Lösemili çocukların hemşiresiydi, oğlu da yakalandı

Ege Üniversitesi (EÜ) Tıp Fakültesi Çocuk Hastanesi Hematoloji Bölümünde yıllardır kanser hastalarına bakım yapan hemşire Nuray Aydoğmuş’un en zor görevi 6 yaşındaki lösemili oğlunu yaşatabilmek oldu.

Görev yaptığı ünitede kanser hastası çocukların ellerini tutan, aileleriyle gözyaşı döken hemşire Aydoğmuş, yaklaşık 1,5 yıl önce lösemi teşhisi konulan oğlu Onur Aydoğmuş için de “beyaz melek” görevini üstlendi. Çalıştığı hastanede, diğer kanser hastası çocuklarla oğluna da bakan Aydoğmuş, evladının kemoterapiye cevap vermemesi üzerine nakil için uygun kök hücre aradı. Büyük sıkıntı yaşayan anne, eşi ve oğlunun yüzünü İsrail’de bulunan kök hücre güldürdü. Onur, geçen aralıkta, getirilen kök hücrenin nakledilmesi ve hemşire annesinin özenli bakımı sayesinde yaşama tutundu.

Her an korkuyla yaşıyorum

Aydoğmuş, görevi nedeniyle yüzlerce lösemili çocukla yakından ilgilendiğini ancak hastalığın ilk döneminde Onur’un kan değerinin düştüğünü anlayamadığını söyledi. Aydoğmuş, “Doktorlar, hemşire arkadaşlarım Onur’u kendi çocukları gibi benimsediler. Birlikte zor bir süreç atlattık” diye konuştu. Aydoğmuş, sağlık personeli olmasından dolayı hastanede olmaları gereken sürenin yarısını evde geçirdiklerini dile getirdi. Bu süreçte oğluna hem annelik hem hemşirelik yaptığını anlatan Aydoğmuş, şöyle konuştu: “Nakil olan bir çocuğa bakmak gerçekten çok zor. Her an korkuyla yaşıyorum. Odasına giriyorum, çocuğum nefes alıyor mu bakıyorum. Hep kaybetme korkusu var. Önceden kanser hastası çocukların ailelerini görünce ağlıyordum ama şimdi bunu yaşamak çok farklıymış. Sağlık hizmeti konusunda profesyonel olma iyileşme sürecini hızlandırıyor. Örneğin oğlum tadı kötü bir ilacı içmek istemiyor. Anne olarak içim elvermiyor ama hemşire olarak içirmem gerekiyor.”