Söz ilk kez Tansu Çiller için kullanılmıştı. Çiller DYP’nin başına geçmek üzereyken “leydinin topuk sesleri” başlığı herkesin aklında kaldı. Şimdi “topuk sesleri” MHP’de Meral Akşener için kullanılıyor.
Çiller, parti içinde bir siyasi mücadeleyle genel başkan ve başbakan olmadı. Demirel Çiller’i o makamlara oturttu. Meral Akşener ise parti içinde gerçek bir siyasi mücadeleden çıkmak için çalışıyor.
Akşener’in topuk seslerinin kuvvetini henüz tespit etmek kolay değil. Bahçeyi görevini devretmemek için direniyor, ayrıca Akşener’in kuvvetli bir rakibi var, Ümit Özdağ.
“Milliyetçi toplumcu” hareketin “kurucu lideri” Alpaslan Türkeş’ten sonra Devlet Bahçeli oldukça uzun bir genel başkanlık dönemi geçirdi. Bahçeli döneminde MHP gerileme dönemleri de yaşadı, tırmanma ve iktidar ortaklığı da yaşadı.
Bahçeli geleneksel MHP hatlarında iki farklı tavrıyla dikkati çekti. Birisi Abdullah Öcalan’ın idam edilmemesi için hızla idamın kaldırılmasına verdiği destek oldu. Diğeri de ülkücü gençliği “sokak”tan çıkarmak oldu. Daha önce MHP’li gençlerin “yerine getirdiği görevler” uzun süredir BBP’li gençlerin elinde.
MHP şu anda zor bir dönem yaşıyor. Bunun temel nedeni de Ak Parti’nin MHP’ye siyaset alanı bırakmamasıdır. MHP’nin varlık nedeni olarak sayılabilecek siyasetleri son yıllarda Ak Parti elinde toplamıştır. Bunun için MHP’den Ak Parti’ye Tuğrul Türkeş gibi üst düzey geçişler de, alt düzey geçişler de doğal karşılanmaktadır.
Bahçeli’nin yerine aday olan Özdağ ve Akşener’in siyasi hatlarıyla ilgili, Bahçeli’ye göre bakış açısı farklarıyla ilgili fazla bir bilgi de bulunmuyor. MHP geleneğinde de açık tartışma yoktur. Akşener ile Özdağ arasındaki görüş farkları da belli değildir.
Ama belli olan Devlet Bahçeli’nin yerini korumasının aşırı zor olduğu ve MHP’nin genel başkanlığına Özdağ veya Akşener’in geleceğidir. Şunu da söylemek gerekir ki, MHP türü bir partide kadın genel başkan ilginç bir tecrübe olacaktır.
