Haberin Devamı
Özal’ın ölümünün üzerinden 21 yıl geçip gitmiş... Muhasebe fukarasıyız...
Kaf Dağı’nın ışıksız manastırlarına saklanmış deliler gibiyiz...
Dünü çoktan unutuvermişiz...
Nereden nereye geldiğimizi oturup düşünemeyecek kadar yorgun düşmüşüz...
Seksenlerin Türkiye’sinde;
Tüp kuyrukta...
Yağ, şeker, petrol karaborsa...
Fabrikalar grevde...
Okullar boykot cenderesinde...
“Kurşunların adres sormadığı” günler yaşanıyor...
Elektrik sürekli kesiliyor...
Ve mum ışığında geçip giden akşamlar...
Elektrik kesintileri gibi demokrasi kesintiye uğramış... Ve demokrasinin ışıkları bir gecenin yarısında kesilmiş...
“Her on senede bir demokrasisi zedelenen bir ülke” olmaktan bıkıp usanmış bir milletin dramını sona erdirmek için yola çıkan Özal, darbelere son verilmesi gerektiğinin altını çizebilmek ve hatta silebilmek için siyaseti tercih ediyor...
Ülke, bir dönemecin eşiğinde bekliyor...
Ya karanlığa gömülecek ya da ışığa doğru yürüyecekti...
Özal, ışığa giden yolu seçiyor...
Uzağındaki dönemecin eşiğine gelen Özal’a “Neden siyaset?” diye sorulduğunda diyor ki:
- İki nedeni var. Birincisi, halka hizmet Hakk’a hizmettir. Bu benim şahsi inancımdır. İkincisi, oy kaygısıyla politikacıların hayal tacirliği yaptığını, seçmenlere gökyüzünü bile vaat ettiklerini gördüm. Bunca yaşanmış olaydan sonra başka ne yapacaktım?
Ve doksanların Türkiye’sinde;
12 Eylül İhtilali’nin 12. yılında Marmaris’teki evinde yaptığımız belgesel çekimlerinde Kenan Evren’e sormuştum;
“Eğer, Özal değil de Sunalp veya Calp iktidara gelseydi ve ülke daha da kötüye gitseydi sizler tarihin sayfalarına daha da kötü yazılmaz mıydınız? Yani Özal, sizin en büyük şansınız diyebilir miyiz? Bunun muhasebesini hiç yaptınız mı?”
Kenan Evren biraz düşündükten sonra şunları söyledi;
- Bu soruyu, ilk defa bir gazeteci bana soruyor... O da sizsiniz... Evet, Özal ülkeyi globalleşme yönünden çok ileri noktalara götürdü. Diğerleri Başbakan olsaydı, bugünden bakıp da söyleyebiliyorum, ülke o kadar kalkınamayabilirdi. Haliyle bu kötü gidiş bize yüklenirdi. Özal, aslında sadece bizim için değil bütün ülke için bir şans olmuştur!
Yüreğinin peşine düşmüş bir ülke sevdalısı artık bugün yok... Geriye dönüşlerden, hesaplaşmalardan uzak duran bir adam ve liderdi...
Yanlışlıklarla, yalanlarla hep bir hesabı olan Özal derin izler bırakıp da gitmişti...
“Benim iki gömleğim var, biri bayramlık diğeri idamlık!” diyen Özal 21 yıl önce idamlık gömleğini giyip usulca çekip gitti...
