Edebiyatımızın cumhurbaşkanı adayı Doğan Hızlan annesini kaybetti. Sadece annesini değil; arkadaşını ve yoldaşını da yitirmiş oldu. Bildiğimiz en anlamlı anne-oğul ilişkilerinden birine böylece nokta kondu.
Böyle durumlarda “acını paylaşıyoruz” diyenlere inanmayın. Ateş düştüğü yeri yakar, kimse kimsenin acısını falan paylaşamaz.
Birkaç asır önce, Arda Uskan benimle röportaj yapıyor. Konu son yıllarda etkilendiğim olaylara geliyor. Annemin ve babamın arka arkaya öldüğünü, bu yüzden çok sarsıldığımı söylüyorum.
“Ne var bunda?” diye homurdandı Arda Uskan: “Herkesin ölür anne babası”.
Evet, herkesin anne babası ölür. Bu kıymetli bilgiyi beş yaşında keşfettim. Paniğe kapıldım tabii; günün birinde ikisinin de öleceğini düşünmek çocuk aklımda nevrotik dalgalar yarattı.
Uzun süre sakinleşemedim: İçinde annemin olmadığı bir dünyanın neye benzeyeceğini hayal edemiyordum.
Meğer şunlara benziyormuş: Kökleri olmayan bir ağaç, akışı olmayan bir su, iğnesi olmayan bir pikap, kalecisiz kalmış futbol takımı, direksiyonsuz otomobil, şarjı bitmiş cep telefonu, herhangi bir sabah programı, kışın boş bir yüzme havuzu, Kurt Cobain’siz Nirvana, yanlış verilmiş bir adres, kendini aslan sanan bir çakal, mektupsuz bir asker...
O kadar gereksiz, aciz ve anlamsız yani...
Gece vakti bir hastane kantininde kardeşinizle oturup her an gelebilecek kötü haberi beklerken hissettiğiniz acıdan çok garip bir “hay Allah” duygusu oluyormuş.
Yine de kimse ölmemiş, hatta anneniz hiç olmamış gibi, obsesif bir şekilde dönmeyi sürdürüyormuş dünya. Üstelik bunu normal karşılamamızı bekleyerek.
Anne dediğimiz kişi beraberinde çocukluğumuzu götürüyormuş yalnızca; gittiği yerde yıkayıp ütüleyecek, tertemiz bir yorgan gibi tekrar üzerimize seriverecek sanki.
Bu arada, geçen yazıda Hakan Günday’ın olduğunu söylediğim aforizma aslında L. D. Laing’e ait. Hakan onu “Zargana” adlı nefis romanının başında alıntılamış.
Dalgınlığımdan dolayı iki yazardan da özür diler, sözün tamamını buraya yazmayı görev bilirim: “Hayat, cinsel ilişki yoluyla bulaşan ve ölümcül bir hastalıktır. Ölüm oranı yüzde yüzdür.”
