş." İlginize teşekkür ediyorum ve birçok izleyiciye tercüman olduğunuzu biliyorum.