Başrollerini Mehmet Aslantuğ, Hande Doğandemir, Sezin Akbaşoğulları, Seçkin Özdemir, Sarp Akkaya, Barış Arduç ve Tomris İncer’in paylaştığı “Racon-Ailem İçin” salı akşamı ilk bölümüyle ekrana geldi. TMC Film’in yapımını, Alican Yaraş ve Özge Efendioğlu’nun senaryosunu, Mehmet Ada Öztekin’in yönetmenliğini üstlendiği dizi Kenan Korhan’ın hapishaneden çıkışıyla başladı. Tam 16 dakika hapishane, araba, holding ve ardından bir bankta geçen erkek muhabbetinden sonra Yağmur ve babaanneyi sadece gördük. Ardından tekrar hastane bloğuna bağlandık. Dizi ilk 25 dakikasını kasvete kurduktan sonra Azra motor kullanırken çıktı Bağdat Caddesi’nde karşımıza… Sonra da toplantıya geçti. Azra mimar ve deli dolu bir kız. Zaten onun gelişiyle dizi hareketlendi. Ama az sonra onun aslında Yağmur olduğunu ve babası karanlık işler yaptığı için evden gidip adını değiştirdiğini öğrendik. Tıpkı Poyraz Karayel’deki Ayşegül gibi… O da babasının karanlık dünyasına rest çekip adını değiştirerek doktor olmuştu. Yağmur mimar Azra olmuş. Adnan babasının yanında ama onu pek dinlemeyen bir karakter. Olgunlaşmamış ve yeni düzende kendisinin olması gerektiğine, babasının eskidiğine inanıyor. Ne tesadüf o da Poyraz Karayel’in Sadrettin’i ni hatırlatıyor bana.
Yaşayan bir mahalle görseydik
Kenan Korhan farklı bir baba, daha doğrusu o ağabeyliği seçmiş. Kızına fazla düşkün. Adaleti sağlarken vicdanını başrole koymuş. Recep Kenan’ı bitirmeye yeminli. O da Poyraz Karayel’in Zafer’i gibi… Bir diziyi başka bir diziye kırdırmak derdinde değilim. Lütfen yanlış anlaşılmasın ama bu yazdığım karakterlerin dönüşümü ve motivasyonu ne yazık ki, Poyraz Karayel’i hatırlatıyor. Yönetmenin kurduğu atmosfer ise Karadayı’yı anımsatıyor. Bu iki dizinin karması gibi göründüğü için de fazla dağınık, akmayan bir ilk bölüm izledik Racon’da. Bazı sahneler şahaneydi ama daha sonra alakasız bir sahne karşıladı bizi. İşin treatmanı fazla sorunluydu. Diyaloglar bazen çok iyi, kim zaman anlaşılmazdı. Sözün özü, senaryonun iyi bir revizeye ihtiyacı var. Rejiye gelirsek, karanlık bir dünya anlattığının farkındayım ama bu kadar karanlık olmasına gerek yoktu. Çünkü Kenan Korhan karanlık dünyanın aydınlık adamı. Keşke o kontrastı bize verseydi. Açıkçası rejiyi en çok eleştirdiğim kısım Atmaca Deresi Mahallesi adına oldu. Kenan vurulduğunda herkes işi gücü bırakıp hastaneye geldi. Ama keşke önce bize mahalleyi gösterseydi, Kenan’ın oradaki ağırlığını görseydik. O adı her an anılan mahallenin yaşadığını görseydik.
Deli dolu Azra olmuş
Gelelim oyunculuklara; Mehmet Aslantuğ’un Kenan Korhan olarak izledik. O olmuştu. Hande Doğandemir dizinin nefes aldığımız yanı oldu. Ondan çok deli bir Azra, babasının kızı bir Yağmur olmuş. Barış Arduç’la yani Tekin ve Yağmur arasındaki uyumu da sevdim. Onlardan güzel aşk olur. İlk bölümde adından en çok söz ettiren Sezin Akbaşoğulları. Gerçekten Sedef’i şahane oynamış. Tüm o neşeliliği, deliliği ve ablalığı bize çok net yansıtmış. Seçkin Özdemir’i Günahkar’dan sonra bu rolde daha iyi görmek isterdim. Tomris İncer zaten kraliçe. Ona bayılıyorum. Yine Nisa olarak muhteşemdi. Kısacası oyuncululara edecek çok sözüm yok. Ama hikâye bizi gerçekliğine fazla inanmadığmız, başka dizilere benzettiğimiz, kasvetli, yer yer sıkıcı, dağınık bir dünyaya sürükledi.
Yanlış dönemde başladı
Ne yazık ki, reyting sonucu da bunu gösteriyor. Racon Ailem İçin, Tüm Kişiler’de 2.03 reytingle 28’inci, AB’de 2.46’yla 19’uncu ve ABC1’de 2.17’yle 22’nci oldu. Haftalardır yazıyorum. Survivor demek, yaz yaklaşıyor demek. Tatil planları başladı demek. O nedenle karanlık hikâyelerin prim yapmayacağı bir dönem demek. Racon Ailem İçin yanlış dönemde yayın hayatına başladı. Keşke projeyi eylüle kadar bekletip bu arada değişen senaryoyu toparlasalardı. Çünkü ortada iyi bir konu, iyi oyuncular, yapımcı ve yönetmen var. Ama tüm değişikliklere karşı, bir an önce yayına girelim durumu da ekrana yansımış. Umarım, ikinci bölümde daha özgün, dağınık olmayan bir iş izleriz.
