Evde okula gitmeden yapılacaklar

Çocuğunuzun yuvaya uyum sağlaması için sizin desteğiniz vazgeçilmez bir unsurdur; aşağıda anne babaların dikkat etmesi gereken en önemli noktaları okuyacaksınız.

Oyuncakları ve etrafı toplama
Yuvalarda hemen her öğretmenin bir temizlik ve toplanma şarkısı vardır ve büyük olasılıkla çocuklara toplanacakları önceden bir iki kez bildiriliyordur. Çocuğunuzun öğretmeni ile sınıftaki toplanma saatinde uygulanan süreci konuşup aynı süreci evde de uygulayın. Evinizdeki toplanma alışkanlığının iyice yerleştiğinden emin olun. Çocuklar bu yaşta aslında düzeni çok severler; bir kez alıştıktan sonra oyuncaklarını ortada bırakırlarsa rahat edemezler.

Sosyalleşme
Çocuğunuzla beraber dışarı çıktığınızda, çocuk bahçesinde ve çeşitli ortamlarda insanları selamlamak, hatır sormak, ismini sormak gibi kısa cümleleri kullanması için onu cesaretlendirin. Gerekirse evde onun göz seviyesine inerek birlikte oyunlarla alıştırmalar yapabilirsiniz. İsmin ne? Nasılsınız? Teşekkür ederim gibi cümleleri kullanabilirsiniz. Bu bilgiler ve davranışlar çocuğunuzun yeni durumlara uyum sağlaması ve arkadaşlıklar kurması için çok önemli becerilerdir.

Kendi davranışlarınızı mercek altına alınız
Evde kahvaltı ederken gene oyunlarla mutlu ve nazik bir sofra adabı ve sohbet ortamı yaratınız. Sofrada birlikte oturmaktan zevk aldığınızı hissettirin ve sofradan kalkması gerektiğinde” izninizle” gibi nazik bir ifade kullanmayı oyunlarla öğretin. Evde ki doğal ortamda kendiniz de bu becerileri kullanmaya gayret ediniz.

Giyim
Kendi giyinmesi için çocuğunuzu cesaretlendirin, gerekirse ona giyinme yöntemlerini oyunla öğretin. Önce bir kolunu sonra diğerini sokalım gibi. Düğmelerin iliklenmesi, fermuarın çekilmesi veya ayakkabı bağcıklarının bağlanması hep evde de denenebilecek becerilerdir. Çocuğunuz yapabildiğini göstermekten çok gurur duyacak, öğretmeni de zaman kazanmış olacaktır.

Evde verilen kararlara katılım
Çocuğunuz genellikle sizin düşündüğünüzden çok daha yetkindir. Siz ona güvendikçe de becerileri gelişecektir. Bunu söylemesi kolay ama pratikte bazı zorluklar olabilir. Örneğin aileye yeni bir otomobil alırken çocuklara fikirleri nasıl sorulabilir? Eğer sizin için uygunsa en fazla hangi rengi tercih edeceği sorulabilir.

Buna karşılık çocuklar kendilerini doğrudan ilgilendiren kişisel konularda mümkün olduğunca kararlarını alma özgürlüğüne sahip olmalıdırlar. Ne giymek istiyor, ne yemek istiyor, kendini ne zaman yorgun, ne zaman uykusunu almış hissediyor? Bu konularda anne baba ve çocuk arasında güç mücadelesi başlarsa sorunlar da başlıyor.
Hâlbuki bir çocuk çok erken yaşlardan başlayarak, iki yaşında bile neyi sevdiğini, neyi sevmediğini, hangi oyuncakla oynamak istediğini iletebilir. Belli bir zevki ve estetik anlayışı gelişmeye başlar.

Onun için ailelerin çocuklarına seçim hakkı vermeleri, onların gelişimleri, yuvada kendilerini ifade edebilmeleri ve bağımsız davranabilmeleri için çok önemlidir. Çocuğa bir seçim hakkı verilmişse samimi ve gerçekçi olmalı ve çocuğun seçimine mutlak saygı duyulmalıdır. Çocuk her şeyi istediği gibi yapamayacağını, birçok konuda sınırlar olduğunu tutarlı davranıldığı takdirde çok çabuk öğrenebilir.

Anne babalar genelde demokratik olmayacağını düşündükleri için çocuklara kendi kararlarını bildirmekten çekinirler ve sanki çocuğa seçim hakkı tanıyormuş gibi davranırlar.” Bugün anneannene gidelim mi?”diye sorarken aslında gitme planı kafalarında yapılmıştır. Çocuğun başka bir isteği olduğunda ise uzun konuşmalar, pazarlıklar ve hediyeler devreye girer.
Anne veya baba kendilerinin karar vermesi gereken konularda çocuklarına net ve açık bir şekilde kendi planlarını bildirmelidir.

Bu samimi ve net yaklaşım çocuğunuzun yuvaya uyum sağlaması için çok önemli bir hazırlık olacaktır.
Yukarıda bahsedilen noktalara önem vermek çocuğunuzun dış dünyada kendine yer bulması ve akademik hayatına iyi bir başlangıç yapması için çok yararlı olacaktır.