Haberin Devamı
Bu ülkede, 5 milyon gazete satışının üzerine neden çıkılamıyor? Ve Japonya‘da 78 milyon günlük gazete satışı nasıl gerçekleşiyor?
Dünyada en çok satan ilk 100 gazete arasında Türk basını neden yok? Dünya Gazeteler Birliği, WAN’ın açıkladığı tablolara baktığımızda ilginç detaylara rastlıyoruz...
Ya biz?
Kurumsallaşmanın bin menzil ötesinde gezinmeye hâlâ devam ediyoruz... Eski zamanlarda basın; aynı fikre mensup dava adamlarının buluştuğu adreslerden sayılmaktaydı...
Ve her şey dava içindi... Davalar, erozyona uğradıkça, globalleştikçe, paralandıkça, farklı fikirlere sahip olanların sayısı çoğaldıkça, ilk önce davanın adamları ve kadrolar değiştirildi...
Plazalara taşınmayı, pahalı bir teknik altyapıya kavuşmayı kurumsallaşmanın tamamlanması olarak görenler zamanla davanın bin menzil uzağına düştüklerinin farkına varamadı...
Çelişkiler yumağında geçen her gün davayı ticaret denizinin kıyısına taşıdı... Kadrolar, doldur boşalt mantığıyla yürütülmeye, siyasi iktidarlar sayesinde büyüme ya da küçülme hedeflerine endekslendi...
Ve basın, yani davanın adresleri sürekli el değiştirmeye başladı...
Kurum, bir davayı savunuyor ama içeridekiler kırk farklı düşünceye sahip... Profesyonelleşme adı altında başlatılan değişim rüzgârları, amacı uzaklarda bir yerlere uçurdu... Ve unutturdu... Araçlar, statüler, simgeler, güçler, şirketleşmeler, holdingleşmeler, halka arzlar, sermaye piyasalarına açılımlar, dış ortaklıklar, farklı alanlarda büyümek davanın asıl amacı hâline getirildi...
Amaç uçup gidince, avuçlarımızda araçlardan oluşan anlamsız bir amaç kaldı...
Neden, yerimizde sayıyoruz?
Birinci neden, güven...
İkincisi, aşırı siyaset...
Okuyucuyu bilgilendirmekten çok, yönlendirmek isteyen basın, bu yüzden kan kaybediyor... Siyasi partilerin propagandistleri hâline geldikçe, sosyal medya daha çok güçlü bir platform oluyor... Fikirleri, doğruları genelleştirmek yerine, duyguları, kini, nefreti ve yalanı genelleştirmeyi tercih ettikçe, basın diye bir şey kalmayacaktır...
Bizde, reklamlar arası haberlere sayfa zor bulunurken, Japonya basınında haberlerin arasında reklamlar yayınlanıyor! Çünkü, gazetelerin asıl amacı halka bilgiyi, fikri ulaştırmak ve bilgilendirmektir...
Ya bizde?
Ve işte bir gazetenin açılımı...
Yaklaşık, 52 sayfa... Sayfa içeriklerine bakıyoruz...
52 sayfanın 42 sayfası reklam ve seri ilana ayrılmış...
Kaldı 10 sayfa... Bu sayfaların içeriği de şöyle;
4 sayfa spor ve 1 spor köşe yazarı... Ve diğer sayfalarda 11 köşe yazarı... 60 resimli ve resimsiz haber...
Birinci sayfada dahi iki reklam var... Arka sayfada ‘güzel kadın‘ resmi var...
Ve diğer yarısı da reklam...
İşte Türk basını...
Filler Yetimhanesi’ne benzeyen basın, bu gidişle Filler Mezarlığı’na dönüşecek gibi...
