Magazin
Ufuk Sarıca
• 21 Kasım 2015 - 02:21
• Son Güncelleme:
Ufuk Sarıca
.
• 21 Kasım 2015 - 02:21
• Son Güncelleme:
1
İzmir’e adını yazdıran adam!
Ufuk Sarıca, Pınar Karşıyaka’yla geçen sezon Türk basketbolundaki üç kupayı birden kazanarak İzmirliler’in gönlünde taht kurdu. Başarılı koç Sarıca ile Karşıyaka’da adının verildiği parkta buluştuk.
Beliz Özkan / ozkanbeliz@gmail.com
Fotoğraf: Özgü ÖZDEMİR
2
'Türk kadınlarına sempatik geliyorum'
Pınar Karşıyaka’yla Türk basketbolundaki üç kupayı kazanarak tarihe ismini altın harflerle kazıdı Ufuk Sarıca. En çok bütçesi olan takımın en iyisi olmadığını gösterdi. Modern basketbol anlayışıyla yıldız bir takım yarattı...
3
İlk olarak 90’lı yıllarla başlamak istiyorum. Pek çok genç kızın Ufuk Sarıca hayranlığı var, kadınların aynı ilgisi devam ediyor mu?
Bu yaptığımız işin doğasında var. Basketbol göze hitap eden bir oyun. Efes Takımı 90’lı yıllardaki gerçekten efsaneydi. Türkiye’de milli takım yerine konan, üç büyüklerin taraftarlarının da sempati duyduğu bir takımdı. Dolayısıyla o takım oyuncularının da özel seyircileri vardı. Onlardan biri de bendim.
4
Aynı ilgi devam mı?
Sempati diyelim, devam ediyor.
Herhalde şikayetiniz yoktur..
Yok tabii ki, bu durum kimin hoşuna gitmez. Ama zor tarafları var.
5
Pınar Karşıyaka’nın başına geldiniz, bir hayalimiz var dediniz ve hayaliniz gerçek oldu.
Doğru yapılanma, hedefleri belirleme. Çok çalışmak ve sebat etmek gibi kavramları saymıyorum, onlarsız zaten bir şey olmaz. Onu dışında sanırım önce inanmak sonra da yanındakini inandırmak. Bunu başardığımızı düşünüyorum. Seneler önce bir röportajda böyle bir devrimi yapacak takım İzmir Pınar Karşıyaka demiştim. Buna inanarak geldim.
6
Ama neden İzmir? Dışarıdan neyi gördünüz?
Buranın basketbol şehri olduğuna ve taraftara inandım. 4’üncü senem, yanılmadığımı da gördüm. Basketbol potansiyeli vardı, açığa çıkmasına yardım ettik. Uzun yıllardır özlemini duydukları sportif başarı eksikti. Bunun da gelmesi ile coşku arttı. Bizim işte başarı çok önemli. Başarı gelmeden kitleleri özellikle genç kuşakları arkanıza almanız çok zor.
7
En çok hangi konuda zorlandınız? İlk olarak neyi değiştirmek istediniz?
Pek çok şeyi değiştirdik ama sanırım en önemlisi anlayışı değiştirdik. İzmir, biraz rahat bir şehir. İnsanı da rahat. Tabi bu rahatlık sporda olmamalı. Ben geldiğimde hedefi baştan yükselttik. Buraya kim gelirse gelsin yeneceğiz, yenmek için sahada olacağız dedim. Daha doğrusu yensek de yenilsek de son topa kadar işin içinde olacağız diye öğretmeye çalıştım. Bunu yapabilirsen bugün olmasa da yarın yenersin zaten.
8
Galatasaray Uefa kupasını kazanmasını tesadüflere bağlayanlar olmuştu. Sizin başarı da tesadüf mü yoksa istikrar devam edecek mi?
Dört senedir başarımız istikrarlı bir şekilde devam ediyor. Önce Pınar-Karşıyaka tarihinde ilk defa Türkiye Kupasını kazanıldı. Her anlamda farklı imkanları olan rakipleri geride bıraktık. Sonra Türkiye Ligi şampiyonluğu geldi. Cumhurbaşkanlığı kupası, ve Euroleague. Şu anda bana insanlar ‘koç ne zaman final four oynayacağız’ diye soruyorlar. Bence başarıların üstüne katarak istikrarlı gidiyoruz.
9
BAZEN TARAFTAR YERE DÜŞEN TAKIMI KALDIRIR
İstanbul’da Anadolu-Efes karşılamanızı izledim. Taraftarınızın coşkusu inanılmazdı...
O zaman bir de İzmir’de bir maçı izlemeniz lazım. Haftaya Panathinaikos maçı var salonu görseniz hiç inanamazsınız.
10
Sizden önce de böyle miydi?
Ben bu taraftarın ve şehrin enerjisine inanarak yola çıktım. Ama ilk geldiğimde son yıllarda büyük sportif başarının olmaması tribünlerin bir parça geri çekilmesine neden olmuştu. Ama biz takımı oluşturunca insanlar önce meraktan gelmeye başladı. Sonra kazanan takım olmanın coşkusuyla bizim zaten burada olmamız gerekiyor dediler. Taraftar çığ büyüdü. Şu anda en tepeye ulaşmış durumda. Bazı maçlar var ki, anlatılmaz yaşanır ancak. Şampiyonluk maçlarında sahile dev ekran kuruluyor, 15 bin kişi toplanıyor. Şampiyon olduktan sonra otobüsle turumuz oldu, Bostanlı’da 30-40 bin kişi vardı en azından. Karşıyaka çarşı meydandan sahile kısacık bir mesafe tam 2 saatte ulaştık. Bazen takım taraftarı coşturuyor, bazen de taraftar yerlere düşen takımı canlandırıyor. Çoğu zaman taraftar sayesinde maçı tüylerim diken diken yönetiyorum.
11
Taraftarda başarı özlemi varmış...
Size şöyle bir anımı anlatayım; İlk şampiyonluk Ankara’da Türkiye kupası. Biz son 3 saniyede kazandık. Birinci faul atışını soktuk, ikincisini kaçırdık. Ribaundı aldılar, maç top havadayken bitti. Biz seviniyoruz, kupayı kazandık. Bir anda tribüne baktım, kimsede bir tepki yok, donmuş kalmışlar. Bir anlam veremedim.
12
BEN DE OYUNCUYDUM OYUNCUYA İNANIRIM
Oyunculuğunuzla kıyaslandığında koçluğunuzu daha agresifsiniz sanki…
Aslında oyuncu iken de teknik anlamda agresif bir oyuncuydum. Ama koçluk bambaşka bir şey, ben işimi tutkuyla yapıyorum. Bir de bu olayı imam-cemaat gibi düşün. Sen tutku ve enerjiyi ne kadar gösterebiliyorsan oyuncular da, taraftar da o oranda dahil olabiliyor. Ortaya daha farklı bir sinerji çıkıyor. Bu işi sevmeden ve tutkusuz yapmak mümkün değil. Benim hayatım boyunca cumartesi-pazar tatilim olmadı. 13-14 yaşından beri kışın tatil yapmadım. Son günlerde ben nerde uyanıyorum, günlerden neydi karıştırıyorum. Sürekli seyahat halindesin.
13
Oyunculara da sert misiniz ?
Dönem dönem. Ama bu durum bizim işimizde olağan. İnsanları sadece tehdit ederek, ceza vererek başarı gelmez. Genel anlamda oyunculara çok yakınım. Tabi ki kurallarımız ve çizgilerimiz var bunları aşmamak lazım. İnsan hata yapar. Ama önemli olan dürüst olmamız. Ben hiçbir zaman basının önünde ve dışarda oyuncularımı eleştirmem ama direkt yüzlerine söylerim. Oyunculuktan geldiğim için oyunculara inanan bir koçum.
14
Peki ego?
Egosuz mümkün değil. Bence olmalı. Ama burada takım sporu var. Bir atlet egosu ile aynı değil. Biz takım olarak yeniyoruz ya da yeniliyoruz.
15
16
