Aşkın; bireyin yenilenmesine tekabül eden...
Ruh ortağını keşfetme ve bulma hali olduğunu...
Fark ediyorum birkaç yıl önce...
Kimliğimizi ve ruhumuzu yenileme isteği duyduğumuz...
Kendimizi aşma ve değiştirme süreçlerimize tercüman...
Yeni dönemlerimizin habercisi ve sembolü olacak kişilere ‘aşık’ oluyoruz...
***
Komplike bir süreç gibi görünüyor...
Ancak;
Yeni bir aşk yaşayanlar;
Kendi içlerindeki yenilenme süreçlerini;
Aşk yaşadıkları yeni günlerin;
idealize ettikleri kişisiyle kalplerinde bütünleştiriyor,
Aşkın öznesini yaratarak onu insanileştiriyorlar...
***
Gençlik yıllarında sık aşık olan
insanların bir bölümü...
Daha sonraları yoruluyorlar...
Konformizmin, sınırlı keyfini
yaşamayı yeğ tutuyorlar...
Aşkla haşır neşir olmak...
Onlara;
Geçmişte kalan bir macera...
Tuzaklarla dolu bir risk...
Ne olacağı bilinmeyen bir
müstakbel meçhul gelmeye başlıyor...
İlerki yaşlarda, hayatı yeni baştan yenileme duygusu pek rağbet görmüyor...
***
Hayatımdaki büyük aşkların...
Hep bir kişisel yenilenme...
Kalbi tazeleme...
Ulaşılmamış hayallere ulaşabilme...
Kişisel fantazyalara kavuşabilme...
Yeni bir hayata yelken açma dönemlerine rast geldiğini fark ediyorum...
Aşık olduğum kadınlar...
Yenilik...
Ruhuma tazelik...
Gerçekleşmemiş hayallerime ‘tercüman’lık misyonunu üstleniveriyorlar...
O kadınlarla birlikte ruhen yenilenmenin, tazelenmenin ve yeni bir çığır açmanın mümkün olabileceğini hissediyorum...
***
Hayallerim;
O kadınlara ulaşarak...
O kadınlarla yaşayarak...
O kadınlara aşık olarak gerçekleşecek gibi görünüyor...
İnanç aşkı besliyor...
Aşk inanıcı pekiştiriyor...
Her hayal yaşanmazsa içinde hayal kırıklığı yaratıyor...
Hayalleriyle aşk yaşadığım kadınlar...
Gerçek hallerinde hayallerime uzak kaldıklarında...
Aşk bende hayal kırıklığı yaratıyor...
Aslında kırıklık yaşanan şey “hayalimin kendisi...”
Aşkın kendisi değil...
***
Ulaşmak istiyorum hayallere...
O kadınların benliğinde...
O kadınların hissi...
O kadınların coşkusu...
O kadınların sevgisi...
O kadınların beğenisi...
O kadınların ilgisinde...
***
Yenilenme dürtüsü...
Hayallere ulaşma içgüdüsü...
Aşık olma duygusuyla...
Daha bir güzel yeşermiyor kalbimde...
Aşık olduğum her kadın;
Hayatımın bir başka yenilenmesini...
Arzuladığım bir büyük hayalin gerçekleşmesini sağlıyor...
Gerçekleşmeyen durumlar ise...
Ya da koskoca bir hayal kırıklığı ile...
“Acı“nın öğrettiği tecrübelerden...
Hayat derslerimi çıkartıyor...
Ruhumun derinliklerini olgunlaştırıyor...
***
Aşkın böyle olduğunu anlamadan önce de aşkı seviyorum...
Aşkın şifresini anladıktan sonra da aşkı sevmeye devam ediyorum...
Yenilenmeyi sevdikçe aşkı seviyorum...
Aşık oldukça, yenileneceğimi biliyorum...
Aşk acısı çektikçe, olgunlaşacağımı hissediyorum...
***
Hayatta fazla aşk yaşayanlar...
Kendilerini hep yenilemek...
Ve çokça hayal kurarak büyümek isteyenler oluyor...
Kafa göz yarılmaları ise...
Her yenilenmenin ödenmesi gereken doğal bedeli olarak hesaba yazılıyor...
***
Bir gün aşık olamayacak kadar
yorgun düşecek miyim?..
Hayatı, yenilemek istemeyeceğim... Zamanı dondurmakla yetineceğim bir ana denk gelecek miyim?..
Yeni bir hayalin peşinden gidemeyeceğim gün gelecek mi?..
Eğer o gün gelirse; Bir daha aşık olamayacak...
Bir daha kalbim kıpır kıpır atmayacak...
Kalp çarpıntısı duracak mı?..
Aşkın coşkusundan ilham...
Aşkın uçurtmasından güç alamayacak mıyım?..
O gün geldiğinde bir daha aşık olamayacak mıyım?..
***
Biliyorum ki yaşamın en ilerlemiş yaşlarında hatta...
Sınırlı günleri...
Ayları...
Yılları kalanlar bile...
Bir son ‘veda’ yaşıyor...
En yakınlarına kadar ulaşan bir
tazeliğin rüzgarına kapılıveriyor...
***
Bana gelince;
Yaşadığım ve bana sonsuz gelen bütün aşki hırpalanmaların ertesinde...
Ayağa kalkabildiğimde...
Bundan böyle mütevazı ve talepkar olmayan bir dünyaya...
Demir atacağıma söz veriyorum kendi kendime...
Uzunca bir süre...
Yeni dünyaların kıpırtılı heyecanları...
İçine çekmiyor beni...
Kendimle mutlu...
Hayatımla rahat...
İçimdeki konfora kanaat...
Yaşayıp gidiyorum...
***
Sonra...
İçimdeki dördüncü beşinci
yeniyi keşfetme arzusu...
Bir başka boyuta kanatlanma tutkusu...
Ruhumu yeniden doldurup, yeni bir dünyaya uçma arzusu...
Kalbimdeki yenilenmeyle
hayallere kavuşma...
Ruhumu tekamül ettirme kurgusu...
Bu duyguları paylaşacak...
Onları idealleştirecek...
“Güzel kadını“ bulma duygusunu tetikliyor bende...
Aşkın kapıyı çaldığı o kıpırtılı, atmosfer o anda oluşuveriyor...
***
O anlarda;
Bir zamanlar yaşadığın acılar...
Kırıklıklar...
Traj-i komik sitcom’lar...
Demli hayal kırıklıklarının tezahürü içe kapanmalar...
Aniden unutuluveriyorlar...
Yaşam yeni kıpırtılarını...
Heyecanını...
Tazeliğini sunuyor...
Kalbin yenilenerek çiçek gibi açılıyor...
Tazeliği çağırıyor...
Kişisel tarihinde yeni bir çağ açmaya hazırlanıyor...
Hayallerle birleşip;
Geçmiş hayal kırıklıklarını unutturuyor...
***
Yenilendikçe, ruhunun yeniden
gelişeceğini düşünüyorsun...
Yeni idealler...
Yeni hedefler koydukça...
Yaşayacağının; seni daha geliştireceğini, daha yükselteceğini görüyorsun...
Yine de mütereddit kalıyorsun...
Yenileneceğiz derken...
Kalbinin kifayet etmemesinden korkuyorsun...
Korkuyla cesaretin zıtlığında...
Aşkın adrenali zirve yapıyor...
Adrenalin zirveleri tutkunu tetikliyor...
Tutku; hayatını renklendiriyor...
Rengarenk bir kişilik, seni cezbedici yapıyor...
Aşk seni çekici kılıyor...
