Dayısı taşıdı, babası gömdü!

Başbakanlık İletişim Merkezi’ne yapılan ihbarla ortaya çıkan cinayetle ilgili tutuklanan baba F.T. ve anne M.T. ile dayı İ.H.A., İzmir Adliyesi’ndeki ifadelerde cinayeti anlattı. Dayı İ.H.A., olay günü eniştesinin, aile içinde Figen ismiyle hitap ettikleri kızı Aynur’u dövmesi nedeniyle ablasının ayırmak için kendisinden yardım istediğini belirterek şunları söyledi, “Evin bahçesine girdim, yeğenim babasının elinden kurtulmuş aşağıya koşuyordu.

‘Birlikte bira içtik’

Kızının eve geç gelme meselesinden dolayı ona kızdığını söyledi. Yeğenimin yanına gittim. Bana ‘Dayıcığım bana bira alır mısın’ dedi. Biraları ormanlık alanda içtik. Boşanma aşamasındaydı, babası eşi ile görüştürmüyormuş. Barışmak istiyordu. Babası karşıymış. ‘Boşanma davamız Konya’da, beni götürür müsün’ dedi. Sabaha karşı toprağın üzerinde sırt üstü ikimiz de sızmışız. Başını dizime koymuş. Sabah karşı uyandım, ‘Hadi kızım uyan’ dedim, tepki vermedi. ‘Eyvah öldürmüşüm’ dedim. Eve geldim. Birlikte eniştemle yeğenimi öldürdüğüm yere gittik. Eniştem ölüsünü sırtıma koydu, eve kadar bu şekilde taşıdım. Ablam kızını ölmüş olarak görünce hep birlikte ağlamaya başladık. Teslim olmak istedim. ‘Oğlum ben seni teslim etmem’ dedi.”

‘Kan davası olur diye korktuk’

Kardeşi ve kızının o gece merhum sanatçı Barış Manço’nun konserine gittiğini sandığını söyleyen anne M.T. ise, “Figen’in 1 yaşındaki çocuğuna bakıyordum. Mutfağa gittim, telaşlı bir şekilde İbrahim ‘Ben onu öldürdüm ‘dedi. Bayılmışım, ben kızımı getirdiklerini görmedim. Kardeşime cesedini ne yaptıklarını sorduğumda ‘gömdük’ dedi. Nereye gömdüklerini söylemedi. Eşimin tarafı, benim sülaleme karşı kan davası güder diye korktuk. Kardeşim ‘Eşin kimseye söylemesin, kimseye söylerse eşini de öldürürüm’ dedi.”

Ev taşıyanlara kemik kutusu için ‘Bu kıymetli şeyim’ demiş

Baba F.T. ise ifadesinde şunları anlattı: “Dayısıyla Barış Manço’nun konseri varmış, oraya gidecekler diye konuşuldu. Sabaha karşı İ.H.A. ‘Enişte kalk’ dedi. Bana, ‘Figen’i öldürdüm’ dedi. Öldürdüğü yere birlikte gittik. Kızım toprağın üzerinde sırt üstü hareketsiz yatıyordu, etrafta bira şişeleri vardı. Dayısı omuzuna koyup eve götürdü. Eşimi kaldırınca ağlamaya başladı. İ.H.A. teslim olmak istedi, ben ‘kan davası olur’ diye karşı geldim. İ.H.A. nasıl gömdüğümüzü bilmiyorum dese de, yanımdaydı. Evin bahçesine çukuru kazarken İ.H.A. yanımda oturup ağlıyordu. Çukuru kazdığımı, toprağa kızımı kıyafetleri ile koyup üstünü toprakla örttüğümü gördü. Bu olayı kimseye söylememesini tembih ettim. Ama kardeşlerine söylemiş. Egekent’e taşınırken çukuru kazdım, kemikleri bir kutunun içine koydum. Evi taşıyanlara ‘Bu kıymetli şeyimdir’ dedim. Buradan Ulukent’e taşındık.”