2003 kutlu olsun

Bu yazıyı dün yazmış olacaktım, tam sayfa ilân gelince yeni yılınızı kutlayamadım.
Efendim nicee mutlu yıllar, uzun ömürler diliyorum önce hepinize. Sonra da diyorum ki; Evet, 2003'ün de zorlu bir yıl olacağı şimdiden görülüyor ama bugün birinci gün... En iyimser halimizle, en güleryüzümüzle ve en yakınımızdakilerden başlayarak pozitif enerji dağıtımıyla geçirelim bugünü.
Merak etmeyin sonraki günlerde negatif enerji takviyesi nasıl olsa önce siyasilerden gelecektir. Eksik kalırsa biz tamamlarız.
Şaka yapıyorum, artık gerçekten olumlu gelişmeleri hak ediyoruz. Çok mücadale verdik elele, bundan sonra da vereceğiz. Yılmak, yorulmak, bıkkınlık göstermek yok. Bir arpa boyu değil geldiğimiz yol, çok şeyleri değiştirmeyi başardık bugüne kadar. Farketmesek de...
Bundan sonra da eski kötü alışkanlıkları sürdürmek, öyle konuşup böyle yaparak Türkiye'ye zaman kaybettirmek, popülist şovlarla gövde gösterisi yaparken bir yandan "Hazine"yi çökertmek, halkın büyük çoğunluğuna haksızlık yapmak isteyenlerle mücadelemizi sürdüreceğiz. Gerçekten, sadece teoride değil, pratikte de medeni ülkeler seviyesine çıkana kadar sürdüreceğiz. Pilâvdan dönenin kaşığı kırılsın. Haydi şimdi gevşeyin, rahatlayın ve gülümseyin... Kaçtı mı gülümsemeniz. Yo, yoo yapabilirsiniz. Biz dayanıklı bir milletiz. Ve güleryüzlü.
Hepinize mutlu, huzurlu bir yıl diliyorum.

Gerçek olan tek kazanç
Her yılbaşı, o yılın bana kazandırdığı ekstra olgunluğu ölçmek için belki de, derin felsefe yaparım kendi kendime.,. Hayır normal zamanlarda fazla felsefeye dalmam, derine indikçe magma tabakasına yaklaşıyorsunuz ve ısı rahatsızlık veriyor. Aynen insanları mümkün olduğunca çok anlamaya çalışmak gibi... Hiç kimse mükemmel değil ve ne kadar çok anlarsanız o kadar hayal kırıklığına uğramak da mümkün.
O zaman bırakacaksın... Fazla anlamaya çalışmayacaksın. Bu mudur yani, budur.
Ne diyecektim ben size? Ah evet hatırladım; bu yılbaşı, felsefe seansımda hayattaki en önemli kazanımın, ne başarı ne para, ne pul değil, önce ailen, sevdiklerin sonra da o güne kadar edindiğin gerçek dostlar olduğuna karar verdim. (Bunu her zaman takdir etmişimdir ama giderek daha da çok farkediyorum)
Yine derinlere inerseniz, "Gerçek dostlar ne kadar gerçektir, bundan nasıl emin olabilirsin" sorusu gelebilir ki ayrı bir derinlik inceleme gerektirir o soru da... Onun için inmeyin, bırakın... İnanın... Ne kadar dikkatli, ne kadar seçici olursanız olun 'dostlar' konusunda yine de bir gün yanıldığınızı anlayabilirsiniz. O ihtimal her zaman vardır. Ama... "İnanmak ve yanılmak hiç inanmamaktan çok daha iyidir" demiş bir akıllı adam... "Ne demişler?" köşeme alacağım yakında bu sözü, şimdilik kimin söylediğini hatırlayamıyorum.
Gerçek dostlarımdan biri, aklıyla her konuşmada bana beyin jimnastiği yaptırabilen, sevgisiyle ısıtan bir dost Deniz Adanalı, yeni yılımızı CEKÜL'ün 7 Ağaç Ormanlarına 7 ağaç diktirerek kutlamış. Dün kartı geldi. Bugüne kadar onun arkadaşları için diktirdiği ağaçlarla sadece bu ormanın dörtte üçü dolmuştur (Dörtte biri de benim olmalı.)
Kartımla birlikte bir de "Ne demişler?" köşemde sizlerle paylaşabileceğim 'güzel sözler kitapçığı' göndermiş bana (hep akıllı hediye seçer, huyu bu)... Ben de giderek bunlara bağımlı mı oluyorum ne?
Bugünden sonra zaman zaman 'sevgi, aşk ve dostluk' üzerine olan bu sözleri de okuyacaksınız.
2003'ün ilk günü için iki tane seçtim; biri burada, diğeri yukarda.
"Askın bittiğini nasıl anlarsınız? Yedide orada olacağınızı söyleyip de dokuzda giderseniz ve o polisi aramamışsa, tamam, bitmiştir."
Marlene Dietrich

Engellilere yeni yıl hediyesi
Elektronik posta ile bana da gönderilen bir bilgiyi aktarıyorum.
"Amerika'dan bir konteynır dolusu tekerlekli sandalye geldi ve talebe bağlı olarak dağıtım yapılacak. Çevrenizde tekerlekli sandalye ihtiyacı olan ve temin şansı bulunmayan kişiler varsa lütfen acilen bildirin. Altunizade Klübü olarak temin edip kendilerine ücretsiz olarak verilecektir" deniyor. Müracaat için; Tel: 0216-326 41 66 Fax: 0216- 326 33 53
Bu mesajla birlikte, görmeyen, bazıları da zekâ yönünden kusurlu ama eğitilebilir çocukların gideceği, yatılı bölümü de olan Türkan Sabancı okulu ile Veysel Vardal Görme Engelliler İlköğretim Okulu için de birer not gönderilmiş. Her iki okulun da öğrenci azlığı nedeniyle kapanma tehlikesi içinde olduğu bildiriliyor... Oysa kimbilir böyle okullara ihtiyacı olan, buna rağmen böyle okulların varlığından haberdar olmayan kaç çocuk var çevremizde.
Görenler görmeyenlere, duyanlar duymayanlara iletsin lütfen. Kimbilir belki de bu haberler birçok insana güzel bir yeni yıl hediyesi olabilir.