İsmail Kartal'a akıl verdi! Bu takımın başrol oyuncusu Mesut Özil değil o...
Dün Konyaspor'u zorlansa da 2-1 yenmeyi başaran ve son 6 maçından 5 galibiyet çıkaran Fenerbahçe'de yıldız futbolcunun performansı yine sınıfta kalırken, ünlü yorumcunun İsmail Kartal'a çağrıda bulunup 'bu takımın başrol oyuncusu o değil İrfan Can' ifadeleri dikkat çekti.
Süper Lig'in 30. haftasında Fenerbahçe evinde Konyaspor'u konuk etti. Müsabakada geriye düşen sarı-lacivertliler 88. dakikada Pelkas'ın golüyle 2-1'lik skoru yakaladı. Spor yazarları mücadeleyi değerlendirirken Mesut Özil'in formsuzluğuna dikkat çekti. Fenerbahçe'nin yediği gol ise büyük eleştiriye neden oldu.
İŞTE ŞANSAL BÜYÜKA VE ERCAN GÜVEN'İN GÖRÜŞLERİ
ŞANSAL BÜYÜKA: Konyaspor beton gibi sağlam takım... Çiviyi çakmaya çalışıyorsunuz, eğiliyor, bükülüyor, yamuluyor ama beton gibi duran Konyaspor takımına işlemiyor... İşte Fenerbahçe ikinci yarıdaki baskın oyunuyla bu betona çiviyi çakmayı başardı...Fenerbahçe; bu beton gibi takıma karşı orta alanına çok teknik ama çok yumuşak iki adam Mesut ile İrfan‘ı koyunca, daha birinci dakikadan başlayarak bıktırıcı bir yan pas - geri pas trafiğine dalınca zaten ilk yarıyı bozuk para gibi harcadı...Fenerbahçe savunmasının arkasına atılan her topun büyük tehlike yarattığını “sağır sultan“ bile duydu...
Konya takımı, Fenerbahçe kendi yarı alanında “mehter takımı“ gibi iki ileri - bir geri yan pas yaparken, 11 adamıyla kendi yarı alanına çekilip bekledi... Doğal olarak her Fenerbahçe atağını çok kalabalık karşıladı...Hücuma çıkarken de, Fenerbahçe’ye karşı her takımın yaptığını yaptı... Savunmanın arkasına uzun toplar attı...
Hepsi tehlike yarattı, hepsinde Kim Min Jae imdada yetişti...Fenerbahçe‘nin her türlü gol yediğini görmüştük de, taçtan gol yediğini ilk defa gördük... Konyaspor taç atarken Cikalleshi savunmanın metrelerce arkasına sarkıp beklemeye başladı... Doğal olarak topu attılar, Cikalleshi pozisyonu yarattı, Bytyqi golü attı… Koca savunmada bir futbolcu bunun farkına varmadı mı?
Konyaspor gibi bu sezonun en diri, en sağlam takımına karşı orta alanda Mesut gibi, İrfan gibi yumuşak futbolcularla başlamak zaten büyük kumardı... Bu ikiliye bir de Zajc uyunca, koca orta alan bir tek Crespo’ya kaldı... Zavallı adam, itfaiyeci gibi, nereye yetişsin, bir oraya, bir buraya koşup yangını söndürmeye çalıştı ama ilk yarı bittiğinde ateş bacayı çoktan sarmıştı...
Fenerbahçe ikinci yarıya Mesut Özil‘i çıkararak başlayınca, İrfan Can, takımın dümenine geçti... Hareketlendi, takımı taşımaya başladı ve Konya ceza alanı çevresinde hissedilir bir baskı kendini gösterdi...
Önce İrfan Can‘a kaleci Sehiç‘in arkadan orantısız bir yüklenmesi oldu... Penaltı belki verilebilirdi... Halil Umut Meler ve VAR oralı olmadı... Sonra İrfan Can’ın harika frikiği ve Sehiç‘ten dönen topta Kim’in beraberlik golü geldi...Hep söylerim, adama düşman değilim, aksine bu ülkede en beğendiğim bir - iki futbolcudan biri...
Futbolcu olarak her şeyin azamisine sahip… Ama her şeyin asgarisi ile oynuyor... İkinci yarıda biraz kımıldadı, çıkana kadar Fenerbahçe’yi nasıl taşımaya başladı, gördük... İrfan Can, kendini “başrol“ oyunculuğuna alıştırmalı... Tam oyunu kontrol etmeye başlamışken çıkar mıydı? Hayır çıkmazdı...Ancak, bu defa sazı eline Pelkas aldı... Her atağında hiç yan yollara sapmadan mecburi istikamet gibi dikine dikine Konya kalesine gitmeye başladı, çok denedi ve sonunda Fenerbahçe için ikincilik şansını arttıran haftanın gollerinden birini attı...
Fenerbahçe ilk yarıda modeli çoktan tarihe karışmış yan pas - geri pas - yavaş hücum ilkelliğinin, Konyaspor da ikinci yarıda oyunu savunmada kabul etmesinin faturasını ödedi... Son gülen Fenerbahçe oldu...
ERCAN GÜVEN: Buz gibi soğukta kapalı gişe oynayan ve trans halindeki seyircisi tarafından “Kadıköy kriterleri” hatırlatılan Fenerbahçe, güçlü/keskin rakibi Konyaspor’u -iyi bir futbolla- mağlup edip en azından “ikincilik” adaylığını ilan etti. Aslında çok sıkıntılar çektirdiği çok büyük bir kitleden özür dilemekti Fenerbahçe’nin yaptığı .Ve daha önemlisi Fenerbahçe normallerine dönmekti!.. Kadıköy’de favori, ligde zirve arayan, her maç belli bir süre de olsa üst düzey oynayan, yıldızlı, yaldızlı Fenerbahçe normalleri yani. Herkes özlemişti.
Maç başladığında Fenerbahçe’nin oyunu hemen ortaya çıktı… Osayi ve İrfan’dan oluşan sağ kanada önde Mesut da katılacak, Zajc ile Rossi rakip ceza alanına girerek yapılacak ortalarda ve atılacak ara toplarda Serdar Dursun’u takviye edecekti. Crespo yine orta sahayı toparlayacak kesici adamdı. İlk on dakika düşündüğünü yaptı Fenerbahçe. Sadece tempo ve Mesut’un formu eksikti o kadar. Ancak karşısında savunma organizatörü Abdülkerim’siz olsa da top rakipteyken 4-4-2 oynayıp geride gedik vermeyen, hücumda ise çoğalma üstadı bir Konyaspor vardı.
Her iki takımın da ne oynadığını bilerek tamamladığı ilk devrede az rastlanan pozisyonlardan en önemlisi Fenerbahçe’nindi ve başrolde Osayi vardı. Yeni sezonda kalırsa ve savunma yönünü biraz daha geliştirirse çok iyi bir sağbek çıkacak Osayi’den. Konyaspor’un az pozisyona girebilmesindeki en önemli unsur, orta sahada Crespo’nun, ceza alanında ise Kim’in henüz tehlike yaratmadan kestiği toplardı.
İkinci yarıda ise Fenerbahçe’nin baskısı göz bile açtırmadı rakibe.İyi oynayanlara Osayi ve Zajc’ı da eklemek gerekir. Kötü oynayan ise belliydi; takımdaki en büyük kariyer… Fenerbahçe maçın hükmedeni olmaktan çıkıp oyun ortadayken önce Mesut sahadan silindi. Ardından Konyaspor’un ünlü sağ kanadı çalışmaya başladı, buna uzun toplar da eklenince Konyaspor’un ilk önemli pozisyonunda Fenerbahçe mağlup duruma düştü. Konyaspor’un sıra dışı pas organizasyonu ile attığı gole, “Altay’a faul yapıldı” diye itiraz edenler hiç de haksız sayılmaz bu arada.
İkinci yarıya Mesut’suz ve Pelkas’ı alarak başladı Fenerbahçe ve bekleri de ileri çıkan takımın temposu hemen arttı. Pelkas performansı giderek yükseliyor besbelli. İkinci yarı takımdaki baskı ve istek farkını Mesut’un çıkmasına bağlamak doğru değil belki, lakin durum aynen böyleydi.Szalai sakatlanıp yerini Novak’a bıraktıktan ve Fenerbahçe’nin penaltı istediği iki pozisyon es geçildikten sonra İrfan Can’ın kullandığı serbest vuruş kaleciden dönüp, ancak Kim ile birlikte ağlara kadar götürüldüğünde bir gol yazılabildi Fenerbahçe’ye.
Beraberlik ardından sahadaki eylem sadece Fenerbahçe’nin gol arayışı haline geldi ve bu sezon Fenerbahçe’nin oynadığı en iyi 40 dakika başladı. İlhan Palut Oğulcan’ı alarak oyuna müdahale etmek zorunda kaldı. İleride tehlike yaratamazsa Sehic’in kurtarışlarına rağmen sürekli Fenerbahçe baskısı karşısında golün kaçınılmaz olacağını gördü çünkü.
Galibiyet golünün geciktiği ve hem tribünlerin hem de oyunun Arda’yı istediği son çeyrekte İsmail Kartal, çalışmış, koşmuş, enerjisini tüketmiş İrfan’ı çıkarıp genç yıldızı sahaya sürdü. Baskı estetik kazandı.Ve 88’de Pelkas golle döndü. Güzeldi…Seyircisi ile barıştıktan sonra artık yeni bir hedefi var Fenerbahçe’nin… İkinci olup Şampiyonlar ligi şansını kullanmak. Maçın son 40 dakikasına bakınca olmaması için bir sebep yok.
