Rusya’nın, uçak krizinin ardından aldığı kararlar, ekonomik ve insani ilişkileri daraltıcı nitelikte kararlardı. Dün açıklanan kararla ise Rusya, ambargo aşamasına geçiş niteliğinde bir karar açıkladı.
Buna göre, Türkiye’den gidecek tüm tarım ürünleri, sebze ve meyvenin Rusya’ya girişi yasaklanacak.
Türkiye Rusya’ya yılda yaklaşık 5 milyar dolarlık mal ve hizmet satıyor. Bunun 1 milyar doları tarım ve hayvancılık ürünleri.
Türk-Rus ilişkilerinin hemen tüm alanlarında daraltıcı kararlar alan, ekonomik ve insani ilişkileri çeşitli uygulamalarla zora sokan Rusya’nın Ankara’dan isteği de pazarlık çıtasını çok yükseğe koyuyor.
Putin yönetimi ne istediğini net olarak açıkları: Rus uçağının Suriye sınırı içinde düşürüldüğünü Ankara’nın kabul etmesi, bunun için Rusya’dan resmen özür dilenmesi ve tazminat ödenmesi, sorumluların cezalandırılması.
Ankara bugüne kadar yaptığı açıklamalarla, bu taleplerin herhangi birini kabul edebileceğine dair bir işaret vermedi. Tam tersine ilk günkü pozisyonunu korudu.
Rusya da “önce taleplerimiz yerine getirilir, ancak bundan sonra bir görüşme yapılabilir” noktasından geri adım atmıyor.
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Paris’teki iklim zirvesi dolayısıyla Rus devlet başkanı Putin ile görüşme talep etti, ancak Rus tarafı bunu da kabul etmedi.
Ankara şu ana kadar, Rusya’nın hamlelerine karşı “misilleme” niteliğinde bir karar almış değil. Bazı yaptırımlar dillerde dolaştı, ama bunların hiçbir somut hamleye dönüşmedi.
Bu aşamada üçüncü bir ülkenin araya girerek bir müzakere ortamı yaratması da Rusya’nın katı tutumu dolayısıyla oldukça zor görünüyor.
Sonuçta Ortadoğu bataklığı Türkiye’nin en umulmadık bir noktada içine çekmiştir. Suriye ve IŞİD meselelerinin Türk-Rus ilişkilerini bu hale getirecek gelişmelere yol açacağını birkaç ay önce kimse beklemiyordu.
Bataklık böyle bir şeydir, bastığınızı sandığınız nokta aslında başka bir noktadır, her hareket ıslak kumların umulmadık yönlere gitmesine yol açabilir. Bataklığa düşmek kolaydır, çıkmak zordur.
