Sürekli bombaların patlarken, sürekli şehit ve ölüm haberleri alınırken insanların morallerinin düzgün olması beklenemez.
Patlayan her bomba moralimizi bozuyor ve toplumumuzda var olan birçok arızayı da ortaya seriyor.
Atatürk Havalimanı’nda en kanlı terör eylemlerinden biri gerçekleşmiş. Televizyon kanalları olayla ilgili haber vermeye çalışıyorlar. Ama halkımızın çoğunluğu bu haberleri değil, “Survivor” adlı yarışma programını izliyor.
Gerçekten insanın inanası gelmiyor. Program patlama nedeniyle yayını kesene kadar “Survivor” izleyenler çoğunluk, saldırı haberlerinin izleyenlerin tümü azınlık...
Sonra başka bir haber geliyor. Havalimanında müşteri bekleyen taksicilerden beş tanesi de hayatını kaybetmiş, ama bazı meslektaşları can havliyle kendilerine koşan insanlardan hakları olmayan paralar talep etmiş. Bazıları çok yakın mesafelere bin lira istemiş, bazıları “yazanın üzerine yüz lira alırım” demiş.
Normal bir insandan beklenen, korku içindeki insanlara ücretsiz yardımcı olmak değil midir? Bunu yapanlar da olmuş tabii ki.
Bunlar “yurdum insanı” esprisiyle geçiştirilecek manzaralar değil. Her normal insanı çok rahatsız edecek manzaralar.
Havalimanındaki kadar vahim olmasa da başka manzaralar da var. Bir mağazada birisi “bomba var” diye bağırıyor, insanlar kendilerini dışarı atıyor, ama sonra kimse geri dönüp ödemesi gereken parayı ödemiyor.
Bir başka olay daha var ki, kara mizah ustalarını bile yaya bırakır. Adam camide “üzerimde bomba var” diye bağırıyor, civardaki insanlar kaçacakları yerde bağıranın üzerine gidip dövüyorlar. Buna da “yurdum insanı” deyip gülemeyiz.
Üst üste travmalar yaşayan bir toplumda birçok arızanın baş göstermesini uzmanlar doğal bulabilir. Ama bu kadar travma yaşamamızı o uzmanlar açıklayamaz.
Savaş ortamında yaşayan bir toplumda başka arızaların çıkmasına da hazırlıklı olmalıyız. Ama ilk düşünülmesi gerekenin bu toplumu savaş ortamından çıkarmak olduğunun da tartışması yoktur.
