Bitmez tükenmez bir “Türklüğe hakaret” meselemiz var. Ancak neyin “Türklüğe hakaret” olduğu konusunda görüş birliği sağlanamıyor. Çünkü “Türklük” tarifini yapmak kolay değil.
“Türklüğe hakaret ettirmem” diyenlerin çoğunun aklındaki en büyük hakaret unsuru “Ermeni soykırımı” dır. Bu aslında bir korku konusudur ve bu korkuya göre 1915 Ermeni tehcirinin “soykırım” olduğunu düşünmek, söylemek “Türklüğe hakaret” oluyor. Çünkü “Soykırım” kötü bir şeydir ve Türkler böyle kötü bir şey yapmaz. Ama Ermeni tehciri kararını alanlar ve uygulayanlar “Türkler” ya da “Türklük” değildir, Osmanlı İmparatorluğu’nu bitirecek vahim yanlışları yapmış olan İttihat ve Terakki’nin asker ve sivil başlarıdır. Bu durumda “Talat Paşa aldığı kararla fiilen bir katildir” cümlesi söylendiğinde, burada katilliğin ne “Türklük” ile ne “Türkler” ile ilgisi vardır, o cümleye göre “katil” Talat Paşa’dır.
Aziz Nesin’in meşhur cümlesi de yıllardır şu ya da bu şekilde tekrar ediliyor. Aziz Nesin “Türklerin yüzde 60’ı aptaldır” demişti. Yüzde 60 denildiğinde “bütün Türkler” ya da “Türklük” aptal olmuyor.
Bizdeki 301’inci maddenin benzerlerinin bütün ileri toplumlar tarafından kabul edilip uygulandığı doğrudur. Ama arada küçük bir fark var, o ülkelerde yürürlükte olan 301’inci maddeler sadece o ülkenin “çoğunluğuna” söz ettirmemeyi değil, her türlü “ırkçı” aşağılamayı önlemeyi hedeflemektedir.
Örneğin Fransa’da biri kalkıp “Fransızlar hırsızdır” derse adama gülüp geçerler, ama “Çingeneler hırsızdır” diyenin başı bu ırkçılık maddeleriyle fena halde derde girer.
Aslına bakılırsa bizim kullandığımız “Türklük” kelimesinin Fransızca, İngilizce, Almanca karşılığı da bulunmuyor. Ve maalesef buna yakın bir “Almanlık” kavramı sadece ırkçı dönemde geliştirilmeye çalışılmıştır.
“Türklüğe hakaret ettirmem” diyenler “hiçbir kişi ya da ulusa ırkçı ayırım yapılmasını kabul etmem” diyebiliyorsa durum değişir. Ama “beni sadece Türklük ilgilendirir” gibi bir sınır söz konusuysa, o sınır “başkalarına yapılan ırkçı aşağılamalar beni ilgilendirmez” anlamına gelir ve bu tavır da dünyanın her yerinde “ırkçılığı teşvik” olarak algılanır.
Türk ulusunun tabii ki hiçbir şekilde hakaret görmemesi, aşağılanmaması gerekir.
Yeter ki sadece Türk ulusunun değil bütün ulusların hakarete uğramasının, aşağılanmasının bugünün dünyasında bir “insanlık suçu” olduğunu görelim. O zaman zaten 301’inci maddelerle işimiz de olmayacak.
