Yılbaşı hediyeleri bir ki..

Sevgilime/babama/anama elektronik sigara hediyesi alacağım, sizde de varmış, tavsiye ediyor musunuz soruları gelmeye başladı yılbaşı yaklaşırken.

Okurun böyle bana Güzin abla muamelesi yapması hoşuma gitmiyor değil. Danışılan kişi!.. Bir nevi bilge kadın.

Gerçi konular (elektrikli sigara, terleme ameliyatı, IKEA’nın bilmem ne model gardırobu..) biraz kelek ama olsun. Bir gün büyüyeceğim ve bana da “memleket” meselesi danışacaklar inşallah.. (Her gün aynı fikri temcit pilavı gibi yaz, bak nasıl mühim yazar oluyorsun..)

Konuya geri dönersek elektronik sigara bende işe yaradı. Üç haftadır gerçek sigarayı tamamen bırakmış durumdayım. Komik sigaramın şarjı bittiği iki durum haricinde, o da sadece iki dal, hiç içmedim diyebilirim.

Fakat şöyle bir gerçek var ki ben deli bir tiryaki değildim.

İçki içmediğim sürece günde en fazla üç dört tane içerdim.

Ama içki ile hakikaten sapıtıyordum. Bu aleti almamı nedeni de zaten bu. O hayvan gibi içmelerimin önüne geçmek.

Doğruya doğru sigara gibi bir tatmin vermiyor. Hatta ilk hafta o kadar para verip aldığıma pişman bile oldum.

(Ayıptır söylemesi benimki “Ruyan” marka, yani en pahalısından. Yedek kartuşlarıyla, tabakasıyla vs beraber 700 küsur kağıt. Gözümün yaşına bile bakmadılar!)

Fakat sonra fena halde alıştım. O kadar ki gerçek sigarayı değil elektrikli sigaramı özler oldum. Sigara isteğim doruk noktasına gelene kadar bekliyorum sonra elektrikli sigaramı çıkartıp iki üç kere pofurdatıyorum, kıvranma bitiyor.

Zaten sigara gibi arka arkaya bir sürü nefes almak mümkün değil. İki üç nefesten sonra tadı kötüleşiyor. Rezalet bir şey oluyor. Bir süre bekledikten sonra düzeliyor yine. Aleti kullanmayı yavaş yavaş çözüyorsun.

Özetle adamı oyalıyor. Çek iki nefes, koy çantana, sonra gene çıkar, çek bir nefes daha, gene kaldır, bekle...

Sonra pili bitsin, fişe tak, yedek pili bul, tak.. Eve gelince cep telefonu gibi şarja tak.. Vs, vs..

Bütün bu zahmetlere katlamak için sigara içmemeyi gerçekten istiyor olmak lazım. Yani “bakayım olacak mı, hadi ucuzundan alayım, deneyeyim, olmazsa atarım” deyince olmuyor.

Niyetin hakikaten içmemek olacak.

Hiçbir yardımcı olmadan sigarayı bırakabiliyorsan ne ala. Bırakamıyorsan, bırakıp bırakıp başlıyorsan, (benim gibi), elektronik sigara ancak “kıvranma” anlarındaki “oyalayıcın” olabilir. Sigaranın yerine koyduğun, benzer tatmini aradığın bir şey değil. Sigarayı ikame etmeye kalkarsan elbette ki hayal kırıklığına uğrarsın. Maksat “yerine koyma” değil “yardım” olmalı.

Bu arada ucuz olanları da denedim, tavsiye etmiyorum. Bırakma niyeti kesinse kıyın paraya, alın pahalısını, bitirin işi.. Niyet kesin değilse ucuzuna falan boşuna para harcamayın.

Hediyecilere duyurulur..