Töreyle mücadele edenlerin hikayesi...

Yağmurun Gelini, umudun ve umutsuzluğun, töreyle aşkın ve her şeye rağmen mücadele etmekten vazgeçmeyenlerin hikayesi... Yazar Sinan Akyüz, 1950’lilerin Türkiye’sinde, kaçakçılığı önlemek için tüm sınırın mayınlarla kaplandığı bir dönemde, bir yandan yöre halkının yaşadıklarını, kayıplarını, çaresizliklerini tüm gerçekliğiyle yüzümüze vuruyor.

Yağmurun Gelini’nde ana tema umut, doğru mu?

Çok doğru. Roman zaten şöyle bir giriş cümlesiyle başlıyor: Hz. Âdem cennetten kovulup yeryüzünde yapayalnız kaldığı günlerden birinde, Allah’a kendisini affedip tekrar cennetine kabul etmesi için diz çöküp yalvardı. Yakarışı biter bitmez yağmur başladı ve bir hayli uzun sürdü. Yağmur dinince Allah, Hz. Âdem’e bir gökkuşağı gönderdi ve ayağa kalkmasını işaret etti. Eğer gökkuşağının altından geçmeyi başarırsa cennete ulaşacağını söyledi. Ve Hz. Âdem, umut etmeyi öğrendi…

Delal’in yaşadıklarından çok etkilendim

Ana karakterinizin yaşadıkları böyle hayat olmaz dedirtiyor okura...

Delal’in hikayesini, yaşadıklarını dinlediğimde çok etkilenmiştim. Delal’in de yaşadığı çok acı bir şeydi ve aynı zamanda büyük derdi dilsizdi.

Sonra Mamo karşısına çıkıyor…

Evet, kader Delal’ in önüne ikinci bir yolu koyuyor. Delal düğün günü ölen nişanlısının kardeşi ile evlenmeyi reddediyor ve yeri terk ediyor. Tabii o günlerde Delal’in yüreği yaralı, ırgat Mamo’nun oğlu Baran’ın da bacağı… İşte hikayemiz de bundan sonra başlıyor.

Mamo da oğluna hep umut vasiyet ediyor?

Mamo’nun oğlu Baran’ın ayağında bir türlü iyileşmeyen yaralar var. O da oğluna şu öğüdü veriyor: Umut güzeldir oğul. İnsanın bir dileği beslemesi güzeldir. Sen de umut et…