“Beyaz Türk” kavramıyla ilgili “fikir” oynatmalar, hatta bu kavramla “övünme” çabaları devam ediyor. Aslında “Beyaz Türk”ün ne olduğunu, bu ibareye nasıl bir anlam yüklenmek istendiğini anlamak için fazla uzağa gitmeye gerek yok.
Bir şeyin beyazı, siyahı da olursa vardır. “Beyaz Türkler”den söz edebilmek için “Siyah Türkler” de olmalıdır. Ve bu beyaz-siyah ayırımıyla kendiliğinden ortaya çıkan da bir “üstünlük” hatta bir ırkçılık vurgusudur.
“Beyaz Türk” olmakla övünmek, kendisini bir “üstte” konumlamak demektir. Yani altta Siyah Türkler var, üstte de birilerinin mensup olmakla övündüğü Beyaz Türkler...
Türk toplumundaki en ırkçı bölünme de bu şekilde ortaya çıkmış oluyor. Çünkü asil sınıfın olmadığı, burjuva sınıfının üçüncü kuşağa henüz ulaşabildiği bir toplumda “Beyaz Türk” kavramı ancak ırkçı bir nitelik taşıyabilir.
Bizim toplumumuzda “Beyaz Türk” olmakla övünmek, bir tür sınıf atlamış olmanın, “diğerlerinin üstüne çıkmış” olmanın keyfinin ifadesi olabilir.
Siyah Türk doğup Beyaz Türklüğe “terfi” etmenin mutluluğunun diğer yanında da kaçınılmaz olarak tekrar Siyah Türklüğe dönme korkusu vardır.
Naziler, marangozluk, işçilik, öğretmenlik, çiftçilik yapan “Siyah” Almanları “Beyaz Almanlığa” terfi ettirdi.
Mütevazı aile babaları, efendi gençler, zaten ırk olarak “üstün” olduklarına inandırıldı. Ve o insanlar kendileri gibi olmayanlara hayat hakkı tanımayarak üstünlüklerinin tadını çıkardılar. Tekrar “Siyah Alman” olmamak için o “başkaları”na daha çok eziyet etme “hakkını” kullandılar. “Siyah Almanlıktan Beyaz Almanlığa” yükseldikten sonra tekrar mütevazı birer Siyah Alman olmak istemiyorlardı. Onun için daha bir şevkle, heyecanla, kendi konumlarını, üstünlüklerini korumak için öldürdüler.
Irkçılık, kendisi gibi olmayanı aşağı görme, kendine tanıdığı hayat haklarını o aşağıdaki diğerlerine tanımama hastalığının adıdır.
Ve bu sıradan ırkçılık en olmadık anda, en olmadık ağızlarda ortaya çıkıverir.
“Beyaz Türk” övünmesi de içerdiği bütün üstünlük iddialarıyla, sınıf atlamışların konumunu kaybetme korkularıyla, “Siyah Türkler”le araya mesafe koyma çabalarıyla ırkçılık hastalığının güncel bir pörtlemesi olmaya adaydır.
