SORU: Birisi benim kalbimi kırdığı zaman Allah korkusuyla karşı tarafa benzer bir davranışla mukabele etmiyorum, edemiyorum. Acaba bunu yapmakla kendime zarar mı veriyorum? Kötü söz ve davranışa aynı şekilde mukabele etmek mi gerekir? Dinimizce hangi ahlak davranışı daha uygundur? (Nil Özge)
CEVAP: Siz tam Kuran’ın dediği biçimde hareket ediyorsunuz. Kuran, olgun müminlerin, kötülüğe iyilikle mukabele ettiklerini, kötülüğü güzel sözle savdıklarını belirtiyor: “Sen en güzeliyle sav. Bir de bakarsın ki senin düşmanın, sıcak bir dost oluvermiş.” Bu konuda bir de hadis veya Hz. Ali’ye ait bir söz var:
“Sevdiğini ölçülü sev, bir gün düşmanın olabilir. Sevmediğine karşı da ölçülü davran, sınırı aşma, bir gün dostun olabilir.” İnsanları incitmek, alay etmek kötü bir şeydir. Kuran; kaşıyla, gözüyle, sözleriyle insanları kıranlara, “yazıklar olsun” demektedir. “Kırma insan kalbini, yapacak ustası yok.” Hz. Mevlana, gönül kırmamayı öğütler ve bir kırık gönlü onarmanın, yüz bin kez hac yapmaktan daha değerli olduğunu belirtir.
KAN PARASI ÖLEN KİŞİNİN AİLESİNİN HAKKIDIR
SORU: Geçen yıl Ramazan ayı içerisinde çok sevdiğim eniştem kendi hatası olmadığı halde trafik kazası sonucu vefat etti. Açılan davalardan sonra eniştemin aracına vuran sürücüden bir miktar tazminata hak kazandık. Kamuoyunda kan parası denilen bu paranın hak sahibi olan ablam ve çocukları tarafından alınmasına yasalar müsaade ediyor. Karşı tarafın ödeme yapmaya razı olduklarını kendilerinden öğrendik. Ama bizim içimize sinmiyor. Bu para dinimizde tarif edilmiş midir? Hak ve helal midir? (Adem Eskici)
CEVAP: Trafik kazaları sonucu ölümler, İslâm hukukunda hatayla adam öldürme kısmına girer. Bu durumda ölüme sebep olan sürücü, ölenin birinci dereceden yakınlarına diyet yani kan parası öder. Bu kan parası 100 deve parasıdır. Her deve en az 3 bin YTL etse, diyet miktarı 100 x 3.000 = 300.000 YTL eder. İşte bu para ölenin ailesinin hakkıdır, helaldir.
