Evet, bugün benim doğum günüm. Umuyorum ki bu sabah yatağımdan hayatımdaki bir kaç güzel insandan gelen bir kaç güzel doğum günü mesajını okuyarak kalkmışımdır. Aksi de öyle çok üzmez hani beni, "kaderde varsa üzülmek neye yarar büzülmek" der, nakliye şirketlerinden gelen doğum günü sms'lerine fit olurum. İlişki durumu karmakarışık bir yer değiştiren olarak nakliye şirketlerinin en gözde müşterilerinden biriyim. Unutmazlar beni. Her sene bir kamyon daha keşke biriktirmesek daha bir coşkuyla kutlayacağız doğum günlerimizi. Acıtmaz dediğimiz her şey sonradan küçük küçük ısırmaya başlıyor ruhumuzu. Her şey yolunda gitse bile, bir yanın hep eksik kalmaya mahkum sanki. Bu eksiklik kimi zaman yarım kalmış bir aşk hikayesi oluyor, kimi zaman annene söylediğin kötü bir söz, kimi zaman severek yapmadığın bir iş, kimi zaman kaybettiğin bir dost, kimi zaman da başka, bambaşka bir şey. Her yaşın ayrı bir güzelliği var lafına da zerre katılmıyorum ayrıca. Büyük bir yalan o laf. En güzel yaş kesinlikle 0-6 yaş arası. Okul yok, karne yok, vize yok final yok, manyak sevgili yok, ayrılık yok, iş derdi, para pul olayı zerre umrunda değil, herkes deli gibi üzerine titriyor. Hep bir pohpoh, hep bir "delidir ne yapsa yeridir" muamelesi. Gazını çıkardığında evde bir bayram havası. Altına işemek, halıya kaka yapmak serbest. Duyduğun en büyük yalan "yemeğini yersen sana oyuncak alıcam" yalanı. 6 yaştan sonrası tufan. Bilincin yerine gelip işin içine beyin mekanizması, akıl fikir falan girdikçe dünya yaşanması zor bir yer olmaya başlıyor. Hele ki günümüzde, hele ki ülkemizde durum daha da vahim. Her iyi niyetin altında bir çapanoğlu arar hale geldik. "Kesin bir menfaati var, yoksa bana bu iyiliği yapmazdı" cümlesi dillerimize pelesenk oldu. Az yalan söyleyen, az sahtekarlık yapan, az yüzsüz, az şerefsiz insanlara "iyi insan" der hale geldik. Eskiden "onun bunun çocuğu" dedirten şeyler yapan tiplerin aynısına şimdinin o ihtişamlı Maslak plazalarında "gerçek bir profesyonel" diyorlar. Ben yine de umutluyum Gün gelecek daha güzel, daha mutlu, 10 numara 5 yıldız insanlar olacağız. Buna inanıyorum. Ve hayatımdaki herkese çok teşekkür ediyorum. Gidenlere de, yeni gelenlere de, her zaman benimle olanlara da. Yüzümde minik bir tebessüm yaratabilenlere, bana bir toplu iğnenin ucu kadar serotonin salgılatabilenlere, "sen başarırsın" diyenlere, "sensiz oranın tadı olmaz" cümlesini kuranlara sonsuz kere teşekkür ediyorum.
Neyse; şimdi çıkıp kendime bir pasta alayım, üzerine mumlar koyayım ve alkışlarımla kesip afiyetle yiyeyim... En çok da kendime ne hediye aldığımı merak ediyorum. İnşallah işime yarayan bir şeydir...
Şunları bir sor kendine
En Son Ne Zaman
- Gökyüzüne baktın?
- Birine "gitme" dedin.
- Her şeyi oluruna bıraktın.
- Bir insanı çıkarsız sevdin?
- Birinin dudaklarından önce elinin sıcaklığını öğrendin.
- Biri için endişelendin?
- Çalışma arkadaşını onore ettin?
- Annene, babana, arkadaşına "seni seviyorum" dedin?
Anlatsana biraz...
- Bunca güzel ve klasikleşmiş 23 Nisan şarkımız varken, "23 Nisan şarkısı benden" deyip bunu kendine görev edindin Sinan Akçıl, anlatsana?
- Oraya gitmek için 500 parende atarken, şimdi zorla götürülmüşsün gibi "ana baba bacı gardaş" diye zarıl zarıl ağlıyorsun Survivor yarışmacısı kardeş, anlatsana biraz?
- Neden sürekli korna çalıyorsun trafiğin saykosu, anlatsana biraz?
- Neden bu aralar olur olmadık zamanlarda sürekli arıyorsun ve darlıyorsun herhangi bir call center'cı kardeş, anlatsana biraz?
- Neden o koca köşende iki günde bir "sürekli ünlülerle haşır neşirim" temalı yazılar yazıyorsun layf staylı yazarı çok gezen kardeş, anlatsana?
- Neden terfi etmene giden tek yolun birilerinin ayağını kaydırmak olduğunu düşünüyorsun beyaz yakalı kardeş, anlatsana biraz?
- Neden rakip partilere oy vermeyi düşünenlerle fikir alışverişi yapmak yerine sanal mecralarda ana avrat küfrediyorsun klavye delikanlısı kardeş, anlatsana biraz?
- Kısa mesafe yolcu binince neden makaslar atıp, ani frenler yapıp aklınca yolcunu cezalandırıyorsun taksici kardeş, anlatsana biraz?
