Gazeteci tutuklaması her zaman rahatsız edici bir olaydır. Cumhuriyet gazetesinin yayın yönetmeni ve Ankara temsilcisinin tutuklanması da asla onaylanamaz.
Bu tutuklamanın gerekçesi bir haberdir, sadece gazetecilik faaliyetidir. Bunun ardında niyet okumak, siyasi tavırlara yönelmek de hukuki açıdan geçerli olabilecek dayanaklar değildir.
Söz konusu haber MİT’e ait TIR’lara jandarma tarafından baskın yapılması ve bunlarda silah bulunduğunun ortaya çıkmasıdır.
Bu haber uzun süre önce yayınlanmış, tartışma konusu olmuş bir haberdir. Bu TIR’lardaki silahların IŞİD’e gittiği iddiası da yalanlanmış, Türkmenlere gittiği resmen açıklanmıştır.
Bir süre önce yeni bir unsur olarak, TIR’larda bulunan silahların fotoğrafları yayınlandı. Bunları yayınlayan Aydınlık gazetesi, bildiğimiz kadarıyla herhangi bir takibata uğramadı, haberin üzerinde de kimse durmadı.
Bundan dört ay kadar sonra, 7 Haziran seçimlerine az bir süre kala aynı fotoğraflar Cumhuriyet gazetesinde yayın yönetmeni Can Dündar ve Ankara temsilcisi Erdem Gül tarafından yayınlandı.
Bu kez haberin tepkisi büyük oldu. Bu haberin belli bir zamanlamayla tekrarı siyasi amaçlı bir faaliyet olarak görüldü, gazete ve gazeteciler sert şekilde suçlandı.
Bu haberle ilgili tutuklama kararları da “casusluk” suçlamasıyla alındı. Daha önce defalarca yayınlanmış bir haberin casusluk konusu sayılmasının tuhaflığıyla birlikte, haberin bir amaç atfedilerek yargılanması da hukuk açısından çok tartışmalı bir durumdur.
Böyle bir haber, tartışılabilir, gazeteye nasıl geldiği de konuşulabilir, siyasi amacı olup olmadığı üzerine polemik de yapılabilir.
Ama bütün bunlar gazetecilerin tutuklanması için bir dayanak teşkil etmez.
Gazeteci tutuklamasının her zaman yönetimlerin zarar hanesine yazılan olaylardır. Çünkü bu tutuklamalar her zaman daha kötü gelişmelerin habercisi gibi alınır ve yönetimler açısından bir yıpranma unsuru olur.
Yine aynı şey olmuşsa ve bunun kaçınılmaz bir sonuç olduğu biliniyorsa bu kararı alanların neye hizmet ettiklerinin de düşünülmesi gerekir.
