Genç bir kız o...
İyi bir üniversitede psikoloji okuyor...
-“Kaç doğumlusun?..” diyorum...
-“1993 doğumluyum...” diyor...
-“22 yaşındasın yani?..”
-“Hayır 21...” diyor;
-“Ekim ayında 22 olacağım...”
***
Yaşı ilerlemiş insanlarda görülen “yaş duyarlılığının”, böylesine genç bir kızda baş göstermesine hayret ediyorum...
-“Teorik olarak söylediğin elbette doğru...” diyorum...
-“Ekim ayındaki doğum gününde 22 yaşını doldurmuş olacaksın... O zaman gerçek anlamda 22 yaşında olacaksın... Şu anda 21.5 yaşındasın... Yine de bu kadar genç bir yaşta, böylesi bir yaş duyarlılığı hayret verici... O yıllarda bir an önce büyümek ister insanlar...”
***
-“Genç olmak ve genç olarak kalmak istiyorum...” diyor...
Ona “genç olmaktan” ne anladığını soruyorum... Hiç beklemediğim kadar zeki bir cevap veriyor:
-“Enerjinin; ilerki yaşlara oranla fazla olması... Yaşama sevincinin ve azminin rölatif olarak çokluğu ve bolluğudur ‘gençlik’...” diyor...
***
-“Çok doğru bir gençlik tanımlaması...” diyorum...
Dikkatle bakıyor... Arkasından ne gelecek diye merakla bekliyor...
-“Ancak yıllar içinde; ‘kendi içine doğru yolculuğa başlarsan...
Hayatın şifrelerini kendi içinden bulmaya yönelirsen... Yaş aldıkça enerjinin yükseldiğini ve gençlik enerjisiyle bile yapamadığın şeyleri yapmaya başladığını göreceksin...” diye ekliyorum...
*****
GENÇLİĞİMİZİ YOK EDEN KORKULAR...
Söylediklerime pek inanmış görünmüyor...
Açıkça söylemiyor ama; bu düşüncelerimi, yaşlanmakta olan insanların kendilerine şırıngaladığı “züğürt tesellisi”nin bir tezahürü olarak görüyor...
***
Ona,
-“Çocukken öğrendiğimiz şeyler, bir taraftan bizi korumayı amaçlarken, bir taraftan da bizi sınırlar ve içimize korku salarlar...” diyorum...
-“Yüzme öğrenmek isteyen bir çocuğa, ‘dikkat et boğulursun...’ denir...
Böylece bilinç altına ‘denizde boğulma korkusu’ aşılanır...
Çocuk öğrenme sürecini, bu korkularla kendi beynini ve kapasitesini sınırlayarak yaşar...
O kadar çok konuda o kadar çok korku verilir ve biz o korkuları içimizde biriktiririz ki; yapmak istediğimiz şeyleri gittikçe yapamaz hale geliriz... Kapasitemiz, gerçek sınırlarımızın çok altına iner...
Bu korkularla yüzleşmeden, bu korkuları aşmadan, sınırımız ve kapasitemiz artmaz...
Ancak içimize doğru bir yolculuk yaparsak...
Çocuklukta bize aşılanan korkularla yüzleşebilirsek...
Potansiyelimizi ve kapasitemizi sınırlayan kodlanmaları ve koşullanmaları aşabilirsek...
Davranışlarını sınırlayan önyargılardan kurtulabilirsek...
Özgürleşiriz...
Özgürleştiğimiz ölçüde, gençleşiriz...
Enerji dolarız...
Yaşama arzusuyla dolar taşarız...
Özgürleştiğimizde içimizdeki enerji mucizevi bir şekilde artar...
Potansiyelimiz patlar...
Sınırların sınırsızlığını kavrarız...”
*****
KORKULAR ÜZERİNDEN İNSANLARI YÖNETME ARZUSU...
-“Spor yaparken bir süre sonra kesiliyorum...” diyor...
Çok zeki ve iyi eğitim alan bir genç kız o...
Çok iyi derecede bir yabancı dil biliyor...
İkinci yabancı dili öğreniyor...
Fırsat buldukça yabancı ülkelere gidiyor...
Kültürünü görgüsünü geliştiriyor...
İyi bir üniversitede eğitim alıyor...
Eğitim aldığı alanda, staj yapıyor, uygulamalı eğitimden yararlanıyor...
***
Bu kadar iyi eğitim almasına, kendini geliştirmesine ve ailesinin ona bu kadar özen göstermesine karşın, yine de spor gibi bazı konularda “kodlanmış korkuların onu kısıtladığını” fark ediyorum...
Kendisine; onun spor yaptığı parkurda, yaklaşık iki buçuk saat spor yapabildiğimi anlatıyorum...
Bunun; içime yaptığım yolculukta “korkularımla yüzleşme, kendimi tanıma ve davranışlarımın kodlarını çözme” çabamla mümkün olduğunu söylüyorum...
***
-“Böyle yaparak gençliğimde bile var olmayan bir enerjiye sahip oluyorum... 18-20 yaşlarındayken içimdeki enerji daha fazla olmuş olabilir... Ancak bu enerji, genetik kodlanmalar, korkular, ön yargılar, endişeler ve koşullanmalarla bugüne oranla çok daha ‘az’ olarak ortaya çıkıyordu...
Yaş alırken içime doğru yaptığım yolculuk beni ve ruhumu özgürleştiriyor, enerjim patlıyor...
Korkularımdan kurtuluyorum, hayatımı kısıtlayan önyargılarımı aşıyorum...
Patlayan enerjim, 18-30 yaşlarında yapabildiğim şeylerin sınırlarının çok ötesine taşıyor... Daha uzun spor yapabilmenin, tek nedeni daha antrenmanlı olmam değil... Onun motivasyonunu içimde duymam...
Bu da içimdeki özgürleşme duygusunun sonucu...”
***
İyi bir psikoloji eğitimi aldığı için, durumu hemen çözüveriyor genç kız...
Ona açmaya çalıştığım yeni pencereden mutluyum...
Hayatın şifrelerinin daha çok çözülmeye başlanmasının, insanlığa önemli bir katkı olacağının bilincindeyim...
Hayatı bize yanlış öğretiyorlar...
Bazıları yanlış bildikleri için bize yanlış öğretiyorlar...
Bazıları ise bilinçli bir şekilde yanlış öğretiyorlar hayatı bize...
***
Şifreleri sadece kendileri bilsinler...
Hayatı ve insanları böylece istedikleri gibi yönetebilsinler diye...
