Yarım kalan hayatlar

Son 20 gün içinde yetiştirme yurdundan ayrılan dört genç canına kıydı. İntihar eden 4 gençten biri olan 24 yaşındaki Muharrem Korkmaz’ın ölmeden birkaç gün önce, “Ne arayan, ne soranımız var. Ölsek zaten arkamızdan ağlayan kimse olmaz” sözleri yurtlarda yetişen ve ayrılan gençlerin yeterli psikolojik destek almadıklarını ortaya çıkardı.

Ailesi terör kurbanı

3 Ekim 2016 Pazartesi günü Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı’nın 10. katından atlayarak hayatına son veren 24 yaşındaki Muharrem Korkmaz’ın ailesi, 1993 yılında Bingöl’de teröristler tarafından öldürüldü. Olaydan sonra 4 kardeşiyle farklı yurtlara gönderilen Korkmaz’ın son 1 yıldır intiharını planladığı öğrenildi.

Evlilik ve acı son

Kendisi gibi yurtta yetişen arkadaşı Metin Doğukan, Korkmaz’ın intihardan 1 hafta önce kendisine, “Kimse bizi anlamıyor. İşimiz var, para kazanıyoruz diye her şey yolunda sanıyorlar. Yurttan kimse arayıp sormuyor. Kimsenin umurunda değiliz. Ölsek arkamızdan ağlayacak kimse yok. O yüzden benim gidişimde rahat olacak” dediğini söyledi. Korkmaz’ın intiharından sonra kız arkadaşına evlilik teklifi ettiğini öğrenen Doğukan, “Hafta sonu bir tekne kiralamış İstanbul’da. Büyük bir sürpriz yapmış ve evlilik teklif etmiş. Kız arkadaşına ‘Biliyor musun ölmeden önce yapmak istediğim son şey buydu’ demiş ve gece Ankara’ya dönmek için yola çıkmış” diye konuştu.

“Kimsesiz olmak zor”

Korkmaz’ın son nefesini kucağında verdiğini söyleyen Doğukan sözlerine şöyle devam etti: “Muharrem o sabah ayakkabıcıya gitmiş. Daha sonra berbere giderek ‘Bugün çok yakışıklı olmam gerekiyor’ demiş. Daha sonra 5’inci katta çalıştığı bakanlığın 10’uncu katına çıkmış ve arkadaşına ‘biraz yalnız kalmak istiyorum’ demiş. Ben onu pencereden gördüm, aşağıdakiler ikna etmeye çalıştı ama o sadece el sallayarak kendini aşağıya bıraktı. Kimsesiz olmak, kimsenin sizi düşünmediğini bilmek yaşamanızı zorlaştırıyor. Muharrem gibi sayısız genç çözümü intiharda buluyor.”

Lütfen bizimle ilgilenin!

Yurttan ayrılan gençlerin iş bulmuş olsalar dahi ilgiye, sevgiye ihtiyaçları olduğunu belirten Hayat Sende Derneği başkanı Abdullah Oskay, başlattıkları kampanyaya devletten ve her kesimden destek verilmesini istiyor.

İntihar istatistiği yok

Uluslararası alanda alınan istatistiklere göre yuva ve yurtlardan ayrılan bireylerin yüzde 10’u intihara sürükleniyor. Türkiye’de ise korumadan ayrılan bireylere ilişkin istatistikler yok. İntiharların son bulması için kampanya başlatan Hayat Sende Derneği başkanı Abdullah Oskay, “Kuruma çok sayıda intihar haberi geliyor ve bakanlığın çalışması bu konuda yetersiz kalıyor” dedi.

Kendilerini tanımıyorlar

Yalnızca son 20 günde 4 kişinin intihar ettiğini söyleyen Oskay, yuvalarda yaptıkları bir çalışmada 4 yaşındaki bir çocuğun kendi fotoğrafını gördüğünde tanıyamadığını ancak arkadaşının fotoğrafını gösterdiklerinde onu tanıdığını ve kendi akslerini görmeden büyüdüklerini ifade etti. Oskay sözlerine şu şekilde devam etti: “Yuva ve yurtlarda yetişen bireylere ilişkin ayrımcı söylem ve eylemlerden kaçınılmasını çok istiyoruz. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın da Bakım Sonrası Rehberlik Hizmetleri Birimlerini kurması ve gerekli sayı ve nitelikte personeli istihdam etmesi çok önemli.”

‘Hiç önemli değilim’

İntihar eden bir diğer kişi de Sibel Korucu. 18 yaşına kadar Van’da yetiştirme yurdunda büyüyen Korucu Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı’nda çalışmaya başladı. Kendisinin kimse için önemli olmadığını ve çocukluğuna dair hiçbir şey hatırlamadığını sıkça çevresinde dile getiren Korucu 3 Ekim’de evinde kendini asmış şekilde bulundu.

Müsteşarlıkta görevliydi

Yetiştirme yurdunda büyüyen 31 yaşındaki Tarık Şahin İşcanlı ise Hazine Müsteşarlığı’nda memur olarak çalışıyordu. İşcanlı 12 Eylül’de 9’uncu katta olan evinin penceresinden atlayarak hayatına son verdi. İntihar eden gençlerden bir diğeri ise emniyet görevlisi bir memur olduğundan dolayı kimliğinin gizli tutulması tercih ediliyor.