Medeni anayasa konusu, oldukça dar bir siyasi oyunlar alanının malzemesine dönüşmeye başladı.
Meclis’te dört partiden eşit sayıda üyeyle kurulan komisyon kurulduğuyla kaldı, herhangi bir faaliyeti olmadı.
CHP bu komisyonu boykot etmeyi tartıştıktan sonra, ortaya yeni bir öneri attı. Buna göre, öncelik 12 Eylül darbe yasalarının temizlenmesine verilmeli.
Bu öneri ilk anda olumlu görülebilir, ama fiili karşılığı anayasa çalışmasının ertelenmesinden ibarettir.
Siyaset, savaşlarla mecalini kaybederken kimin medeni bir anayasa istediği sorusunun cevabı da ortaya çıkamıyor.
Medeni bir anayasa için ilk maddelerden biri vatandaşlık tanımının değişmesidir. Ancak savaşın etkileri, birçok mantık ve bilinç bozulmasına yol açmışken bunu önermek de iktidar partisi için zor bir konu haline gelmiştir.
Ak Parti’de medeni bir anayasa heyecanı, zaman zaman Başbakan Davutoğlu’nun bazı ifadelerinin dışında gündem dışı kalmış görünmektedir.
Davutoğlu Güneydoğu’daki savaş yaralarının sarılması programını açıkladı ama bunun da herhangi bir heyecan yarattığı söylenemez. Bunun içindeki “demokratik reformlar” kısmı da, genel ifadelerle havada kalmış oldu.
2023 hedefleri adı verilen ve karşılığının büyük ve kapsamlı olması gereken bir program genel hatlarıyla tekrarlanırken medeni bir anayasa yapamayan siyaset bu hedeflere ilk engeli çıkarmış olmaktadır.
Ak Parti 14 yıldır iktidardadır ve iki önemli referandum çerçevesinde de bütün anayasa tartışmalarında toplumsal desteği sağlamıştır.
Anayasa konusu siyasi oyunlar ve özellikle başkanlık sistemi meselesi içinde daraltıldığı zaman da halka somut bir hedef vermekten uzaklaşılmaktadır.
Anayasa konusunda, 1982’den bu yana konuşulmamış, tartışılmamış hiçbir ayrıntı kalmamıştır, Bir kez daha “komisyona havale” edilmesi, futbol deyimiyle ortada amaçsız bir şekilde top çevirmekten başka bir şey değildir.
Medeni bir anayasa istiyor musunuz? Gerçekten istiyorsanız, hiç bir bahaneye sığınamazsınız, çünkü hiç bir bahane kalmamıştır.
