Haberin Devamı
Yaklaşan yerel seçimlerde AKP’nin yine birinci parti olması karşısında, elinde tuttuğu yerel yönetim sayısını azaltmaya yönelik bir öneri MHP’den geldi.
Buna göre “AKP karşıtı” partiler bir “çatı” oluşturup seçime öyle girecek. Fakat bir siyasi “ittifak” söz konusu olmayacak.
Anlaşılan o ki bu öneri basit bir “fedakârlık” mantığına dayanacak. Tek tek bütün seçim bölgelerinde AKP dışında en yüksek oy oranına sahip olan parti dışındaki partiler çekilecek ve AKP karşıtı adayı destekleyecek.
Bu formül bir açıdan bakıldığında AKP’yi zorlayacak gibi görünebilir. Ancak uygulanması karşısındaki temel bir engel, bizim alaturka particilik ruhunda yatıyor. Her partinin örgütü o bölgede kendini daha güçlü gösterecek oyunlara girişecek, dolayısıyla birçok bölgede “kim daha güçlü” sorusuna kolay cevap bulunamayacak.
“Çatı” formülünde ikinci sıkıntı DTP’nin çoğunluk olduğu bölgelerde ortaya çıkacak. Bu bölgelere yönelik çeşitli araştırma ve gözlemler AKP’nin DTP’yi zorlayabileceğini gösteriyor. Dolayısıyla bu bölgelerde “çatı” formülü ancak AKP oylarını azaltmaya ve DTP’yi rahatlatmaya yol açabilir.
“Çatı” formülündeki üçüncü sorun da CHP ile MHP’nin kendi seçmenlerini birbirlerine oy vermeye nasıl çağıracağı.
CHP’nin kendini “sol” olarak gören önemli bir seçmen tabanının MHP’ye oy vermesi mümkün olmaz. Aynı şekilde MHP’nin radikal kesimleri de CHP’ye oy verilmesini istemez, isteyemez.
Sonuçta “çatı” zorunlu olarak MHP ile diğer küçük sağ partilerden oluşmak durumunda kalabilir. ANAP, DP ve FP’nin birkaç belediye daha almaları üzerine kurulacak bu “çatı” da MHP daha avantajlı olacaktır.
Sonuçta da sözü edilen bir “çatı” değil, sağ partilerin bir seçim ittifakı olacaktır.
Bu formülle AKP’den birkaç belediye koparmak mümkündür.
Ancak olayın bir başka yönü daha var. Bu “çatı” formülü üzerinde fazla gürültü koparılır da AKP’ye fazla bir zayiat verdirmek mümkün olamazsa, AKP “hepsi bir araya geldiler yine yendik” diye bağırma hakkını kullanacaktır.
AKP gerçekten çok partili dönemin en şanslı iktidarıdır, çünkü önceki iktidarların hiçbiri, karşısında bu kadar zayıf bir muhalefet bulmamıştı.
