Turkcell çeker noktası

Üç günün sonunda ayağım nihayet toprağa basabildi. Evet lö ekip dö la şaşkınlar olarak Yedigöller'in etrafında yapığımız saçma sapan turlamadan sonra (Abant, Mudurnu, Göynük, Bolu, Mengen, Devrek...) varabildik şu meşhur Yedigöller'e...

Boşuna meşhur bir yer değilmiş.. Hakkında yazılmış, çizilmiş her kelimeyi hakkeden harikulade bir yer. 30 yaşıma kadar buraya gelmemiş olmaktan hicap duyuyorum.

Tek kelimeyle olağanüstü..

O ağaçların ululuğu, o sonbahar renkleri, o sessizlik...

O minik göllerin nazlı halleri..

Her şey donmuş sanki...

Kıpırdayan tek şey sincaplar... Minik, kırmızı kuyruklu sevimli sincaplar.. Fıtır fıtır koşturuyorlar ortalıkta..

Benim gibi güzellikleri anlatma özürlüsü bir insan ne yazık ki sadece bu kadar cümle kurabiliyor.

Haşmet Babaoğlu yada İclalim Aydınım burada olacaktı da Allah'ım nasıl güzel döktüreceklerdi.. O nedenle gerisini fotoğrafa bırakıyorum.

(Bir yerin güzelliğini anlatabilmek cidden başka bir yetenek.. Dalga geçtiğimi falan sanmayın.. Bu anlamda eşi benzeri görülmemiş bir hödüküm ben. Ver bana komik bir durum köpürdeteyim durayım. Ver bana bir güzellik inek gibi kalıyorum. Nasıl? Çok güzel. Nokta.. Gerisi gelemiyor bende.. Allah beni kalın ruhlu yaratmış, yapacak bir şey yok..)

Hayret nasıl olmuş da bozulmamış burası diye şaşırırken nedenini sonradan anladık.. Yolu kötü. Yedigöller Bolu arası hepi topu 45 kilometre ama iki saatte zor bela alıyorsun.. Dumbo gibi arabası kıymetlilerdensen hele tamam oluyor o sana üç saat.

Piknik kımıl zararlısı bir toplum olduğumuz için doğrusu yolun kötü olmasına hiç üzülmedim. Buranın yolu iyi olaydı Yedigöller Medigöller diye bir şey kalmazdı.. Yolun kötülüğü buranın şansı..

Bu arada hizmette hiçbir kusur yok onu da belirteyim. Tatlı tatlı düzenlenmiş patikalar, mangal için özel olarak hazırlanmış ocaklar, her daim ortalığı kolaçan eden tatlı orman bekçileri.

Fakat en komiği şu: Yedigöller'de cep telefonu çalışmıyor.. Zaten ne gerek var diyeceksiniz ama tepelerde bir yerde yolun kenarında bir nokta var, oraya tabela asmışlar: "TURKCELL ÇEKER

Dedim hizmet diye ben buna derim. Akıllı bekçinin biri demek o noktayı keşfetti, millete bir faydamız dokunsun diye üşenmedi gitti tabela yaptırdı ve gitti oraya çaktı..

Sırf orada çekiyor diye arabasını durdurup "Hamdi, ben neredeyim biliyor musun? Yedigöller'de! Hiyonk hiyonk" diyen kaç kişi olmuştur acaba merak etmeden duramadım tabii.

İşte böyle.. Günübirlik bir gezi diye çıktım üç günde zor döndüm.. Bu anladığım kadarıyla benim talihim.. Hindistan'dan da bir türlü dönememiştim hatırlarsanız.. Yollarda kaybolarak geçen bir ömür.

Şikayetçi elbette değilim.. Hayatı başka türlü nasıl sevebilirdim ki..