Aşk bir cennet halidir ama depresyona iyi gelebilir

Aşk garip bir şey. Yarası çoğu zaman depresyona sebep olabiliyor. Yeni bir aşksa kişiyi depresyondan kurtarabiliyor. Ama sonuca çok da güvenmemek gerek. Zira Psikolog Emre Konuk'un deyimiyle, "Aşk geçici bir cinnet halidir. Üstelik depresif hali yaşama geleneği olan bir insanın aşkından da çok fazla hayır gemleyebilir. Zaten normalde de aşık olmanın sonu hayır getirmez."

Ne yapalım hayat böyle!
* Depresyon tedavi edilmezse ne olur?
Birkaç ihtimal var. Bazen hayatın akışı içinde öyle şeyler olabiliyor ki, kişi depresyondan çıkıyor. Özellikle depresyona sebep olan faktörler hayatından çıktıysa... Mesela, işimi kaybettim, iş bulamadım, depresif bir sürece girdim. Ama şimdi iş buldum. Dolayısıyla depresyonu hazırlayan en önemli nedenlerden biri ortadan kalktı. Kişi iyileşebiliyor. Ya da diyelim ki kötü giden bir karı-koca ilişkisi. İlişkide bir düzelme oluyor. Kişi iyileşebiliyor.

* Yani depresyonun sebebi ortadan kalktığı için düzelme oluyor...
Evet. ikincisi de depresyona alışılıyor. Bu bir yaşam tarzı oluyor. O keyif vermiyor, bu vermiyor. Kötüye de gitmiyor daha fazla. İntihar da olmuyor. Aile düzeyi ite kaka yürüyor. Keyifsiz bir hayat. Ama insan çok plastik bir yaratık. Çok kötü koşullara bile uyum gösterebiliyor. Zaten böyle olmasa tür devam etmeyecek. Dolayısıyla artık şikayet edilmiyor. 'Ne yapalım hayat böyleymiş' deniyor. Hayat çok da bastırmadığı için, o depresif hal böyle devam ediyor. Bazen biraz düzelebiliyor. Mesela yaz geliyor. Arkadaşlarla bir yerlere gidiliyor, geziliyor... Sonra yine eski hayata dönülüyor. Ve eski depresif hal devam ediyor. Kişi artık şikayet etmez hale geliyor. Bir de tabii kötüye gidiyor. Depresyon ağırlaşıyor. Ağırlaşması demek artık iş, aile hayatı, sosyal sorumluluklar giderek yerine getirilemiyor demek. Hayat giderek aksıyor. Bunun da sonucu iyi olmuyor.

Yani...
Kişi ölüm ve intihar düşüncesi içine giriyor. Maalesef depresyonun ağırlaştığı durumlarda 100 kişiden 15'i intihar ediyor. Zaten intihar olmasa bile çok düşük kalitede bir hayat sürdürülüyor.

Kavuşamayınca aşık olur
* Peki aşık olmak insanı depresyondan çıkartabilir mi hocam?
Bu olabiliyor. Çünkü aşık olmak demek yüksek dozda antidepresan ya da morfin almak gibi birşey. Çok zıt hormonlar bünyede salgılanıyor.

* Depresyondaki bir insan aşık olabilir mi?
Olabilir. Olmama ihtimali yüksek ama olursa ruh halini ciddi biçimde etkiler. Tabii depresif hali yaşama geleneği olan bir insanın aşkından da çok fazla hayır gelmeyebilir. Zaten normalde aşık olmanın sonu hayır getirmiyor. Bize yeni evlenecek çiftlerden biri gelebiliyor. "Niye evleniyorsun?" diye soruyorum. "Çok aşığım, çok seviyorum. O da bana aşık" diyor, "İyi halt ediyorsun?" diyorum. Çok aşık olmak, bir evlilik projesinde gerekli unsurlara bakmıyorsun demektir. Onları gözardı ediyorsun demektir. Kişilikleriniz uyuyor mu, adetler uyuyor mu, kültür uyuyor mu, eğitim düzeyi uyuyor mu, zevkler uyuyor mu? Bunun gibi bir sürü şeye bakmıyorsun demektir. Aşk nasıl olsa bitecek. O halden çıkılacak. O geçici bir cinnet hali. Öyle kalınmıyor.

* Peki hocam sizce aşkın ömrü ne kadar? Kimileri üç yıl diyor, bence en çok iki yıl...
Bir evin içine düzenli girene kadar. Dışarda olunca uzun sürebiliyor. Nedeni de şu: Aşık Veysel'e Aşk nedir?' diye sormuşlar. O da, 'Oğlan kıza kavuşamaz aşk olur' demiş. Duhul vaki olduğu zaman bitti iş. Aşkın besleyen tarafı o. Genetik açıdan da o... Çok istiyorsun ki sıcak temas olsun. Bir odanın içine girip de normal bir hayat sürersen, iki çocuğun olursa, biri sabaha kadar ağlıyorsa, karşındaki yorgunluktan bitmiş bir kadınsa, sen arada ishal falan oluyorsan, aşk kalabilir mi? Tamamı biter.

* Bu yüzden aşk filmleri hep kavuşma anında biter değil mi?
Tabii. Gerisini kimse göstermez. Çünkü biter. Tabii bu da ayrı konu.