Yunan Damatı da 301’den yargılayalım!

Heloloy! Yeni bir 301’liğimiz daha oldu! Orhan Pamuk, Hrant Dink ve Aysun Kayacı üçlüsüne bir tane de deli katmak kadar harikulade bir şey düşünemiyorum.

Çalışkan savcılar! Uyanık vatandaşlar! Çıkarın kağıtları yazın dilekçelerinizi!

Hadiseyi bilmeyenlere bir özet yapalım:

Olay şu: Ayvalık’ta bir Türk kızımız bir Yunan subayıyla evlenmeye kalkmışlar.

Beş ay önce tanışan çiftimiz hadi bir an evvel evlenelim Türk-Yunan barışına bir katkıda bulunalım diyerek soluğu nikah masasında almışlar.

İlk kriz gelin kızımızın saçma bir şakasıyla başlamış. Kızımız nikah memurunun “bu adamı kocalığa kabul ediyor musun?” sorusuna “hayır” demiş.

Vay sen misin bunu diyen! Damat sinirlenip “O zaman benden de on kez hayır” şeklinde heyheylenmiş.

Kızımız “ay şakaydı ayol” diyerek hadiseyi yatıştırmış.Törene yeniden başlamışlar.

Velakin zemberek bir kere boşalmış.

Damat bey “Ben evet dedikten sonra herkes alkışlarken gelin hanım niye beni alkışlamadı” diye bir kriz daha çıkmış.

Adamı “gelin alkışlamaz bizde, heyecanlandı işte ne var” diye kafalayıp güç bela yatıştırmışlar. (Gelin alkışlar mı gerçekten?)

“Tamam peki” dedikten sonra damat “beni biraz bekleyin o zaman” deyip içeriye gitmiş.

Yarım saat sonra elinde on tane mum ve babasının beş altı fotosuyla geri gelmiş. Resimleri nikah masasının üzerine serip etrafına da mumları dizmiş.

Ve bombayı patlatmış: “Babamı savaş öncesinde Türkler öldürdü, lütfen herkes saygı duruşuna geçsin”

Allaaaaaah...

Ortalık birbirine girmiş tabii. Ne oluyor, ne saygısı, ne öldürmesi, kim kime ne yapmış derken kavga çıkmış, kız kaçmış, adam “siz kültürsüz Türklersiniz” deyip yüzüğü yere atmış, bir de (Akşam Gazetesi’nin haberine göre) üzerinde tepinmiş. (Hürriyet’e göre tekme atmış.) Nikahtaki tek eksik “salyangoz çorbası” ikramı olmuş anlaşılan.

Bir de o olsaydı “Türklerin olduğu yerde neler yapılmaz? Yapılırsa neler olur?” tablosu eksiksiz tamamlanmış olurdu.

Buradan ne sonuç çıkar?

1- Ege’nin suyunda kesin bir halt var. İki yakanın da bu kadar benzer olması hakikaten normal bir şey değil. Adamları AB’ye aldılar ama görüldüğü üzere ha “Çılgın Yunanlı” ha “Çılgın Türk” arada bir fark göremiyorum, ya sen? (Bu korkunç deterjan reklamını hatırlayanlara benden bir gofret. Cümle anlamsız geldiyse atlayınız)

2- Yunan ordusunun iyi bir temizliğe ihtiyacı var zira adam bir adet subay. Yani savaşa mavaşa girseydik bununla savaşıyor olacaktı bizim subaylarımız. Allaam.. Faciayı düşünebiliyor musunuz? Babam adına, dedem adına, büyük dedem adına diye diye elinde mumlarla Ankara’ya kadar yürürdü bu. Çok şükür ki bizimkilerin hepsinin akıl sağlığı yerinde. Darbe yapmak dışında kötü bir alışkanlıkları yok neyse ki. Gelmezler bunların provokasyonlarına.

3- Aslında adam o kadar da hakaret etmemiş. “Siz kültürsüz Türklersiniz” önermesiyle esasen “kültürlü Türklerin” varlığını da kabul etmiş oluyor otomatikman. Yani bir yerlerde kültürlü Türk var ama siz onlardan değilsiniz diyor. Biz bile bu kadar iyi niyetli değiliz kendimize. Son sekiz aydaki jargonumuz bunlar hatırlatırım: “Kıllı Türkler”, “göbeğini kaşıyan Türkler”, “bidon kafalar”, “ayaktakımı” , “sözde demokrat aptal kafalar” , “cılız tikiboylar”.. Düşünürsek o bize daha iyi davranmış. Tek sorun: O bir Çılgın Yunanlı. Çılgınlarda uzak durmak için bir başka neden daha.

4- Peki ama ben savaşta ölen babası olabilir mi? Sözünü ettiğimiz savaş hangi savaş? Zira adam 38 yaşında. Babası 40 yaşındayken doğmuş olsa eder sana 78. 2008 eksi 78 eder 1930. Babanın henüz doğum tarihi. O tarihte savaşmıyorduk. Hadi diyelim ki adam 50 yaşındaydı. Eder 1920.. Doğar dogmaz ölse bile o zaman bu Çılgın’ın topraklarımızda işi ne? Yine tutmuyor. Dede olabilir mi? Çevirmenler uyuyor mu? Kriz çıkacak bir baba dede sorunsalını aşamıyoruz.

5- Böyle haberlerde çoğalsa ne iyi olmaz mı? Ben yine o eski güzel günlere dönmek istiyorum zira. Beş altı Çılgın Yunan daha ithal etsek? Yanında bir Çılgın Alman, üç Çılgın Yeni Zelandalı (ki onların dedelerini harbi fena hacamat ettik) beş Çılgın Ruruandalı, yedi Çılgın Telespimalı olsa eğlenmez miyiz?

6- Bu kadar. Bir dahaki saçmalığa kadar hoşçakalın...