Batılılar; İslam coğrafyasını mor dut ağaçlarından oluşan büyük bir bahçeye çevirmiş durumda... Ne üzerinden iniyor, ne de doymak biliyorlar... Ellerinde ise milyonlarca masumun kanın lekesi var...
Mor dut yemiş yaramaz çocuklardan daha vahşiler...
İsrail, Gazze’de katliama devam ediyor... Afganistan’da bombalar patlıyor, Irak üçe bölünüyor, Suriye felakete sürükleniyor...
Şeytanların bağlandığı bu mübarek ayda dahi, İslam coğrafyası şeytanlıklara, şeytanlara teslim olmuş...
Her şeyin susması, bitmesi gerekirken; susmuyor ve bitmiyorsa akıl dışı bir çizgide ilerleniyor demektir...
Yavuz Bahadıroğlu, “gavur” alışkanlığına asırlardan beri kapılan müslümanlara haykırırcasına sesleniyor;
- Öyle ya, biz Müslümandık! Müslümanın kavgası da “Müslümanca” olmalıydı.
***
“Rekabet yeni buluşların kaynağıdır” deniliyor ama varılan noktada gerçeklerle yüzleşildiğinde görülüyor ki, rekabet birbirini yok etme stratejisine dönüşmüş...
Batılılar, demokrasi masallarını anlatmaya bayılıyor... Batının ikiyüzlülüğüne isyan edenler diyor ki;
- Eski Doğu Bloku ülkelerinde çok kısa sürede yüzünü gösteren “serbest piyasa” vahşetinden sonra, dolaşım özgürlüğünün yalnızca malların dolaşımı anlamına geldiğini anlamayan kaldı mı?
***
İşgalci stratejiden bıkıp usanmayan batılıların eski çağlardan bu yana egemenlerin kullandığı “bölerek yönetme” kolaylığının devam ettiğine dikkat çeken Amin Maalouf diyor ki;
- Batı’nın yüzyıllardan beri, dün olduğu gibi bugün de içinde bulunduğu dram, dünyayı uygarlaştırma arzusu ile ona egemen olma isteği iki uzlaşmaz dilek- arasında sürekli bocalamasından kaynaklandı.
İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Perez yıllar önce Kudüs’te Baş Başa programıma konuk olduğunda sormuştum;
- Nobel Barış Ödülü almış biri olarak, bölgedeki bu vahşi savaşa neden isyan etmiyorsunuz?
Perez, olayın yanlışlığını anlatmıştı ama kendince de haklı gerekçeler ileri sürmüştü...
***
“Batının çekiciyle doğuya vurmak” oyunu asırlardan beri devam ediyor... Ve biz kutuplaşmaya, bölünerek yönetilmeye ısrar ediyoruz... “Kazanmak için düşman gerek” politikasını sürdürüyoruz...
Mor dut ağaçları gibiyiz, sürekli karşımızdakilerin ellerini lekeliyoruz...
