Hülya Avşar-Kaya Çilingiroğlu görüşmesini kimileri medeni bir tavır, kimileri mide genişliği olarak yorumladı ya...
Haliç Üniversitesi öğretim görevlisi Prof. Dr. Özkan Pektaş da bu söyleşiyi derslerinde “örnek davranış” olarak okutacakmış.
Sayın hocamın bu röportajı gözünde fazla büyüttüğünü düşünüyorum.
Eski sevgilileri ve eski eşiyle yıllardır dost kalabilmiş biri olarak benim direkt kürsümü yapmaları lazım o zaman.
Gerçi ben ilişkilerimde kazık yeme-atma olayı yaşamadığım için bitişler kavgalı bile olsa sonrasında kin gütmeye gerek kalmadı.
***
O medeni çizgi hep korundu, saygıda kusur edilmedi.
Ama ayrıldığı insanlarla her zaman dost kalabilmiş ben bile Hülya adına empati yaptığımda o Kaya’yı değil karşıma alıp heyecandan tir tir titreyerek “ama beni neden aldattın yaa?” diye sormak, imdat istese telefonlarına çıkmam!
Gerçi şöyle bir düşününce bu iki insanın evliliği sürerken de, Hülya’nın tavırları kadın ırkı açısından son derece gurur kırıcıydı.
Kaya’nın onu aldattığı her ortaya serildiğinde gülerek “amaan erkeğin elinin kiri, gelip geçici hevesler için yuvamı yıkamam ben” derdi.
Ortada bir yuva kalmış gibi...
“Ben aşiret kızıyım, bizde boşanma olmaz” falan derdi bir de...
Sanki biz, aldatılmaya müsaade etmeyenler olarak şunun bunun kızıyız!
***
Kocam bütün memlekete göstere göstere gidip başka kadınlarla beraber olacak, sonra ben onun bana dokunmasına izin vereceğim ve bununla da neredeyse gurur duyacağım öyle mi?
Neyse, evlilikleri nasıl kötü bir örnek idi ise, ayrılık sonrası bu geniş halleri de o kadar olumsuz bir örnek olmalı diye düşünüyorum.
Evlilikleri boyunca karısını aldatmakta mahsur görmeyen Kaya Çilingiroğlu o programda da her zamanki zarafetiyle, “sen hamile kalmadan önceki aldatmalarıma pişmanım ama çocuktan sonrakilere değilim” dedi!
Hülya da “ihhihih ihihi nasıl yani?” diye yine güldü.
Beyefendi yine aynı özen ve kibarlıkla ikinci karısından söz ederken lafa ‘öteki de’ diye girdi vs...
***
Bu insanların bir oğlu bir de kızı var değil mi?
Çocukların rol modelleri enteresan...
Anne defalarca aldatılmış, gıkını çıkarmamış, ayrıldıktan sonra bu konular açıldığında fıkra dinlemiş liseli kız gibi gülmüş.
Baba gerine gerine ihanetlerinden bahsetmiş, iki eşini de ne kadar küçülttüğünün farkına bile varmamış.
Sonra bir profesör çıksın ve ilişkilerde medeni tavır bu olmalı diye ders versin, öyle mi?
Hocam isterseniz bir kez daha düşünün...
Kadına şiddet sadece fiziksel bir eylem değildir.
Psikolojik şiddeti normalleştirmeye çalışanlara bir de siz destek vermeyin.
NOEL!
İzmir’de doğan, büyüyen ve yaşayanlar için Noel kutlamaları sadece Amerikan filmlerinde görülen bir bayram değildir.
Burada Levanten kültürüyle o kadar iç içe yaşıyoruz ki bütün bayramlarımızı hep beraber kutlamaya çok alıştık.
Benim de en yakınlarımdan bazıları o ailelere mensuplar ve bu yüzden bayram yemeklerine keyifle katılacağım.
Tıpkı onların da benim bayramlarımda evimde misafir olmaları gibi...
Herkes birbirinin adetini bilir, ayak uydurur, saygı gösterir burada...
Ve ben bayılıyorum bu karma hayata...
Bu nedenle bu topraklarda yüzlerce yıldır omuz omuza yaşadığımız tüm Hristiyan dostlarımızın Noel’ini kutlarım.
Benim de kutsal kitabımın kabul ettiği bir peygamberin doğumu kutlanıyor ayrıca...
Ne olur artık herkes kendine gelsin.
Yeteri kadar dağıldık, ayrıldık. Böyle özel günlerde hiç olmazsa, kendimize ve bir araya gelelim.
Kimse başka bir dine mensup arkadaşının bayramını kutlayınca dinden çıkmaz, korkmayın!
