Anadolu’nun Kadın Evliyaları! Kırmızı Ebe...
Anadolu’ya adını veren Kırmızı Ebe’nin türbesi Ankara Kızılcahamam’ın Taşlıca Köyü’nde bir tepededir...
Ebe Valide olarak da anılan Kırmızı Ebe, Anadolu’nun İslam-Türk ülkesi haline gelmesinde büyük emeği geçen ve Anadolu’ya ismini veren kadın evliyalardandır. Türbesi, Ankara’nın Kızılcahamam İlçesi Taşlıca Köyü’nde bir tepe üzerindedir.
Bitmeyen ayran...
Horasan erenlerinden olan Kırmızı Ebe ile oğlu Oruç, Türk ordularından önce Diyar-ı Rum olarak bilinen Taşlıca’ya yerleşir. Selçuklu Sultanı Alaaddin Keykubat, 1220-1237 yılları arasında Başköy Rum Kalesini fethetmek için Taşlıca’da konaklar. Sultan’ın geldiğini duyan köylüler telaşlanırken, Kırmızı Ebe, sırtında yetim yavrusu Oruç ile elinde bir helke (bakraç) ayranla çıka gelir. Kırmızı Ebe yayık ayranını, bugün Ayran Taşı denilen mezarlığın yanında koruma altına alınmış olan yalağa döker ve başına oturur. Ordunun bütün neferleri sırayla gelip hem ayran içerler, hem de mataralarını doldururlar. Fakat bir bakraç ayran koca orduya yeter de artar bile. Bu olayda, Allah Kırmızı Ebe’ye, ‘keramet’ denilen olağanüstü durumu ihsan eder.
‘ANA DOLU’
Kırmızı Ebe ile askerler arasında geçen şu konuşmanın Anadolu’ya bugünkü adının verilmesini sağladığı rivayet edilir. Askerler ayranı içerken ve mataralarını doldururken Kırmızı Ebe ile aralarında devamlı şu ikili konuşma geçer:
-Doldurun Gazilerim,
-Doldur Ana,
-Doldurun yavrularım,
-Ana, dolu,
İhtiyar ananın oluğunu daima dolu gören askerler ‘ANA DOLU’ diyerek buz gibi ayranla kavurucu sıcakta serinler. O günden sonra bu topraklara ‘ANADOLU’ denildiği rivayet edilir.
Sultan’ın şaşkınlığı
Bütün bir orduya bir bakraç ayranın yetmesini otağından şaşkınlıkla seyreden Sultan Alaaddin, bu kutlu anayı hürmetle huzuruna davet eder. Kadının yüzündeki nur, taşıdığı heybe ve vakar, karşısındakini etkileyecek kadar muhteşemdir. Sultan, sıradan bir durumla karşı karşıya olmadığının farkına varır. Kırmızı Ebe’den bir dileği olup olmadığını sorar. Kırmızı Ebe, ‘Sağlığını dilerim Sultanım’ der. Sultan Alaaddin, bu toprakları Kırmızı Ebe’ye ve oğlu Oruç Gazi’ye bağışlayarak, bu topraklardan vergi alınmaması yönünde ferman çıkartır.
