Cumhuriyet tarihinin en büyük katliamını yaşadık. Hepimizin yüreği yanmaya devam edecek.
Bu korkunç katliamın bir amacı var. Bu amacın tespiti için “hedef bütün Türkiye’dir” demek yetmiyor.
Katliamın hedefi solculardır. Barış mitingi yapan, şiddetin bütün taraflarına karşı tavır alan solculardır.
Suruç katliamının hedefi de solcu, sosyalist gençlerdi, Kobane Kürtlerine insani desteğe gideceklerdi.
Başbakan’ın saydığı terör örgütlerinin çoğunun aslında böyle bir katliam için bir nedenleri görülmüyor. PKK’nın bunu yapmış olmasının da herhangi bir mantığı şu anda yoktur.
IŞİD’in Suruç’ta olduğu gibi, Ankara’da da solculara katliam yapmasının bir mantığını bulmak da zordur.
Bu katliam, söz konusu örgütleri çok aşan bir eylemdir ve Ankara’da yapılması bile amacın yüksekliğinin kanıtıdır.
Başbakan, Reyhanlı, Suruç ve Diyarbakır’daki bombalı saldırıların faillerinin yakalandığını söyledi.
Ama o da biliyor ki yakalananlar en uçtaki tetikçilerdir. Aynı Kahramanmaraş’ta olduğu gibi, aynı Sivas’ta olduğu gibi. Her şey en uçtakilerde kalmıştır, onların bile suçlu oldukları hala tartışılmaktadır.
Bu ülkede Abdi İpekçi, Uğur Mumcu öldürüldü, onlarca faili meçhul cinayet işlendi, bunlarla ilgili soruşturmaların hepsinin aslında bir noktada tıkanmış olduğunu kuşkusuz Başbakan Davutoğlu da biliyordur.
Daha bir gün önce “fazla sakin bir seçim havası” olduğunu söyledik, “Her zamanki korku ve dehşet senaryoları ve bunlara bağlı korkular yok olmuş değildir” dedik üzerinden 24 saat geçmeden Ankara katliamı gerçekleşti.
Bu katliamın ilk amacı gerilimi zirveye taşımaksa, ikinci amacı da sağlıklı bir seçim yapılmasını engellemektir.
Bir de üçüncü amaç var: Bu da Ak Parti’nin artık Türkiye’yi yönetme kabiliyetinin kalmadığının gösterilmesidir.
Ülkenin en büyük partisi ülkeyi yönetemiyorsa, vatandaşlar büyük bir korku ortamına sürüklenmişse ardından ne geleceği de bellidir.
“Demokrasiye ara verelim, toparlanalım, sonra tekrar demokrasiye döneriz...”
