Star gazetesinin bahçesine bomba bırakıldı. Hep birlikte kınayamadık, bazıları kuşku beyan ettiler.
Star medya grubunun başkanına ateş açıldı.
Yine hep birlikte kınayamadık, yine bazıları başka şeyler aradı.
Hürriyet gazetesine iki kez taşlı sopalı saldırı oldu.
Bunun bütün basına ve demokrasiye yapılmış bir saldırı olduğunu hep birlikte söyleyemedik. Hatta bazıları savundu.
Sabah gazetesine taşlı sopalı saldırı oldu.
Yine hep birlikte kınamak bir yana, birçoğu “olur böyle vakalar” demeye getirdi.
Hürriyet yazarı Ahmet Hakan’a yapılan saldırı göz göre göre gelen bir saldırıdır.
Bu kez, ilk defa “ama”sız, kuşkulu ifadeler kullanmadan bu saldırı kınandı.
Bir basın kuruluşuna, bir basın mensubuna yapılmış saldırının, bütün basına ve demokrasiye, basın özgürlüğüne yapılmış bir saldırı olduğunu görmekte yine epeyce geç kaldık.
Basına, gazetecilere yapılan saldırının, saldırıların, siyasi pozisyonlara göre farklı muamele görmesinin ayıbını epeydir üzerimizde aşıyoruz.
Basında tabii ki tartışmalar olacaktır, polemikler olacaktır. Ama uzun zamandır ölçüyü fena halde kaçırdığımızı da bu saldırı dolayısıyla görebiliriz.
Sert tartışmaların ölçüsünün kaçması, karşılıklı itibarsızlık yaratma savaşlarına dönüşmesi, sadece bir tarafın itibarını düşürmez, bütün basının, medyanın itibarını kaybettirir.
Basının itibarını bütün basın ve basının önemini bilen siyasetçiler birlikte korumak zorundadır.
Basın üzerinden siyaset yapmanın, basını bir siyaset aracı olarak kullanmanın sonuçlarından biridir bugün yaşadığımız.
Bombaların, tabancaların, taşların, sopaların, yumrukların, tekmelerin oraya çıktığı bu günlere nasıl vardığımızı basın da siyaset de iyi düşünmelidir.
Basın ve basın özgürlüğü bütün vatandaşların ve siyasetin özgürlüğünün temel güvencelerinden biridir.
Bu ruhtan şaştıkça, alanı bombalar, tabancalar, taşlar, sopalar, yumruklar, doldurur ve bunun ceremesini sadece basın ve siyaset değil bütün ülke çeker.
