Aniden karşıma çıkıyor, önceki akşam “İngiltere’nin gelmiş geçmiş en iyi teknik direktörlerinden” sayılan efsanevi Brian Clough’ın meslek hayatındaki en trajik kısmı anlatan bölümün filmi...
Brian Clough ikinci ligden aldığı Derby County takımını ilk yıl birinci lige (o günlerin süper ligi), çıkartıyor...
Üç yıl sonra inanılmaz bir şeyi başararak Leeds United’ı son haftada geçip Derby takımını şampiyon yapıyor...
***
Leeds’in Hoca’sının İngiltere Milli Takımı’na gitmesiyle boşalan koltuğa Brian Clough’ı getiriyorlar...
Koca Kafa lakaplı yakışıklı Brian’ın Leeds United’da sadece 44 gün süren görevinin anlatıldığı trajik öykü, The Damned United ismiyle; ünlü futbol adamının hayatının flashback’lerinden oluşan bir kurguyla veriliyor...
***
Kimsenin aklından bile geçirmediği, “bir mucizeyi, kendine ve yardımcısına inanarak gerçekleştiren” Brian’ın teknik direktörlük bileti, ikinci lig kulübünü 4 yıl içinde İngiltere Lig Şampiyonu yapıp, Avrupa’da yarı finale çıkardığı sezonun ortasında kesiliyor...
***
Şampiyonluğu elinden kaptığı ünlü Leeds United’a gittiği sezon ise, 44 günde görevine son veriliyor Brian’ın; Futbolcularıyla eski teknik direktörün kurduğu kirli bir kumpasın neticesinde...
***
The Damned United filmi; İngiltere’nin gelmiş geçmiş en iyi ve başarılı hocalarından birinin 44 günlük Leeds United macerasını, öncesindeki Derby County’yi şampiyon yapmasını anlatıyor...
***
Brian’ın hayatını bilenler, filmin hüzünlü atmosferinin ötesinde, tarihin efsanevi teknik direktöre daha sonra yeniden nasıl büyük bir başarı kazandırdığını biliyorlar...
Leeds’te kurulan kumpastan sonra, Brian yine bir ikinci lig takımı olan Nottihgham Forest takımını alıyor...
Nottingham Forest tıpkı Derby County gibi ikinci ligden birinci lige çıkmakla kalmıyor, kulübün tarihinin tek İngiltere lig şampiyonluğunu Brian’la kazanıyor...
***
Aynı Brian Clough kasaba takımı Nottingham Forest’e, iki kez Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası’nı kazandırarak takımı Avrupa Şampiyonu yapıyor...
***
Hayatta büyük mucizeleri gerçekleştiren insanlar, sadece “mucize yaratmaya odaklandıklarından”, ‘çevre ilişkilerine’ asla önem vermezler...
Brian da o insanlardan biri...
İngiltere’de mucizelere imza atan bu teknik direktör, gelmiş geçmiş en iyi teknik direktörlerden biri olarak kabul edilmesine karşın İngiltere Milli Takımı’nın başına hiçbir zaman getirilmiyor...
***
Brian’ın hayatındaki trajedilerle dolu, mucize öyküleri izledikçe; gözümün önüne bir gün önce bana verilen “Yaşam Boyu Basın Meslek Onur Ödülü” geliyor...
İçim derin derin burkuluyor...
*****
YAŞAM BOYU BASIN MESLEK ONUR ÖDÜLÜ VERİLİRKEN...
Annesiyle babası, Türk, Osmanlı ve Arap dili edebiyatı alanlarında, master ve profesörlük unvanlarına sahip eğitimci ve akademisyenler...
Tek çocuklarını; yabancı dil öğreten okullarda, kendi eğitimlerine ek; özel tuttukları hocaların verdiği derslerle büyütmeye özen gösteriyorlar...
***
Kolej eğitiminden sonra, Türkiye’nin en köklü ve en eski gazetecilik okulundan; Mülkiye isminin şemsiyesi altında mezun oluyor çocuk...
Her yıl eğitim için yurt dışına gönderiyorlar onu...
Cambridge’de dil, Berlin’de ve Tokyo’da uluslararası gazetecilik eğitimi alıyor çocuk...
***
20 yaşında gazeteciliğe başlıyor...
Dört yıl içinde, uluslararası bir göreve atanıyor...
Türkiye’deki gazete ve televizyona ek; uluslararası beş radyo televizyon kuruluşuyla çalışıyor...
Gazeteciliğin 10. yılında televizyon programcılığına, 16. yılında genel yayın yönetmenliğine tırmanıyor...
Kitaptan yazarlığından, köşe yazarlığına, stajyer muhabirlikten genel yayın yönetmenliğine kadar her şeyi bu süre zarfında yapıyor çocuk...
***
Televizyonlarda genel yayın yönetmenliği yaparken, işini çok sevdiği futbol teknik direktörlüğü metaforuyla yapıyor çocuk...
Genel yayın yönetmenliği yaptığı
7 yıl içinde, yönettiği haber merkezi
7 yılın hepsinde açık ara şampiyonluğu kimselere kaptırmıyor...
***
Brian Clough’ın başına gelenlere benzer operasyonlarla, görevden aldırtıyorlar onu...
Tıpkı Brian Clough’a yaptıkları gibi, hayatını zindana çeviriyorlar onun...
Aynı Brian Clough’a İngiltere Milli Takım Teknik direktörlüğünü vermedikleri gibi, onu da her zaman “kendi yönetim dünyalarından uzak tutuyorlar...”
***
Ancak hayatın bir de hiç tahmin edilemeyen, öngörülemeyen yönü var...
O sihir; insan iradesinin çok ötesindeki üst bir iradenin sihri...
Dün; Yaşam Boyu Basın Meslek Onur Ödülü’nü öğlen yemekte veren iki başarılı hanım yönetici, “Keşke Moon Life gecesinin Ödül törenine bizzat katılsaydınız, orada alsaydınız ödülü...” diyorlar...
***
Gülümsüyorum...
Onlara söyleyemiyorum ki;
“Yaşam boyu Basın Onur Ödülü gibi bazı kutsal nitelikli ödüller gidilip alınmazlar, kendi kendilerine yürüye yürüye insanın eline gelirler..”.
Onlara şatafatlı törenler gerekmez...
Bir öğle vaktinin temiz, berrak ve güneşli havası yeterlidir onların alınması için...
Çünkü ödül insanlardan öte, güneşin bulunduğu havzanın merkezinde olduğu bir ilahi güçten gelmektedir...
