Çok kolay yazan birisiyim ben; bilgisayarın önüne geçtim mi cümleler art arda akıp gider. Ama şu anda, tam kırk beş dakikadır gözüm bomboş ekranda, ellerim harflerin üstünde ama ne yazacağımı bilmiyorum.
Sevgili dostum İnal Batu’nun ölüm haberiyle sarsıldığım, Türkiye’nin içine sürüklenmekte olduğu badirelerle kaygılandığım, bayramı zehir olan ailelerin acısını paylaştığım bugün, hiç de iç açıcı şeyler gelmiyor aklıma.
Bir de babam olmadan geçen ilk bayramım bu.
En iyisi sizin de canınızı sıkmamak.
Hayatımda ilk kez yazar tutulması yaşıyorum ve yazamıyorum.
Özür dilerim.
En iyisi bayramınızı kutlamakla ve gelecek bayramların daha iyi geçmesi dileğiyle yetineyim.
