IŞİD’in katlettiği Türk kızı Elif Senegalli 3 çocuğu okutuyordu

Paris’te geçen 14 Kasım’da IŞİD militanlarının düzenlediği 3 ayrı saldırıda, 130 kişi yaşamını yitirdi, 352 kişi de yaralandı. Paris’teki saldırıda, Türk asıllı Belçika vatandaşı Elif Doğan da erkek arkadaşıyla birlikte kafeteryada oturduğu sırada öldü. Elif Doğan’ın ailesi, acı haberi, bir yıl önce yerleştikleri İzmir’de aldı. Uzun süre ulaşamadıkları kızlarının ölüm haberini alan aile, Paris’e gidip Elif’in cenazesini teslim aldı. Elif Doğan, Belçika’nın Liege kentinde Müslüman mezarlığında toprağa verildi.

Ailenin haberi yok

Elif Doğan’ın varisleri durumundaki babası Kemal Doğan ve ailesi, cenaze töreni sonrasında savcılıkta yasal işlemlerini de başlattı. Kızları Elif’in, banka hesap bilgilerini alan ailesi, bu sırada öğrendikleri gerçekle, şaşkına döndü. Müslümanlar adına yapıldığı ileri sürülen saldırıda hayatını kaybeden Elif’in, çalıştığı şirketten aldığı 2 bin Euro’luk maaşının 4’te biri olan 500 Euro’yu, her ay düzenli olarak Senegal’de üniversite eğitimi alan 3 Müslüman öğrenciye eğitim bursu olarak gönderdiği ortaya çıktı.

Tazminat burs olacak

Lise yıllarında da Senegal’e gidip çeşitli kurumlar adına burada Fransızca dersleri veren Elif’in bu yardımlarından habersiz olan ailesi, teröre kurban verdikleri kızlarıyla ilgili bu gerçek karşısında, üzüntü ve buruk gururu bir arada yaşadı. Henüz kesin olarak açıklanmamakla birlikte Fransa’nın terör saldırılarında hayatını kaybeden kişiler için, 30 bin euro tazminat vereceği ifade edildi. Baba Kemal Doğan, ailesiyle konuşup bu tazminatı da ihtiyacı olan öğrencilere, kızı adına burs olarak dağıtmaya karar verdi. Aile ayrıca, kızlarının Belçika’daki arkadaşları aracılığıyla da vakıf kuracak. Kurulacak vakfın da yine Elif Doğan adına, burs faaliyetlerini yürütmesinin planlandığı kaydedildi.

Babanın buruk gururu

Elif’in yaptığı yardımları öğrendikten sonra hem üzüldüklerini hem de gururlandıklarını anlatan baba Kemal Doğan, şöyle dedi: “Her insanın gurur duyması gereken bir hareket. Evladımla ilgili böyle iyi intibalarla ayrılmam beni çok duygulandırdı. Bu davranışını arkadaşları bile bilmiyormuş. Müslümanlıktaki, ’Bir elin verdiğini diğeri bilmemeli’ kuralına uygun hareket etmiş. Kızımın bu yaptığı sadece Müslümanlıkla ilgili değil, yardım ettikleri Hıristiyan da olabilirdi, Budist veya Musevi de olabilirdi. Burada önemli olan hümanist yaklaşım. İnsanlık, insani yan önemli. Bizler de kızım adına küçük bir vakıf kuracağız. O zaman bu yardımları daha organize ve sürekli hale getirmiş olacağız.”