Yetmişli yılların sonlarıydı, Baltimore’da üniversiteye gidiyordum. Orada tanıştığımız bir Türk doktor, Adnan Sönmez, bir gün “gel seni bir yere götüreyim” dedi ve Washington yakınlarındaki Columbia Mall’a götürdü. Burası hayatımda gördüğüm ilk AVM idi, hayranlıkla seyrettiğimi hatırlıyorum. Sonra Türkiye’ye döndük, seksenli yıllarım sonlarında Ataköy Marina’da Galleria açıldı, o da ülkemizin ilk AVM’si idi. Devletimiz de, halkımız da zamanla AVM’leri o kadar sevdiler ki ülkenin her tarafı yüzlercesi ile doldu.
Aslında hayatımızın ayrılmaz parçaları olduğunu düşündüğümüz bir sürü şeyin tarihleri oldukça yenidir. Örneğin restoranlar! Dünyanın gastronomi başkentlerinden Paris’te daha yüz elli yıl önce restoranlarda menü bile yoktu. 1860’lı yıllara kadar bir restorana gitmeden bir gün önce uğrar, yer ayırır ve yiyeceğiniz yemekleri sipariş ederdiniz. Sonra ortaya birkaç yemekten oluşan menüler çıkmış, müşteriler restorana girmeden ne yemek yiyebiceklerini görmeye başlamışlar.
En iyiler seçiliyor
Oysa 21’inci yüzyılda durum çok farklı. Artık mönüleri internette görebiliyoruz, hangi restoran hakkında kimin neler düşündüğünü basında, sosyal medyada lüzumundan bile daha detaylı görebiliyoruz. Hal böyle olunca başka şeylerde olduğu gibi restoranlar için de “en iyiler” sıralamaları yapılıyor. Bunların çoğu ciddiye alınmaya değmezken bazıları göz atılmaya değer oluyorlar. İşte her yıl yapılan “Best 50 Restaurants of the World”, yani dünyanın en iyi 50 restoranı listesi bunların arasında en prestijli olanların başında geliyor. En iyileri dünyanın dört bir köşesinden 2 binin üstünde restoran sahibi, şef, yeme-içme yazarları gibi profesyonellerden oluşan bir jüri seçiyor. Her jüri üyesi 5 restoran seçiyor, ancak iki şarta uyma mecburiyetleri var. Seçtikleri restoranlara son bir buçuk yıl içinde gitmiş olmaları ve kendi ülkelerinden en az bir tane restoranı seçmeleri gerekiyor.
Efsane şef Ferran Adria’nın El Bulli’sinin kapanmasından sonra Arnavut asıllı şef Rene Redzepi’nin Kopenhag’daki Noma’sı üç yıl arka arkaya “dünyanın en iyi restoranı“ seçilmiş, sonra 2013’te ünvanını bir yıl için İspanya’nın Girona kentindeki El Celler de Can Roca’ya kaptırdıktan sonra geçen yıl gene birinci olmayı başarmıştı. Bu yılın en iyi 50 restoranı önümüzdeki hafta açıklanacak, ama 51 ile 100 sıraları alan restoranlar bu hafta açıklandılar. Aralarında çok ünlü isimler var. Bir zamanlar “Best 50” listesinde en önlerde yer alan Martin Berasategui (San Sebastian), L’Atelier de Joël Robuchon Paris, La Maison Troisgros ile New York’un en ünlü restoranlarından Daniel bu yıl kendilerine 50 ile 100 sıra arasında yer bulmuşlar.
Mehmet Gürs’ün başarısı
Restoran dünyasının bu en prestijli isimlerin arasında bu yıl bir de Türk var. Mehmet Gürs, Mikla ile dünyanın 96. en iyi restoranı olmayı başardı. Bu uzun yıllar bıkmadan, usanmadan çalışmanın getirdiği bir başarı. Mehmet Gürs’ün doksanlı yıllarda Nişantaşı‘ndaki hâlâ çok kişinin unutamadığı restoranı Downtown’dan başlayıp Tepebaşı‘ndaki Lokanta üzerinden Mikla’ya uzanan macerasını önümüzdeki haftalarda arkadaşça bir sohbet eşliğinde sizlerle paylaşacağım. Birkaç yıldır Anadolu’yu dağ taş gezip eski tatlardan yeni lezzetler yaratarak ortaya çıkarmaya çalıştığı “Yeni Anadolu Mutfağı“nı da konuşacağız.
Bu yazıya neden AVM hatıralarımla başladığımı doğrusu ben de anlamadım. Gerçi yeme-içme alışkanlıklarımızın da artık AVM’de karşılanmaya başlandığını söyleyebiliriz. Eskiden sadece fast food’dan olan yemek seçenekleri artık Michelin yıldızlı şeflere kadar uzanmaya başladı. Benim ise bir zamanlar Columbia Mall’a duyduğum hayranlıktan eser kalmadı. Artık alışveriş için, yemek için sokaklarda dolaşmayı seviyorum, bazen de Tepebaşı‘ndaki Marmara Pera otelinin çatısına çıkıp, Mikla’nın o eşsiz tarihi yarımada manzaralı balkonunda oturup... yok yer kalmadı, sonra yazıyı kesiyorlar, yemekleri başka bir yazıda anlatayım.
