Riggan bir zamanlar Amerika’da çok popüler olan; büyük gişe yapan Birdman fimleri serisinin “Uçan Adam”ı...
Bir oyuncu...
Zaman ve değişen şartlar, Birdman serisini Amerikan sinemasında tedavülden kaldırıyor...
Riggan ve Birdman de, eski bir “film endüstrisi celebrity’si sıfatıyla ölüme terk ediliyor...
***
Oysa Riggan bir oyuncu ve bir sanatçı...
Tek bir rol değil onu hayatta var edecek olan...
O oynayacağı her oyunun ve rolün hakkını verebilecek kapasitede bir sanatçı olduğunu biliyor...
Birdman bitebilir; ama onun sanatçılığı Birdman bittiğinde bitmez...
Öyle inanıyor...
***
Birdman yıllarında eşiyle doğru düzgün sürdüremediği ilişkisini ve evliliğini bitiriyor...
Tek kızı var...
Hayatı; oyuncu karakteri, “oyunlardan, canlandırdığı karakterlerden ve filmlerden ibaret gören” yaşam biçimi, kızıyla iletişimini koparıyor...
Kızı büyürken kızının yanında olamıyor, onunla ilgilenemiyor...
***
Amerika’da herkes tarafından Uçan Adam Birdman olarak tanınıyor Riggan...
O ise, bu rolü de oynamış olan gerçek bir sanatçı ve oyuncu olduğuna inanıyor...
Kendisinin geçmişte kalan bir sinema ikonu değil; bir sanatçı ve oyuncu olduğunu anlatabilmek için, bütün parasını; yönetmenliğini yapacağı başrolünü oynayacağı bir Broadway oyununa dökmeye karar veriyor...
***
Bir süre sonra bütün hayatı; yönettiği ve başrolünü oynadığı Broadway oyunun hazırlıklarından ibaret hale geliyor...
Hayatının oyunu dediği bu oyun için borçlanıyor, her şeyini satıyor...
Tek amacı “oyunun Broadway’da kabul görmesi, Riggan’ın gerçek bir sanatçı olduğunun tescil edilmesi...” oluyor...
“SEN SANATÇI DEĞİL, SADECE ÜNLÜSÜN...” 2
Broadway oyunlarının tutup tutmayacağını, yazdığı yazılarla belirleyen “etkili bir kadın eleştirmen”, Hollywood’un popüler figürlerinin gerçekte birer sanatçı olmadığını, şişirilmiş balonlar olarak herhangi bir ünlüden farkları olmadığına inanıyor... Riggan ne yaparsa yapsın, oyunu nasıl sahnelerse sahnelesin; nasıl oyunculuk gösterirse göstersin; “oyunu batıracak berbat bir eleştiri yazısı yazacağını” ona söylüyor...
***
Riggan bunun nedenini sorduğunda;
-“Sen ve senin gibilerin oyuncu olduğuna hiçbir zaman inanmıyorum... Broadway’de işiniz yok sizin... Ait olduğun çöplüğe döneceksin... Bunu da oyunun hakkında yazacağım yazıyla yapacağım...” diyerek Riggan’ı altüst ediyor...
-“Bari oyunu görseydin; belki fikrini değiştirirdin...” diyor Riggan...
-“Hayır oyunu görmeme bile gerek yok...” cevabını veriyor kadın eleştirmen...
“GEL ESKİSİ GİBİ POPÜLER VE GÜÇLÜ OLALIM” DİYEN İÇ SES... 3
Riggan’ın içinde kendisiyle konuşan bir iç ses şeklinde var olan “Birdman egosu”, “Riggan’ın bu Broadway oyunu saçmalıklarını hemen bırakmasını söylüyor...
***
Yaşlı ve çirkin bir Birdman halinde konuşan iç ses;
-“Eski günlerdeki gibi yeniden Birdman karakteriyle izleyicinin karşısına çıkalım... Ortalığı yeniden yıkalım, herkes bizi seyretsin... Uçalım, filme hareket verelim, izleyicinin istediğini verelim...” diye sanatçının sürekli aklını çelmeye çalışıyor...
***
Riggan arada bir gelgitler yaşıyor gibi görünse de, eski egosunun sözlerinden etkilenmiyor...
Hayatını hazırladığı Broadway oyununa veriyor, bunun başarılı olmak için herşeyi yapmaya kafasına koyuyor...
Gerçek bir oyuncu ve sanatçı olduğuna, bunu da ancak bu oyunla kanıtlayabileceğine inanıyor...
BABASINA ÖFKE DUYAN KIZI, KOCASINI SUÇLAYAN EŞİ... 4
İlişkisinin bozulduğu eşiyle hayatının oyunu sırasında, yeniden iletişeme geçiyor Riggan ve birbirlerini daha fazla anlamaya başlıyorlar eşiyle yeniden...
***
Kızı, büyürken kendisiyle hiç ilgilenmiyor gözüken “oyuncu babasıyla” birlikte çalışmaya başlıyor...
Aralarındaki iletişimsizlikten dolayı sorunlu bir gençlik geçiren kızı, bu durumdan muzdarip babasına karşı öfke barındırdığını fark ediyor....
***
Tiyatrosunda beraber çalışırken kızı, bir zamanlar; sadece oyunculuğuyla ilgileniyor; kendisiyle hiç ilgilenmiyor gözüken babasının, onu sevdiğini, düşündüğünün hayatı boyunca ailesini kendi çapında önemsemiş olduğunu fark ediyor...
SANATI İÇİN BURNUNA ATEŞ EDEN OYUNCU... 5
Bütün bu olaylar bir gerçeği değiştirmiyor... Broadway’in burnundan kıl aldırmayan oyun eleştirmenleri, Riggan’a gerçek bir sanatçının ve oyuncunun hak edeceği “onay”ı vermiyorlar... Oyundaki performansından dolayı değil, geçmişteki ününden dolayı...
***
Oyunun finalinde, hayatı boyunca her istediğini verdiğini düşündüğü sevgilisini başka bir adamla yakalayan Riggan’ın tabancayı şakağına dayayarak kendini vurması sahnesi bulunuyor...
Riggan oyunun ilk gecesinde, kuru sıkı tabancayı kuliste bırakıyor ve gerçek bir silah alarak sahneye çıkıyor... Oyunu sahici kılabilmek için, kuru sıkı tabancayı değil, gerçek tabancayı kullanmaya karar veriyor...
***
Böylece gerçek bir sanatçı olduğunu; oynadığı rolün hakkını “ölmeyi düşünecek kadar vererek” ispat edeceğini düşünüyor...
Kuliste salgıladığı sanatçı adrenalini, onu “zulada sakladığı gerçek silaha” yönlendiriyor... Oyunu tamamen sahici yapabilme amacıyla...
***
Riggan sahnede gerçek silahın tetiğini çektiğinde, kurşun burnuna isabet alıyor ve burnunu kopartıyor... Sahnede yığılıyor ve yerinden kalkamıyor Riggan... Sahne kan içinde kalıyor... Seyirci Riggan’ın “rolünü sahici kılmak için yaptığı bu davranışı bir süre sonra fark ediyor ve salon alkıştan yıkılıyor...
***
Oyunu son dakikada izlemeye karar veren kadın eleştirmen, bu hareketi gördükten sonra, seyircilerin arasında dışarı sıvışıyor... İzleyen günlerdeki yazısında “Riggan’ın ölmekte olan tiyatro oyunlarına yeniden hayat verdiğini” söyleyerek ondan bir nevi özür diliyor...
***
Filmin sonunda hastane odasında; kızı ve eşinin bir ara odadan çıkmalarından istifade ederek, eski Birdman, yeni Broadway sanatçısı Riggan, pencereyi açıyor ve Birdman gibi Manhattan gökdelenlerinin arasında uçmaya başlıyor...
Hayallerine ve hülyalarına erişmenin mutluluğunda...
NEWYORK’TA BİR BROADWAY SOKAĞINDA 6
Birdman filmi geçen Şubat’ta; en iyi film ve en iyi yönetmen dallarında 2015 Oscarlarını alıyor...
Altıncı kez New York’a geliyorum...
Bu gelişimde ilk günden beri kaldığım; Broadway’de tiyatroların arasında; arka sokaklara açılan kulis kapılarında, gözlerim Riggan’ı arıyor...
***
Broadway’de gerçek bir oyuncu ve sanatçı olduğunu gösterebilmek ve oyununun hakkını verebilmek için “malını mülkünü satıp oyuna yatırdıktan sonra, tabancayla burnunu kopartmaktan sakınmayan” Riggan’ı arıyorum... Sanki Broadway’de; kulislerin açıldığı arka sokaklarda, tiyatronun önündeki sarı ışıkla aydınlatılmış afişlerinin yanı başında dolaşıyor Riggan... Ben de usulca ve kimselere çaktırmadan onunla dolaşıyorum...
