Bazen insanlar artık hiç bir şeyin değişmeyeceğine inanır...
O “andaki” durumdan çıkarları olanlar sevinçle,çıkarları olmayanlar çaresizce içinde bulundukları durumun hiç bitmeyeceğini sanırlar.
Bu inanç körleştirir insanları.
O “anın” değişmeyeceğine inanmak, gerçekleri görmesini engeller.
Olaylara derinlemesine bakma alışkanlıklarını ve isteklerini yitirirler.
***
Sonra birdenbire her şey değişir.
Ani bir şaşkınlıkla birlikte insanlar daha önce görmedikleri, görseler de aldırmadıkları gerçekleri farketmeye başlarlar.
“Yeni” gerçekler çıkıverir ortaya.
***
AKP’liler de, muhalifleri de düzen hiç değişmeyecek, hep böyle devam edecek sanıyorlardı.
Bir günde Türkiye’nin şartları değişiverdi.
Cumhurbaşkanı, bütün ülkenin kaderini “iki dudağının arasında” tutan tek yönetici değil artık.
AKP iktidardan düştü.
Muhalefet Türkiye’nin geleceğini belirlemek için büyük bir imkan ele geçirdi.
***
Bu değişimle birlikte yeni gerçeklerle karşılaştık.
AKP içindeki çatlaklar ortaya çıktı.
Abdullah Gül’le Tayyip Erdoğan arasındaki görüş farklılıkları su yüzüne çıktı.
AKP’nin içinde çeşitli gruplar olduğu gerçeği görüldü.
Daha yirmi gün önce AKP’nin yaptığı her şeyi övenler şimdi yapılan hataları söylemeye başladılar.
***
Beşir Atalay, “barış sürecini
kesmenin büyük bir hata olduğunu” söyledi.
Başbakan Davutoğlu, “halkın başkanlığa izin vermediğini” açıkladı.
AKP’li yazarlardan bir kısmı
“yolsuzluklardan”yakınmaya başladı.
Seçim sonuçları, seçime kadar bir ölü gibi gözüken AKP’ye sanki yeni bir hayatiyet kattı.
En azından AKP’nin hareketsiz bedeninde bir “nabız” hissedilir oldu.
***
Muhalefet ise demokratik önerileriyle birlikte yeni bir canlılık kazandı.
Hukuku yerli yerine oturtmak için eleştirilerini ve önerilerini açıklamaya koyuldu.
Bugünkü düzene karşı olan “yüzde
altmışın” sesi duyuldu.
Türkiye’nin değişmek istediği anlaşıldı.
***
Şimdi soru, Meclis’teki partilerin bu “değişim”isteğine cevap verip veremeyecekleri.
AKP, kendini Erdoğan’dan ayırıp, 2002’deki “demokratik” AKP olabilecek mi?
Muhalefet kendi arasından bir hükümet çıkarabilecek mi?
***
Şu anda, AKP de muhalefet de bu “değişim” talebini karşılayamayacak gibi gözüküyor.
Ama gene de karar vermek için erken.
Ümitle beklemek gerekiyor.
Çünkü o ümidi yaratan büyük bir “değişim” isteği ortada duruyor.
Bugünkü siyasi yapı, bu isteği karşılamakta yetersiz kalırsa… Türkiye, yeni bir siyasi yapı oluşturacak, yeni siyasi partiler çıkartacaktır.
Bir toplumunun yüzde 60’ının “değişim” talebi öksüz çocuk gibi
sokakta kalmaz.
Mutlaka kendine bir çare, bir yol bulur.
