Uykusuzluk beş duyuyu bozuyor
1963 yılının son günlerinde Amerika’da radyoda Beach Boys grubu dinleniyor, ABD Vietnam savaşına müdahil oluyor, öğrenciler Noel tatiline giriyorken iki lise öğrencisi genç erkek de bütün dikkatleri üzerlerine toplayacak bir deneye başlıyordu.
1963 yılının son günlerinde Amerika’da radyoda Beach Boys grubu dinleniyor, ABD Vietnam savaşına müdahil oluyor, öğrenciler Noel tatiline giriyorken iki lise öğrencisi genç erkek de bütün dikkatleri üzerlerine toplayacak bir deneye başlıyordu. Bu deney 8 Ocak 1964’te sona erdiğinde 17 yaşındaki Randy Gardner 11 gün 25 dakika uyanık kalmayı başarmıştı. O dönem en uzun süre uyanık kalma rekoru, Honolulu’dan birine aitti ve bu kişi 260 saat, yani neredeyse 11 gün uyanık kalmayı başarmıştı.
Uykusuzluğun bilişsel beceriler üzerindeki etkisini basketbol oyunu üzerinde gözlemeyi amaçlıyorlardı. Kura sonucunda Randy’nin uyumaması, Bruce’un da gözlem yapması kararlaştırılmıştı.
Deneyle ilgili yerel gazetede çıkan haber üzerine, Stranford Üniversitesi’nde uyku üzerine araştırma yapan William Dement de olaya dahil oldu. Dement deneye katıldığında Randy hâlâ canlılığını koruyordu. Ama günler geçtikçe üzerinde yapılan deneyler beklenmedik sonuçlar ortaya çıkardı. Tat, koku ve işitme duyuları teste tabi tutulmuş, bir süre sonra bilişsel ve duyumsal becerilerinin etkilendiği görülmüştü. Randy bazı kokulara tahammül edemez hale gelmiş, ama belki de çok fazla pratik yapmasının sonucu olarak daha iyi basketbol oynamaya başlamıştı.
“Fiziksel olarak çok iyiydi. Basketbol veya bowling gibi oyunlar oynatabiliyorduk ona. Ama gözünü kapatsa hemen uyuyacak haldeydi” diyor Dement. En zoru ise onu geceleri uyanık tutmaktı. 264 saatlik uykusuzluğun ardından dünya rekoru kırılmış ve deneye son verilmişti.
